REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Kształcenie zawodowe objęte szerszym zwolnieniem z VAT

Małopolski Instytut Studiów Podatkowych
Doradztwo podatkowe, rachunkowość, audyt, obsługa i pomoc w trakcie postępowań z organami podatkowymi, ceny transferowe
Kształcenie zawodowe objęte szerszym zwolnieniem z VAT
Kształcenie zawodowe objęte szerszym zwolnieniem z VAT
Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Kraj członkowski UE ma obowiązek zwolnić od podatku, m. in. kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Zwolnienia tego nie można natomiast uzależniać od wykonania świadczenia w formie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach – takie stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 września 2016 r.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Autopromocja

Sprawa dotyczyła podatnika prowadzącego zwolnioną z opodatkowania VAT działalność polegającą na świadczeniu usług w zakresie nauczania języków obcych. Chcąc podwyższać kwalifikacje zawodowe swoich pracowników, podatnik nabywał specjalistyczne usługi kształcenia zawodowego lektorów i nauczycieli języków obcych od organizacji wyższej użyteczności publicznej (tzw. registered charity) działającej na terenie Wielkiej Brytanii. W ramach nabywanych usług podwładni wnioskodawcy korzystali z kompletnych pakietów szkoleniowych poruszających tematykę metodyki i technik nauczania, hospitacji zajęć, organizacji toku nauczania, zarządzania zasobami ludzkimi oraz efektywnego marketingu jakości w edukacji językowej.

Świadczenia zagranicznego podmiotu obejmowały także konferencje przeznaczone dla kadry kierowniczej, na których m. in. poruszano problemy związane sytuacją rynku edukacyjnego i branży szkoleniowej, a także odnoszono się do kwestii nowych technologii oraz nowatorskich metod nauczania. W związku z powyższym, po stronie wnioskodawcy pojawiła się wątpliwość dotycząca ewentualnej konieczności rozliczania podatku VAT od importu tego typu usług. Podatnik zastanawiał się bowiem, czy nabywane przez niego świadczenia są zwolnione z podatku od towarów i usług na postawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Ze względu na powyżej wskazane wątpliwości, podatnik zwrócił się do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, w której wyraził swoje stanowisko, zgodnie z którym takie zwolnienie powinno mu przysługiwać. Ze stanowiskiem wnioskodawcy nie zgodził się organ podatkowy. W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż podatnik w przedmiotowym stanie faktycznym nie jest uprawniony do skorzystania z wyrażonego w ustawie zwolnienia z opodatkowania VAT. 

Polecamy: Biuletyn VAT

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 5 lutego 2014 r. przychylił się jednak do stanowiska wnioskodawcy. Zdaniem Sądu, wyrażony w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT warunek prowadzenia usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach nie wynika z treści przepisów dyrektywy VAT. Przepis art. 132 ust. 1 lit. i w/w dyrektywy pozwala bowiem państwom członkowskim jedynie na podmiotowe zawężenie zwolnienia (w myśl przepisów dyrektywy zwolnieniu podlegają bowiem świadczenia wykonywane przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie).

W związku z powyższym Sąd stwierdził, iż przepis art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy został niewłaściwie implementowany do polskiego systemu prawnego, przez co w przedmiotowej sprawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT nie powinien zostać zastosowany.

Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem zawartym w rozstrzygnięciu WSA w Krakowie, wnosząc jednocześnie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która została jednak oddalona.

Zdaniem NSA, przepis zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT nie precyzuje wymaganego przez art. 132 ust. 1 lit i dyrektywy VAT zakresu podmiotowego zwolnienia – nie wskazuje bowiem jakie odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w dziedzinie kształcenia zawodowego powinny z owego zwolnienia korzystać. Zamiast tego w omawianym przepisie ustawodawca przewidział ograniczenie przedmiotowe, co z kolei nie jest zgodnie z założeniami dyrektywy VAT. W konsekwencji sposób określenia zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy nie zapewnia jego prawidłowego i prostego stosowania, czego wymaga art. 131 dyrektywy. Według Sądu, odesłanie w zakresie zwolnienia do bliżej niewskazanych przepisów krajowych nie zapewnia także spełnienia wyrażonego w pkt 34 preambuły dyrektywy warunku jednolitości zwolnień w krajach członkowskich, które opierać się powinny na przesłankach mających charakter porównywalny. W związku z powyższym NSA potwierdził pogląd Sądu I Instancji, zgodnie z którym art. 43 ust. pkt 29 ustawy o VAT wadliwie implementuje przepisy dyrektywy, przez co w omawianym przypadku nie powinien być zastosowany.

Realizując zalecenia wyroku WSA w Krakowie, organ podatkowy ponownie jednak wydał interpretację niekorzystną dla podatnika. W swoim uzasadnieniu stwierdził on, iż przepisy Dyrektywy VAT pozwalają krajowemu ustawodawcy na dowolne określenie przesłanek ograniczających możliwość zastosowania omawianego zwolnienia. W uzasadnieniu decyzji wskazano również, iż Organ nie akceptuje tezy o wadliwej interpretacji przepisów dyrektywy przez art. 43 ust. 1. pkt 29 ustawy o VAT.  Organ stwierdził także, że podmiot brytyjski, od którego podatnik nabywał przedmiotowe usługi, funkcjonuje w formie prawnej nieznanej prawu polskiemu (registered charity), w związku z czym odpowiednio należy w tym przypadku stosować przepisy o stowarzyszeniach. W oparciu o wskazaną argumentacje w interpretacji przedstawiono tezę, w myśl której podmiot brytyjski prowadzi działalność gospodarczą w formie organizowania kursów językowych w zamian za opłaty członkowskie (ponieważ zgodnie z prawem polskim, stowarzyszenia uprawnione są do prowadzenia działalności gospodarczej).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 września 2016 r. (sygn. I SA/Kr 617/16) uchylił zaskarżoną interpretacje uznając m.in., iż  zasadny był zarzut skargi dot. naruszenia przez organ podatkowy art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, poprzez niezastosowanie się  przy wydaniu interpretacji do wskazań WSA z wyroku z dnia 5 lutego 2014 r.. Sąd wskazał bowiem, że WSA oraz NSA w poprzednich wyrokach jednomyślnie uznały, iż art. 43 ust. 1. pkt 29 ustawy o VAT stanowi niewłaściwą implementację art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy VAT, w związku z czym organ w przedmiotowej sprawie powinien odmówić zastosowania przepisu krajowego i bezpośrednio zastosować regulacje dyrektywy. Zdaniem Sądu, organ naruszył art. 153 PPSA również  poprzez brak dokonania analizy,  czy świadczone przez brytyjski podmiot usługi mogą być zwolnione bezpośrednio na podstawie przepisu dyrektywy, a więc czy jest to podmiot, którego cele uznane są przez Państwo Polskie za podobne do celów podmiotów prawa publicznego.

W uzasadnieniu wyroku zauważono także, że organ niewłaściwe odwołał się do przepisów polskiej ustawy prawa o stowarzyszeniach przy analizie charakteru formy organizacyjnej  podmiotu brytyjskiego.  Mając na uwadze fakt, iż w krajowym porządku prawnym nie istnieje instytucja odpowiadająca brytyjskiemu registered charity, organ, analizując okoliczność wypełnienia przez podmiot brytyjski przesłanek zawartych w art. 132 ust. 1 lit i dyrektywy VAT, powinien odwołać się do „charakteru i zasad funkcjonowania przedmiotowej organizacji przedstawionych we wniosku”. Ponadto Sąd podkreślił, że stanowisko Organu, zgodnie z którym usługi szkoleniowe nabyte od podmiotu z Wielkiej Brytanii nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług bezpośrednio na podstawie przepisów dyrektywy VAT jest dyskryminujące i narusza zasadę równości wobec prawa. Nie można bowiem brytyjskiemu podmiotowi odmówić zwolnienia od podatku VAT tylko dlatego, że posiada on siedzibę w Wielkiej Brytanii, lub też dlatego, że nie jest on instytucją działającą pod kontrolą państwa polskiego. Sąd w pełni podzielił też stanowisko Podatnika dotyczące zastosowania art. 133 Dyrektywy VAT w przedmiotowej sprawie, wskazując, iż ów przepis w sposób enumeratywny określa, od jakich warunków państwo członkowskie może uzależnić przyznanie zwolnień określonych w art. 132 dyrektywy VAT. Sposób zredagowania art. 133 nie wskazuje natomiast na możliwość stosowania przez państwo członkowskie ograniczeń odmiennych od zawartych w przywołanej regulacji. Sąd podkreślił równocześnie, iż krajowy ustawodawca nie zdecydował się na wprowadzenie żadnego z ograniczeń wyrażonych w komentowanym przepisie dyrektywy VAT.

Z przedstawionym powyżej stanowiskiem nie sposób się nie zgodzić. Polska jako członek Unii Europejskiej zobowiązana jest do dostosowywania swojego prawa do regulacji i zasad obowiązujących na terenie Unii Europejskiej. Krajowy ustawodawca nie posiada zatem uprawnień do samodzielnego kreowania norm prawnych w całkowitym oderwaniu od założeń prawa wspólnotowego. Reguła ta podlega skrupulatniejszemu zastosowaniu w odniesieniu do przepisów implementujących do krajowego systemu prawa regulacje zawarte w unijnych dyrektywach. W niektórych przypadkach bowiem wadliwe wprowadzenie do krajowego porządku prawnego reguł wynikających z dyrektyw skutkować może możliwością powołania się obywateli wprost na postanowienia aktu prawa unijnego (Por. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 maja 1980 r. , sprawa 102/79, European Commission v. Belgium).

Podkreślenia wymaga, iż konieczność respektowania autonomiczności regulacji prawa unijnego zauważana jest również w doktrynie prawa podatkowego. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez dr Izabelę Andrzejewską – Czernek, w prawie podatkowym UE stosuje się liczne pojęcia, które pozbawione są definicji legalnej. Jednocześnie prawodawca unijny przy ich formułowaniu nie odwołuje się do definicji zawartych w krajowych regulacjach. Trybunał Sprawiedliwości UE wiele z tych pojęć natomiast określa jako „autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które powinny być definiowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego"  (I. Andrzejewska – Czernek - Wykładnia prawa podatkowego w Unii Europejskiej., Lex 2013, str. 249). Pogląd powyższy znajduje oparcie w dorobku orzeczniczym Trybunału Sprawiedliwości UE. Przytoczyć można tutaj m. in. treść wyroku z dnia 21 kwietnia 2005 r. C-25/03, w którym Trybunał stwierdził, co następuje: „(…)zgodnie z utrwalonym orzecznictwem terminy używane przez przepisy szóstej dyrektywy, które nie zawierają żadnego wyraźnego odesłania do prawa państw członkowskich celem ustalenia ich znaczenia i zakresu, powinny być w zasadzie w całej Wspólnocie interpretowane autonomicznie i jednolicie, aby uniknąć rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich”.

Sam wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, potwierdzającego wcześniej sformułowane stanowiska WSA w Krakowie oraz NSA,  traktować natomiast należy jako kolejny przejaw ugruntowanej już linii interpretacyjnej, odnoszącej się do wykładni przepisów zawartych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Warto podkreślić, że stanowiska podobne do opisanych powyżej NSA zajmował już w latach poprzednich. Warto w tym miejscu przytoczyć treść wyroku z dnia 4.07.2013 r. (sygn. akt: I FSK 1014/12), w którym stwierdzono, że: „przy wprowadzaniu zwolnień do krajowego porządku prawnego (…) należy pamiętać, że Dyrektywa VAT wyczerpująco definiuje zakres oraz rodzaje zwolnień, które we wszystkich krajach Unii Europejskiej muszą być identyczne. Obowiązek ten wynikał wprost z preambuły do VI Dyrektywy (motyw dziewiąty i jedenasty), zgodnie z którym Dyrektywa ta miała na celu harmonizację podstawy opodatkowania VAT, a zwolnienia od tego podatku stanowią samodzielne pojęcia prawa wspólnotowego, które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT ustanowionego przez Dyrektywę (…)”. Podobny pogląd NSA wyraził w orzeczeniu z dnia 22.10.2013 r. (sygn. akt: I FSK 1622/12). Sąd przyznał w nim bowiem, iż przepis art. 132 dyrektywy VAT „nakazuje, aby warunki zwolnień były ustalane przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.” W uzasadnieniu podkreślono również, że „kiedy w pkt 34 Preambuły do dyrektywy stanowi się, że należy sporządzić wspólny wykaz zwolnień, aby umożliwić gromadzenie zasobów własnych Wspólnoty w porównywalny sposób we wszystkich państwach członkowskich, oznacza to, konieczność jednolitego implementowania zwolnień, a tym samym wprowadzania w poszczególnych krajach członkowskich w miarę jednolitych (uniwersalnych) kryteriów ich stosowania. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) u.p.t.u. niestety nie spełnia tych wymogów.” Tożsame z powyższymi stanowisko przedstawione zostało również w wyroku NSA z dnia 12.09.2013 r. (sygn. akt: I FSK 1145/12).


Omawiane orzeczenie stanowi również kolejny przykład sytuacji, w której przedstawiciele orzecznictwa sądów administracyjnych w formułowanych przez siebie wyrokach optymalizują skutki przepisów wadliwie implementujących postanowienia unijnych dyrektyw. W przedstawionym przypadku ustawodawca po raz kolejny wykazał się zbyt swobodnym podejściem do interpretacji przepisów Dyrektywy o VAT. Warto w tym miejscu nadmienić, iż funkcjonowanie w obrocie prawnym niekorzystnych dla podatników regulacji, stojących w sprzeczności z postanowieniami dyrektyw, stanowi okoliczność ogromnie szkodliwą dla sposobu postrzegania struktury państwowej przez obywateli. W przypadku, gdy dyrektywa unijna przewiduje skonkretyzowane uprawnienie po stronie podatnika, którego nie zawiera implementujący ją przepis polskiego prawa, podatnik, dochodząc swoich uprawnień wobec państwa, może powołać się wprost na przepis dyrektywy. W przypadku ustalenia, iż przepis krajowy nie jest zgodny z regulacją unijną, sąd krajowy ma obowiązek  pominąć przy wyrokowaniu przepis krajowy, wydając orzeczenie bezpośrednio w oparciu o dyrektywę.

Zauważenia wymaga także, iż podatnik, chcąc uzyskać korzystne dla siebie rozstrzygnięcie, musi przebyć całą drogę postępowania podatkowego – organy podatkowe mogą bowiem wydawać decyzje jedynie w oparciu o przepisy krajowe. Sytuacja taka skutkuje niewątpliwie obniżeniem zaufania obywateli do prawa krajowego oraz instytucji państwowych. W kontekście powyższych okoliczności, przedstawiony wyrok NSA uznać należy za słuszny. W tym miejscu warto wyrazić także nadzieje, że ugruntowana już linia orzecznicza sądów administracyjnych, dotycząca zwolnień z podatku VAT usług kształcenia zawodowego, przełoży się także na działania krajowego ustawodawcy w kierunku naprawienia wadliwie implementowanego przepisu.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 września 2016 r. (sygn. akt: I SA/Kr 617/16)

Justyna Zając-Wysocka Mateusz Oleksy

Departament Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie

Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za ewentualne skutki podejmowanych decyzji na ich podstawie.

Autopromocja

REKLAMA

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code
    Podatek PIT - część 2
    certificate
    Jak zdobyć Certyfikat:
    • Czytaj artykuły
    • Rozwiązuj testy
    • Zdobądź certyfikat
    1/10
    Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
    30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
    2 maja 2023 r. (wtorek)
    4 maja 2023 r. (czwartek)
    29 kwietnia 2023 r. (sobota)
    Następne
    Księgowość
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    Polska ustawa o kryptoaktywach od 30 czerwca 2024 r. Założenia i cel nowych przepisów [omówienie projektu]

    Projekt ustawy o kryptoaktywach ma zaimplementować do krajowych przepisów rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 150, str. 40 z późn. zm.) (dalej: MiCA) określające zasady regulacji i nadzoru emisji, handlu i świadczenia usług związanych z kryptowalutami. Rozporządzenie obowiązuje już od 29 czerwca 2023 r., ale w pełni zacznie być stosowane dopiero w grudniu 2024 r. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie nowych rozwiązań w obszarze sektora rynku kryptoaktywów, mających na celu realizację zadań wynikających z rozporządzenia MiCA, w szczególności w zakresie skutecznego nadzoru i ochrony inwestorów. Według ustawodawcy podjęcie działań zmierzających do realizacji ww. celów zapewni rozwój rynku w perspektywie wieloletniej oraz bezpieczeństwo przez rozszerzenie kompetencji nadzorczych. Za projekt ustawy odpowiada Podsekretarz Stanu Ministerstwa Finansów. 

    Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

    Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

    PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

    Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

    Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

    Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

    Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

    Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

    Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

    Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

    Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

    Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

    Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

    Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

    Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

    Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

    Składki ZUS wspólników spółki z o.o. (jednoosobowej i wieloosobowej). Kto i kiedy nie zapłaci składek?

    Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych różnicują pozycję wspólników spółki z o.o. w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w zależności od tego, czy spółka jest jednoosobowa czy wieloosobowa.

    REKLAMA