Czy płacone przez spółkę składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pracowników stanowią przychód tych pracowników ze stosunku pracy

W zażaleniu na w/w postanowienie Spółka zarzuciła, iż organ podatkowy błędnie zrekonstruował stan faktyczny zawarty we wniosku. Zaznaczył, że odpowiedzialność osób piastujących stanowiska kierownicze ma charakter odpowiedzialności deliktowej (za czyn zabroniony) i osobistej. Musi ona pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z czynem niedozwolonym popełnionym przez konkretną osobę. Podkreśliła, iż umowy zawierane przez nią z Zakładem Ubezpieczeniowym zabezpieczają na okoliczność niemożności spełnienia świadczenia odszkodowawczego przez osobę, na której spoczywa odpowiedzialność deliktowa.

Zdaniem wnioskodawcy powoduje to, że ubezpieczeniem objęta jest pewność uzyskania tego odszkodowania a tym samym przedmiot ubezpieczenia nie ma nic wspólnego z osobami fizycznymi i nie wchodzi w stosunki prawne pomiędzy ściśle określonymi osobami fizycznymi i dokonującą ubezpieczenia spółką. Tym bardziej, iż płacone przez spółkę składki ubezpieczenia nie są przyporządkowane personalnie do określonej osoby (jedna składka obejmuje grupę osób nie wymienionych imiennie w polisie). Wskazano również, że zakres odpowiedzialności poszczególnych osób jest różny w zależności od zajmowanego stanowiska i sprawowanej funkcji, będąc związany z danym stanowiskiem a nie z konkretną osobą wymienioną z imienia i nazwiska.

Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu, decyzją z 12 sierpnia 2005 r. nr PD II 415/58/05, odmówił zmiany objętego zażaleniem postanowienia. Przywołując treść art. 12 ust. 1 u.p.d.f. uzasadniał, że za przychód ze stosunku pracy uważa się również wartość nieodpłatnych świadczeń wynikającą z opłacanych przez pracodawcę składek związanych z objęciem pracownika ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone pracodawcy w trakcie wykonywania pracy. Podkreślił, iż dla powstania po stronie pracownika przychodu z pracy istotne znaczenie ma, że w wyniku realizacji takiej umowy ubezpieczeniowej pracownik zostaje zwolniony z konieczności zapłacenia odszkodowania za wyrządzoną przez siebie szkodę. Dodał, że zwolnienie ubezpieczonego z obowiązku opłacenia składki oznacza, iż finansowane za ubezpieczonego przez zakład pracy składki ubezpieczenia należy traktować jako nieodpłatne świadczenia uzyskiwane przez pracownika.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej skutkiem realizacji zawieranych przez wnioskodawcę umów jest zwolnienie osób ubezpieczonych z obowiązku zapłaty odszkodowania za szkodę powstałą na skutek własnego działania lub zaniechania gdyż zaspokojenie ewentualnych roszczeń poszkodowanego pokryte zostanie przez ubezpieczyciela. Dlatego też należy - jego zdaniem - uznać, że w tym zakresie spółka realizuje na rzecz osoby ubezpieczonej (pracownika) nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust 1 u.p.d.f. Wielkość tego przychodu odpowiada wartości składek ubezpieczeniowych zapłaconych za ubezpieczonego przez spółkę (pracodawcę), tj. wydatkom, jakie pracownik musiałby ponieść na własne ubezpieczenie, gdyby sam finansował składki tego ubezpieczenia.