REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Korekta deklaracji i zapłata podatku nie zawsze wyklucza odpowiedzialność karną skarbową

Korekta deklaracji i zapłata podatku nie zawsze wyklucza odpowiedzialność karną, czynny żal
Korekta deklaracji i zapłata podatku nie zawsze wyklucza odpowiedzialność karną, czynny żal

REKLAMA

REKLAMA

Sąd Najwyższy uznał w postanowieniu z 20 czerwca 2012 r. (sygn. akt I KZP 3/12), że jeżeli przepis przyjęty w ramach kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy, zastosowanego na podstawie art. 7 § 1 kodeksu karnego skarbowego, nie zawiera znamion pozwalających, po ich wypełnieniu, na złożenie korekty deklaracji podatkowej, to wykluczone jest zaniechanie ukarania sprawcy na podstawie art. 16a kodeksu karnego skarbowego (k.k.s.) za tak zakwalifikowane przestępstwo, mimo że wypełniło ono również znamiona czynu objętego tym przepisem.

Innymi słowy, jeżeli jeden czyn podatnika wypełnia znamiona kilku przestępstw (wykroczeń) skarbowych (opisanych w kilku przepisach k.k.s.), a choć jeden z tych przepisów nie dotyczy kwestii złożenia deklaracji podatkowej – to nie można uniknąć odpowiedzialności karnej skarbowej na podstawie art. 16a k.k.s. poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej i zapłatę podatku.

Autopromocja

Zgodnie z art. 7 kks:

§ 1. Jeżeli ten sam czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach kodeksu, przypisuje się tylko jedno przestępstwo skarbowe lub tylko jedno wykroczenie skarbowe na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

§ 2. W wypadku określonym w § 1 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, a jeżeli zbiegające się przepisy przewidują zagrożenia takie same – na podstawie przepisu, którego znamiona najpełniej charakteryzują czyn sprawcy. Nie stoi to na przeszkodzie orzeczeniu także innych środków przewidzianych w kodeksie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Natomiast na podstawie art. 16a k.k.s. nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu Ordynacji podatkowej lub ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej -  korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Sąd Najwyższy rozpatrywał przekazane na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w Ł. (sąd odwoławczy), zagadnienie prawne wymagającego zasadniczej wykładni prawa:

Czy możliwość skorzystania z instytucji czynnego żalu określonej w art. 16a k.k.s. jest wyłączona po ujawnieniu czynu i wszczęciu wobec sprawcy postępowania karnego skarbowego”?

Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały i odpowiedzi na zadane pytanie ale odniósł się obszernie w uzasadnieniu do meritum sprawy, czyli do zasad stosowania art. 16a k.k.s.

Polecamy: Ile zapłacisz PIT przy sprzedaży domu, mieszkania lub działki?

Polecamy: Zwrot VAT za materiały budowlane - poradnik

Kwestia możliwości uniknięcia odpowiedzialności karnej skarbowej poprzez złożenie korekty deklaracji (art. 16a kks) – argumentacja SN

1. W myśl dyspozycji art. 113 § 1 k.k.s., w sprawach o przestępstwa skarbowe (i wykroczenia skarbowe) stosuje się odpowiednio również art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. Według tego przepisu nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze.

W okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2002 r. obowiązywał art. 81 § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, określający, że w przypadku skorygowania deklaracji nie stosuje się kar przewidzianych w ustawie karnej skarbowej, a od 17 października 1999 r. – w Kodeksie karnym skarbowym. Finansowy organ orzekający, właściwy w sprawach o wykroczenia skarbowe oraz przestępstwa skarbowe zagrożone wyłącznie karą grzywny, na podstawie art. 126 § 1 u.k.s., a sąd właściwy w sprawach o pozostałe przestępstwa na podstawie art. 254 u.k.s., obowiązane były używać art. 11 pkt 2 in fine k.p.k. z 1969 r. brzmiącego identycznie jak art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. Powyższy przepis art. 81 § 3 o.p. miał więc być realizowany w sposób określony w art. 11 pkt 2 d.k.p.k., chociaż twierdzi się, że dopiero po spełnieniu przesłanek z art. 16 k.k.s., gdy już Kodeks ten wszedł w życie (P. Kardas: Karnoskarbowe konsekwencje korekty deklaracji podatkowej. Uwagi o ustawowych przesłankach bezkarności określonych w art. 16a k.k.s., CzPKiNP 2011, z. 3, s. 128). Już wówczas więc trudny do zaakceptowania był fakt, że to sprawca przestępstwa skarbowego (umyślnego), poza wyjątkami przewidzianymi w ówczesnym art. 81 § 4 o.p., decydował na dowolnym etapie postępowania karnego o sposobie jego zakończenia. Mógł wszak złożyć korektę deklaracji podatkowej w ostatnim dniu przed uprawomocnieniem się wyroku (także w drugiej instancji).

Wprowadzenie do Kodeksu karnego skarbowego z dniem 1 września 2005 r. przepisu art. 16a w rozdziale „Zaniechanie ukarania sprawcy” przywróciło wątpliwość, czy racjonalny ustawodawca znów powierzył sprawcy umyślnego przestępstwa skarbowego losy postępowania karnego, bez względu na jego etap.

Dlatego, jak się wydaje, wyrażono w piśmiennictwie pogląd, że na gruncie art. 16a k.k.s. „z natury rzeczy (...) chodzi tu jednak tylko o dokonanie przez sprawcę skutecznej korekty deklaracji podatkowej, zanim doszło do ujawnienia przez organ ścigania przestępstwa uszczuplenia należności podatkowej” (T. Grzegorczyk: Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Warszawa 2006, 3. wydanie, s. 151 oraz Warszawa 2009, 4. wydanie, s. 89, J. Sawicki: Zaniechanie ukarania jako element polityki karnej w prawie karnym skarbowym, Wrocław 2011, s. 169 – 170).

Pogląd ten podzielono w judykaturze (wskazane wyżej postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2007 r., IV KK 131/07, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 grudnia 2009 r., I SA/Łd 953/09, Lex 580627). Symptomatyczne jest przytoczenie tego poglądu bez krytycznego komentarza w najnowszym opracowaniu F. Prusaka: Kodeks karny skarbowy. Edycja pierwsza, Warszawa 2011 (s. 52).

Nie można też pomijać, że Kodeks karny z 1997 r., który tylko w dwóch wypadkach zagwarantował bezkarność sprawcy dokonanego przestępstwa wyrządzającego szkodę, uzależnił zastosowanie art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. od jej naprawienia przed wszczęciem postępowania karnego (w art. 296 § 5 i 297 § 3, jeśli w tym ostatnim wypadku tak potraktować zaspokojenie roszczenia pokrzywdzonego). Zaś warunkiem bezkarności za udział w grupie albo związku przestępczym, mających na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, jest zapobieżenie jego popełnieniu (art. 259 in fine k.k.).

2. Kodeks karny skarbowy jest jednak aktem prawnym całkowicie autonomicznym mimo, że odsyła do niektórych przepisów części ogólnej Kodeksu karnego i do większości przepisów Kodeksu postępowania karnego (zob. uzasadnienie uchwały Izby Karnej Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2005 r., I KZP 7/05, OSNKW 2005, z. 5, poz. 44). Ponadto, podstawową funkcją prawa karnego skarbowego jest zabezpieczenie i egzekwowanie interesów finansowych uprawnionych podmiotów (Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego i Wspólnot Europejskich).

Dlatego ogólne cele postępowania karnego, określone w art. 2 k.p.k., zostały uzupełnione o cel wskazany w art. 114 § 1 k.k.s. – wyrównanie uszczerbku finansowego tych podmiotów. Wprawdzie w przepisie tym mowa jest o kształtowaniu postępowania karnego, zaś art. 16a k.k.s. ma raczej za zadanie kształtowanie postawy sprawcy, wymaganej dla uniknięcia odpowiedzialności karnej, to niedwuznacznie z art. 114 § 2 k.k.s. wynika obowiązek „podpowiadania” sprawcy, jak tej odpowiedzialności uniknąć albo ją złagodzić.

Czynny żal lekarstwem na grzywnę

Przestępstwa i wykroczenia skarbowe 2012 - grzywny

Przepis art. 16a k.k.s. został zamieszczony w rozdziale 2 zatytułowanym „Zaniechanie ukarania sprawcy”. Przepis ten wyraża samodzielną myśl. Dodając nowy artykuł zachowuje się dotychczasową numerację, a tylko opatruje się go małą literą alfabetu łacińskiego (§ 55 ust. 1, § 89 ust. 1 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” – Dz. U. Nr 100, poz. 908).

W powołanym piśmiennictwie przyznaje się, że art. 16a k.k.s. nie przewiduje żadnych innych wymogów i wyłączeń, niż są określone w tym przepisie (T. Grzegorczyk, op. cit. z 2009 r., s. 89, J. Sawicki, op. cit., s. 168, 170). Także ci autorzy uważają, że jest w nim uregulowana swoista postać (szczególny rodzaj) czynnego żalu. Zgodzić się należy z poglądem, że art. 16a i 16 k.k.s. pozostają w relacji logicznej krzyżowania, a nie w relacji lex specialis – lex generali, ponieważ w dodanym przepisie nie ma m.in. ograniczeń określonych w art. 16 § 5 i 6 k.k.s. (P. Kardas, op. cit, s. 130 – 131). Oznaczać to może, że sprawcy wskazanego w art. 16a k.k.s. nie dotyczą wyłączenia czasowe i podmiotowe wymienione w art. 16 § 5 i 6 k.k.s.

Uprawnienie do skorygowania deklaracji podatkowej trwa aż do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego, którego dotyczyła deklaracja. Uprawnienie to traktuje się nawet jako prawo podmiotowe (zob. S. Babiarz [w]: Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2011, s. 471, 474).

Korekta deklaracji podatkowej jest prawnie nieskuteczna w rozumieniu art. 16a k.k.s., to znaczy nie wywołuje skutków prawnych, gdy zostanie złożona w trakcie trwania kontroli podatkowej, kontroli skarbowej lub postępowania podatkowego, jak również w zakresie objętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Korekta może być jednak złożona po zakończeniu kontroli podatkowej lub kontroli skarbowej (art. 81b § 1pkt 2 o.p. i art. 14c u.kon.s.).

Po przeprowadzeniu kontroli podatkowej organ podatkowy w razie stwierdzenia nieprawidłowości w złożonej deklaracji podatkowej poucza nawet o prawie do złożenia korekty deklaracji, na co podatnik ma 14 dni (art. 290 § 1 pkt 7 i 291 o.p.). Organ ten dopiero w razie niezłożenia korekty deklaracji wszczyna postępowanie podatkowe (a nie karne – art. 165a o.p.).

Zaś po przeprowadzeniu kontroli skarbowej organ kontroli skarbowej najpierw wyznacza kontrolowanemu 7-dniowy termin, w którym ten może złożyć korygującą deklarację obejmującą w całości stwierdzone nieprawidłowości (art. 14c ust. 2 w zw. z art. 24 ust. 4 u.kon.s.). Kontrola skarbowa kończy się wówczas wynikiem kontroli, a nie decyzją podatkową, która wyłącza uprawnienie do złożenia korekty deklaracji (art. 24 § 1 i 2 pkt c u.kon.s.). Taki sposób postępowania, to jest udzielenie terminu do złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji podatkowej po przeprowadzeniu kontroli podatkowej lub kontroli skarbowej (bez wszczynania postępowania podatkowego) nie jest wykluczony nawet w razie wszczęcia kontroli na żądanie organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze o przestępstwo skarbowe (zob. art. 282c § 1 pkt 1 lit. b o.p. i art. 13 ust. 1 pkt 1a u.kon.s.).

To sprawca przestępstwa skarbowego (lub wykroczenia skarbowego) jest obowiązany złożyć korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty oraz uiścić należność publicznoprawną.

W zakresie tego ostatniego obowiązku nie ma podmiotowej dowolności, jak przyjęto w art. 16 § 2 k.k.s., 17 § 1 pkt 1 k.k.s. czy 36 § 2 k.k.s. Chociaż określenie „czynny żal” pochodzi z języka prawniczego, i nie zostało użyte w Kodeksie karnym skarbowym, to ustawodawca zawarł w art. 16a k.k.s. elementy jego roli i znaczenia w tradycyjnym ujęciu, precyzując, że ten, kto popełnił czyn, ma obowiązek dochować wymogów z art. 16a k.k.s., jeżeli chce skorzystać z przywileju bezkarności (zob. pojęcie czynnego żalu i jego warunków w systemie prawa karnego – K. Tkaczyk: Instytucja czynnego żalu w prawie karnym w aspekcie prawnoporównawczym, Przemyśl 2008, s. 13 – 90).

3. Po uchyleniu § 3 art. 81b o.p., od 1 grudnia 2008 r. jest możliwe skorygowanie deklaracji dotyczącej także podatku VAT. Chociaż wiele wskazuje na to, że motywem uchwalenia uprzednio art. 81 § 3 o.p., a następnie art. 16a k.k.s. była chęć zaniechania karania za błędy i pomyłki w deklaracjach podatkowych (obszernie pisze się o tym we wniosku prokuratora Prokuratury Generalnej, chociaż intencje ustawodawcy w tym drugim przypadku są co najmniej niejasne), to ostatecznie ważne jest to, co ustawodawca postanowił, a nie to, co zamierzał uchwalić.

W rezultacie, przywilej bezkarności z art. 16a k.k.s. może objąć sprawców umyślnych przecież przestępstw i wykroczeń, również po wszczęciu postępowania karnego o te czyny (aż do uprawomocnienia się orzeczenia), jeżeli tak uzna sąd, nie podzielając przeciwnego poglądu. Na szkodliwość, a wręcz kryminogenność tej regulacji wskazywano wielokrotnie w literaturze przedmiotu (zob. np. G. Łabuda [w] Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Warszawa 2012, s. 283, 286 – 287, L. Wilk [w] Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Warszawa 2007, s. 85 – 88).

Możliwość złożenia korekty na podstawie art. 16a k.k.s. dotyczy jedynie deklaracji podatkowych i w efekcie niekaralności tylko za niektóre czyny. Nierealne jest zakładanie, że sprawcy tych czynów najpierw będą próbować wyrażać żal na podstawie art. 16 k.k.s. i m.in. dokonywać denuncjacji siebie i współdziałających, a dopiero w razie odmowy organu ścigania postąpienia w myśl art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k., korzystać z art. 16a k.k.s.

Może więc dochodzić do naruszania art. 32 ust. 1 Konstytucji RP („Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne”). Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie zwracał uwagę na konieczność przestrzegania tego prawa przez władze publiczne (zob. m.in. wyrok z dnia 20 listopada 2002 r., K 41/02, OTK–A 2002, z. 6, poz. 83 na tle niekonstytucyjności ustawy z dnia 26 września 2002 r., o jednorazowym opodatkowaniu nieujawnionego dochodu oraz zmianie ustawy – Ordynacja wyborcza i Kodeks karny skarbowy). Przypomniano, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm) charakteryzujący się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowane równo.

Zwrócono uwagę na ten aspekt również w fachowej publikacji (B. Mik: Czynny żal inaczej, czyli ubezpieczenie od odpowiedzialności za oszustwo daninowe, Rzeczpospolita z dnia 27 stycznia 2003 r.). Niezrozumiałe jest więc z punktu widzenia dyspozycji art. 32 ust. 1 Konstytucji RP odmienne traktowanie sprawców czynów skarbowych, związanych ze składaniem deklaracji podatkowych (oszustów podatkowych) i sprawców innych czynów skarbowych. Nierówność wobec prawa może dotknąć również, jak w tej sprawie, współdziałających (nierówność wewnętrzna), których np. nie obejmie postępowanie kontrolne i nie będą uprawnieni do złożenia korekty deklaracji podatkowej ani wzywani do uiszczenia uszczuplonej należności publicznoprawnej.


4. Przed wydaniem decyzji odmawiającej wszczęcia postępowania albo o jego umorzeniu należy też rozważyć, jakim wymogom powinno odpowiadać uzasadnienie korekt, o którym mowa w art. 16a k.k.s. Jeżeli ma to być wyraz swoistego czynnego żalu (podkr. SN), to nie wystarczy tylko powołanie się na wynik kontroli (czy odesłanie do protokołów kontroli). Słusznie zwrócono w zażaleniu uwagę na dysonans między postawą prezentowaną przez oskarżonego w wyjaśnieniach, a „uzasadnieniem” korekt deklaracji. Ponadto, na co już wskazał Sąd I instancji, ale co również pozostało poza uwagą Sądu odwoławczego, w dwóch wypadkach – za rok 2006 i 2007 – uzasadnienie przyczyny korekty nie pochodziło od oskarżonego. Z pewnością to sprawca ma sporządzić i podpisać uzasadnienie przyczyn korekty. Nie mają tu zastosowania przepisy art. 80a § 1 i art. 80b o.p. Art. 16a k.k.s. tylko w zakresie prawnej skuteczności korekty deklaracji odsyła do ustaw – Ordynacja podatkowa i o kontroli skarbowej. Pozostałe kwestie przepis ten reguluje samodzielnie.

Oznacza to również, że termin wyznaczony przez uprawniony organ ma charakter prekluzyjny. W razie zastosowania art. 16a k.k.s. wobec tylko jednego współdziałającego (czy niektórych z nich) trzeba będzie uzasadnić, dlaczego dobrodziejstwo z tego przepisu nie objęło pozostałych współdziałających, wymienionych w art. 9 § 1 k.k.s. i art. 18 § 2 i 3 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s.

Podsumowując, wiele argumentów przemawia za możliwością złożenia przez sprawcę przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego prawnie skutecznej korekty deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 16a k.k.s., również po ujawnieniu popełnienia takiego czynu i wszczęciu wobec sprawcy postępowania karnego skarbowego, co wywoła skutek określony w art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.

Ewentualna bezkarność sprawcy będzie jednak uzależniona od spełnienia przez niego szeregu warunków i dotyczyć tylko tych czynów, z którymi wiązało się złożenie deklaracji podatkowej.

Jeżeli zachowanie sprawcy wypełniało znamiona również innych czynów, a zastosowanie miał art. 7 § 1 k.k.s., to odpadnie możliwość oceny tego zachowania przez pryzmat art. 16a k.k.s.

Możliwość taka nie wystąpi również w razie uznania, że z natury rzeczy materialnoprawna przesłanka niedopuszczalności procesu musi wystąpić przed jego wszczęciem (choć może się ujawnić później), zaś ocena, że ona zaistniała oraz decyzja o zaniechaniu wszczęcia procesu albo zaniechaniu jego kontynuowania, powinna jednak pozostać w gestii organu postępowania a nie oskarżonego, bowiem to nie on jest gospodarzem procesu.

Wątpliwości w tym względzie, rodzące się na gruncie art. 16a k.k.s. oraz na tle art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, powinien jednak ostatecznie rozstrzygnąć ustawodawca.

Kiedy prezenty firmy dla pracowników są zwolnione z PIT

PIT-2 i inne oświadczenia, które zmniejszają zaliczki na PIT

Kwestia odmowy podjęcia uchwały – argumentacja SN

Sąd Najwyższy zauważył, że jednym z warunków rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego przez Sąd Najwyższy w drodze uchwały jest wyłonienie się tego zagadnienia przy rozpoznawaniu środka odwoławczego. Jeżeli kwestia zastosowania określonego przepisu, o którego wykładnię sąd odwoławczy występuje, nie pojawi się z uwagi na okoliczności występujące w sprawie, to odpada możliwość podjęcia uchwały na podstawie art. 441 § 3 k.p.k. Zdaniem SN brak związku między stanem zaistniałym w konkretnej sprawie a treścią pytania prawnego (a tak było w przedmiotowej sprawie) wyklucza możliwość rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego (nawet doniosłego), które w takiej sytuacji pojawia się tylko przy okazji rozpoznania tej sprawy.

Zdaniem Sądu Najwyższego sąd odwoławczy nie dostrzegł, że zarzucone i przypisane oskarżonemu zachowanie wypełniło jednocześnie dyspozycje trzech przepisów: art. 56 § 1 k.k.s., 61 § 1 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s. Ten sam czyn wyczerpał wszystkie znamiona określone we wskazanych przepisach kodeksu.

Z opisu czynu i zastosowanego do niego tzw. kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy do jednego czynu, o czym świadczy powołanie do kwalifikacji prawnej także art. 7 § 1 k.k.s., wynika, że oskarżony również nierzetelnie prowadził księgi oraz wystawił i posłużył się 267 nierzetelnymi fakturami.

Tymczasem przepis art. 16a k.k.s. dotyczy przestępstw skarbowych popełnionych tylko przy użyciu wobec właściwego organu deklaracji podatkowej w znaczeniu określonym w art. 3 pkt 5 o.p. w zw. z art. 53 § 30 k.k.s., skoro warunkiem zaniechania ukarania sprawcy jest złożenie korekty tej deklaracji. Przepis art. 16a k.k.s. nie przewiduje przecież wymogu korekty księgi podatkowej ani faktury.

Wbrew stanowisku Sądu I instancji, realizacja znamion art. 61 § 1 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s. nie była „naturalną konsekwencją popełnienia czynu z art. 56 § 1 k.k.s.”. To sformułowanie sugeruje, że chodzić tu może o konstrukcję współukaranych czynów (przy takim poglądzie raczej uprzednich niż następczych), ale przeczy temu – jak wskazano – decydujący dla oceny opis zachowania i jego kwalifikacja prawna, zaakceptowane przez Sąd. Odzwierciedlają one nie pomijalny (pozorny) zbieg przestępstw przy wielości czynów, lecz rzeczywisty zbieg przepisów ustawy do tego samego czynu. Czyli, jeżeli przepis przyjęty w ramach kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy, zastosowanego na podstawie art. 7 § 1 k.k.s., nie zawiera znamion pozwalających, po ich wypełnieniu, na złożenie korekty deklaracji podatkowej, to wykluczone jest zaniechanie ukarania sprawcy na podstawie art. 16a k.k.s. za tak zakwalifikowane przestępstwo, mimo że wypełniło ono również znamiona czynu objętego tym przepisem.

Kwestie te powinny pozostawać w polu uwagi Sądu odwoławczego dlatego, że prokurator, zaskarżając w całości na niekorzyść oskarżonego postanowienie Sądu Rejonowego, zarzucił obrazę art. 16a k.k.s. odnośnie do całego przestępstwa i całej kwalifikacji prawnej. Tym samym, zarzut ten objął również zastosowanie wymienionego przepisu do tej części zachowania oskarżonego, które realizowało znamiona art. 61 § 1 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s.

Nawet gdyby przez chwilę przyjąć, że, wobec niewskazania wprost w środku odwoławczym uchybienia przepisowi art. 16a k.k.s. przez jego zastosowanie do powyższego fragmentu zachowania, nie jest możliwe uchylenie zaskarżonego postanowienia w uwzględnieniu zażalenia z uwagi na zakaz wynikający z art. 434 § 1 zd. drugie k.p.k., to należy pamiętać, że sąd odwoławczy jest obowiązany z urzędu stosować art. 440 k.p.k. również poza granicami jedynie podniesionych zarzutów i uchylić orzeczenie, jeśli utrzymanie go w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe (zob. też np. wyroki z dnia: 23 sierpnia 2007 r., IV KK 210/07, R-OSNKW 2007, poz. 1858 – Lex 307765, 1 lutego 2008 r., V KK 244/07, R-OSNKW 2008, poz. 292 – Lex 376585). Ponadto, trzeba mieć na względzie konsekwencje wynikające z prawnej jedności czynu. Wykluczają one możliwość uchylenia zaskarżonego orzeczenia tylko „w części” odnoszącej się do opisu i kwalifikacji zachowania oskarżonego z art. 61 § 1 k.k.s. i 62 § 2 k.ks. Poddany tu osądowi czyn stanowi jedną, niepodzielną całość. Nie jest więc możliwe w odniesieniu do niepodzielnego przedmiotu procesu jednoczesne wydanie i funkcjonowanie w obrocie prawnym dwóch orzeczeń: utrzymującego w mocy część rozstrzygnięcia o umorzeniu postępowania i uchylającego drugą część. Gdyby jednak do tego doszło, orzeczenie umarzające postępowanie konsumowałoby (res iudicata) wydzielony fragment czynu, objęty orzeczeniem uchylającym (zob. też np. wyrok z dnia 18 stycznia 2006 r., IV KK 378/05, R-OSNKW 2006, poz. 163 – Lex 172220).

Wobec powyższego nie aktualizowała się kwestia stosowania przez Sąd odwoławczy art. 16a k.k.s. poprzez akceptację jego użycia w rzeczywistości tylko do części czynu, ani tym bardziej, poprzez rozciągnięcie go na zachowanie wypełniające również dyspozycję art. 61 § 1 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s.

Zdaniem SN przedstawione zagadnienie prawne nie wyłoniło się przy rozpoznawaniu środka odwoławczego, jak tego wymaga przepis art. 441 § 1 k.p.k., i dlatego odmówiono podjęcia uchwały.

Źródło: postanowienie  Sądu Najwyższego z 20 czerwca 2012 r. (sygn. akt I KZP 3/12).

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code

    © Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

    Podatek PIT - część 2
    certificate
    Jak zdobyć Certyfikat:
    • Czytaj artykuły
    • Rozwiązuj testy
    • Zdobądź certyfikat
    1/10
    Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
    30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
    2 maja 2023 r. (wtorek)
    4 maja 2023 r. (czwartek)
    29 kwietnia 2023 r. (sobota)
    Następne
    Księgowość
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    Polska ustawa o kryptoaktywach od 30 czerwca 2024 r. Założenia i cel nowych przepisów [omówienie projektu]

    Projekt ustawy o kryptoaktywach ma zaimplementować do krajowych przepisów rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 150, str. 40 z późn. zm.) (dalej: MiCA) określające zasady regulacji i nadzoru emisji, handlu i świadczenia usług związanych z kryptowalutami. Rozporządzenie obowiązuje już od 29 czerwca 2023 r., ale w pełni zacznie być stosowane dopiero w grudniu 2024 r. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie nowych rozwiązań w obszarze sektora rynku kryptoaktywów, mających na celu realizację zadań wynikających z rozporządzenia MiCA, w szczególności w zakresie skutecznego nadzoru i ochrony inwestorów. Według ustawodawcy podjęcie działań zmierzających do realizacji ww. celów zapewni rozwój rynku w perspektywie wieloletniej oraz bezpieczeństwo przez rozszerzenie kompetencji nadzorczych. Za projekt ustawy odpowiada Podsekretarz Stanu Ministerstwa Finansów. 

    Eksport usług do Turcji na nowych zasadach od stycznia 2024

    Eksport usług występuje wówczas, gdy za miejsce świadczenia usług, czyli faktycznego opodatkowania, jest terytorium innego państwa. O miejscu opodatkowania danej usługi decyduje nie miejsce jej faktycznego wykonania, ale wskazane przepisami ustawy o VAT „miejsce jej świadczenia”. Charakterystyką usługi wykonanej poza granice terytorium kraju to takie świadczenie, od którego zobowiązanym do rozliczenia VAT jest zagraniczny nabywca tej usługi. Dla polskiego usługodawcy jest ona wówczas czynnością niepodlegającą opodatkowaniu (NP) w VAT.

    Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

    Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

    PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

    Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

    Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

    Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

    Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

    Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

    Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

    Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

    Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

    Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

    Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

    Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

    Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

    Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

    REKLAMA