REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Kto i jak zapłaci VAT od importu

REKLAMA

Jedną z czynności, które podlegają podatkowi od towarów i usług, jest import towarów oraz import usług. W przypadku importu towarów do zapłaty VAT będą zobowiązani nie tylko przedsiębiorcy, ale także osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. W przypadku odprawy celnej dokonywanej na terenie Polski VAT będzie płacony na konto organów celnych.

SPIS TREŚCI

PORADY PRAWNE

AKTY PRAWNE

WYJAŚNIENIA

PRZYKŁADY




Import towarów
W przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium Polski, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium Polski.
Osoby zobowiązane
Podatek od towarów i usług jest zobowiązany płacić podatnik, który sprowadza towar spoza obszaru Unii Europejskiej na terytorium Polski w ramach czynności importu towarów. Obowiązek ten dotyczy nie tylko przedsiębiorców, ale też osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, a sprowadzają towar z zagranicy. W takim przypadku podatnicy są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.
Podatnikami VAT są nie tylko przedsiębiorcy, ale również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:
- na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną,
- uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną, w tym również osoby, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z tymi procedurami,
- będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.
Należy pamiętać, że oprócz cła i VAT podatnicy są zobowiązani do zapłaty również akcyzy, gdy towar objęty jest podatkiem akcyzowym (np. samochody osobowe).
Zgłoszenie celne
Kwotę podatku od towarów i usług importer powinien określić w składanym do naczelnika urzędu celnego zgłoszeniu celnym. Zgłoszenie celne może przybrać różne formy. Zgłoszenia celnego można dokonać:
- pisemnie
- elektronicznie
- ustnie
Zgłoszenia celnego w formie pisemnej dokonuje się na formularzu jednolitego dokumentu administracyjnego SAD. Formularz SAD dla importu/przywozu składa się z kart 6, 7 i 8. Jest to najczęściej stosowana forma zgłoszenia, w przypadkach gdy mamy do zapłaty cło lub VAT.
Zgłoszenie elektroniczne, czyli z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, może być dokonane tylko w przypadkach przewidzianych dla zgłoszenia celnego w formie pisemnej na dokumencie SAD.
Towary przywożone w bagażu osobistym podróżnego mogą być przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do procedury dopuszczenia do obrotu, jeśli są one pozbawione charakteru handlowego. W przypadku jednak gdy przywóz towarów przez podróżnego wiąże się z powstaniem należności celnych, po dokonaniu ustnego zgłoszenia celnego, funkcjonariusz celny wystawia dokument potwierdzający dokonanie zgłoszenia celnego. W dokumencie tym oblicza należności celne i podatkowe dotyczące przywożonego towaru, które muszą być uiszczone przez podróżnego.
Inny sposób zgłoszenia, gdy nie mamy żadnych towarów, od których należy się cło, polega na:
- przejściu zielonym pasem lub nic do zgłoszenia w urzędzie celnym, w którym istnieje system dwóch pasów, lub przejściu przez urząd nieposiadający dwóch kontrolowanych pasów bez dokonywania zgłoszenia z własnej woli - w przypadku dostarczenia towarów do urzędu celnego (lub miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny),
- samym przekroczeniu granicy obszaru celnego Wspólnoty - w przypadku zwolnienia z obowiązku dostarczenia towarów do urzędu celnego (m.in. ruch turystyczny, ruch przygraniczny).

Obowiązek podatkowy
Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. W przypadku objęcia towarów procedurą celną: uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, przetwarzania pod kontrolą celną - obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą objęcia towarów tą procedurą. Jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.
Podstawową przesłanką powodującą powstanie długu celnego w przywozie jest dopuszczenie towaru do wolnego obrotu na obszarze celnym Wspólnoty, w związku z uprzednio przyjętym zgłoszeniem celnym. Jeżeli przyjęcie zgłoszenia powoduje powstanie długu celnego, to zwolnienie towaru, na którym ciążą należności może nastąpić tylko po ich uiszczeniu lub zabezpieczeniu.
Inny przypadek dopuszczenia towaru do obrotu stanowi sytuacja, gdy towar, w stosunku do którego orzeczono przepadek na rzecz Skarb Państwa, jest sprzedany przez organy celne po cenie, w której zawarta jest kwota należności celnych. Jednak przy takiej sprzedaży to nie podatnik nalicza należności, ale same organy celne naliczają i księgują kwotę należności celnych. Dług celny w przywozie (imporcie) powstaje w wyniku:
- dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom celnym,
- objęcia takiego towaru procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
Dług celny powstaje z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego dokonanego zgodnie z przepisami Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Jeżeli przyjęcie zgłoszenia celnego powoduje powstanie długu celnego, zwolnienie towaru może nastąpić po zapłaceniu lub zabezpieczeniu kwoty wynikającej z długu celnego. Nie dotyczy to towarów zgłoszonych do procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych. Zapłata należności celnych spoczywa na dłużniku, czyli zgłaszającym, którym może być:
- osoba, która dokonała zgłoszenia celnego we własnym imieniu i na własną rzecz (importer),
- przedstawiciel działający we własnym imieniu lecz na rzecz innej osoby (przedstawiciel pośredni),
- osoba, w której imieniu i na jej rzecz dokonano zgłoszenia celnego (przedstawiciel bezpośredni).
Przedstawicielem może być w szczególności agencja celna, spedytor lub przewoźnik. Przedstawicielem bezpośrednim może być agent celny lub osoba, w której imieniu działa agent celny. Czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która je ustanowiła. Zgłoszenia celnego w celu dopuszczenia towaru do obrotu na obszarze Wspólnoty może dokonać każda osoba, która przedstawi lub doprowadzi do przedstawienia właściwym organom celnym towaru, którego dotyczy zgłoszenie razem ze wszystkimi dokumentami, których przedłożenie jest niezbędne.

Podstawa opodatkowania
Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym (np. samochód osobowy), podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.
Podstawą opodatkowania w imporcie towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. Jeżeli przedmiotem importu w ramach procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i o podatek akcyzowy.
Podstawa opodatkowania przy imporcie obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane. Elementy, o których mowa w zdaniu pierwszym, wlicza się do podstawy opodatkowania, również gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.
Do podstawy opodatkowania dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.
Nomenklatura scalona
Podatnicy są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek. Stawki VAT dla importu towarów są takie same jak przy dostawie towarów na terytorium kraju. Dla importowanych towarów podaje się w zgłoszeniu celnym kod CN, który stanowi symbol określony według Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego. Nomenklatura Scalona (CN) jest stosowaną w Unii nomenklaturą towarów na potrzeby celne oraz statystyki handlu wewnątrzwspólnotowego (Intrastat).
Przy czym dla towarów w imporcie, które korzystają z obniżonej stawki VAT, stosuje się oznaczenie CN wynikające z rozporządzenia ministra finansów. Minister finansów, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz po zasięgnięciu opinii prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, do celów poboru podatku w imporcie określił, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów wymienionych w załącznikach nr 3 i 6 do ustawy o VAT w układzie odpowiadającym Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) lub Nomenklaturze Scalonej (CN).

Zapłata podatku
Podatek powinien być zapłacony po zawiadomieniu o jego wysokości. Podatnik jest obowiązany w terminie dziesięciu dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku. Jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę podatku w decyzji dotyczącej należności celnych. W innych przypadkach podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty należnego podatku w terminie i na warunkach określonych dla uiszczenia cła, również gdy towary zostały zwolnione od cła lub stawki celne zostały zawieszone albo obniżone do wysokości 0 proc. Organ celny zabezpiecza kwotę podatku, jeżeli podatek ten nie został uiszczony, w przypadkach i trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów celnych.
Jednak istnieje możliwość wskazania innego terminu zapłaty podatku od importu towarów. Decyduje o tym minister finansów, który może w drodze rozporządzenia określić inne terminy zapłaty podatku oraz warunki stosowania innych terminów, uwzględniając przepisy Wspólnoty Europejskiej oraz przebieg realizacji budżetu państwa. Minister wydał takie rozporządzenie, w którym określił, że w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. a)-c) Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik dokonuje wpłaty kwoty obliczonego podatku w terminie do 16 dnia miesiąca następującego po tym okresie rozliczeniowym, nie później jednak niż przed złożeniem deklaracji dla podatku od towarów i usług, w której wykazuje te kwoty.
Przepis ten ma zastosowanie pod warunkiem przedstawienia przez podatnika organowi celnemu, w którym podatnik rozlicza podatek z tytułu importu towarów, aktualnego zaświadczenia wydanego nie wcześniej niż sześć miesięcy przed dokonaniem importu potwierdzającego:
- brak zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
- zarejestrowanie, jako podatnika VAT czynnego, od co najmniej sześć miesięcy.
Warunek przedstawienia zaświadczeń nie ma zastosowania, jeżeli organ celny posiada złożone przez podatnika aktualne zaświadczenia.
Wydanie decyzji
W przypadkach innych niż określone wcześniej, tj. gdy podatnik nie jest zobowiązany do obliczenia VAT w zgłoszeniu celnym lub po przyjęciu zgłoszenia celnego naczelnik wydał decyzję lub podatnik sam wystąpił o wydanie decyzji, kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów określa naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji.
Od decyzji, w której naczelnik urzędu celnego określił kwotę VAT, służy odwołanie do dyrektora izby celnej, za pośrednictwem naczelnika urzędu celnego, który wydał decyzję. Do postępowań związanych z wydawaniem decyzji przez naczelnika urzędu celnego stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.
Kopie decyzji lub innych orzeczeń wydanych w sprawie podatku z tytułu importu towarów naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej są obowiązani przesłać w terminie pięciu dni do urzędu skarbowego właściwego dla podatnika w sprawie rozliczeń podatku.
Podatnik jest obowiązany zapłacić różnicę między podatkiem wynikającym z decyzji naczelnika urzędu celnego a podatkiem pobranym przez ten organ w terminie dziesięciu dni, licząc od dnia doręczenia tych decyzji. Różnica ta dotycząca podatku stanowi podatek naliczony, który podlega odliczeniu. Przepisy te stosuje się odpowiednio do decyzji dyrektora izby celnej.

Stosowanie przepisów
W zakresie nieuregulowanym przez przepisy ustawy o VAT do poboru VAT stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych. Jeżeli, zgodnie z przepisami celnymi, powiadomienie dłużnika o wysokości długu celnego nie może nastąpić z uwagi na przedawnienie, a istnieje podstawa do obliczenia lub zweryfikowania należności podatkowych, naczelnik urzędu celnego może określić elementy kalkulacyjne według zasad określonych w przepisach celnych na potrzeby prawidłowego określenia należnego podatku z tytułu importu towarów.
Organem podatkowym właściwym w sprawie postępowań dotyczących odroczenia terminu płatności podatku, rozłożenia na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, zwrotu nadpłaty oraz ulg podatkowych określonych w Ordynacji podatkowej jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla podatnika. W przypadku gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego.
Pomniejszenie podatku
W przypadku przedsiębiorców, którzy zapłacili podatek od importu towarów istnieje prawo do jego odliczenia na zasadach obowiązujących podatników VAT. Na podstawie dokumentu celnego SAD można dokonać naliczenia i odliczenia VAT tylko w przypadku importu towarów, który w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ma miejsce na terytorium Polski. Prawo do odliczenia zapłaconego organom celnym VAT nie przysługuje natomiast osobom fizycznym, które ten podatek opłaciły od importu towarów.
Trzeba pamiętać, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Kwotę podatku naliczonego stanowi między innymi:
- suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego - w przypadku importu towarów,
- kwota podatku należnego od importu usług - w przypadku importu usług.
Ograniczenie przy odliczeniu podatku dotyczą natomiast nabytych lub importowanych części składowych zużytych do wytworzenia przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę, jeżeli te samochody i pojazdy zostały zaliczone przez tego podatnika do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Przy zakupie takich samochodów kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 tys. zł. Ograniczenie to stosuje się też do importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, z tym że do importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z ewentualnej decyzji naczelnika urzędu celnego - nie więcej jednak niż 6 tys. zł.

Inne odliczenia
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą:
- dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium Polski, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium Polski, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami,
- przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą następujących czynności wykonywanych na terytorium kraju:
- transakcji ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, w tym świadczonych przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych,
- udzielania i pośrednictwa w udzieleniu kredytu oraz zarządzania kredytem przez kredytodawcę,
- pośrednictwa lub wszelkich działań w zakresie gwarancji kredytowych lub jakiegokolwiek innego zabezpieczenia pieniędzy oraz zarządzania gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę,
- transakcji, w tym pośrednictwa, dotyczących rachunków terminowych i bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem inkasa należności i faktoringu,
- transakcji, w tym pośrednictwa dotyczącego walut, banknotów i monet używanych jako prawne środki płatnicze, z wyłączeniem przedmiotów kolekcjonerskich; przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się monety ze złota, srebra oraz innych metali lub banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy, a także monety o wartości numizmatycznej,
- transakcji, w tym pośrednictwa, z wyłączeniem zarządzania i przechowywania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach i stowarzyszeniach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów oraz następujących praw lub papierów wartościowych: prawa do określonego udziału w nieruchomości, praw rzeczowych dających ich posiadaczowi prawo użytkowania w stosunku do nieruchomości, udziałów lub akcji, dających ich posiadaczowi prawo własności lub użytkowania w stosunku do nieruchomości lub jej części.
Odliczenie będzie się stosowało, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Import usług
Za import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca. Natomiast podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Opodatkowania takich usług przez polskiego przedsiębiorcę nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę, z wyłączeniem świadczenia niektórych innych usług, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca.
Zasady rozliczania usług w zależności od miejsca ich świadczenia są podobne w innych krajach unijnych. Miejscem świadczenia usług zgodnie z ustawą o VAT jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.
W niektórych tylko przypadkach do usług niematerialnych, enumeratywnie wymienionych w ustawie o VAT, przyjmuje się, że miejsce opodatkowania znajduje się poza Polską. Dotyczy to przypadku, gdy usługi (np. reklamy, prawnicze, rachunkowo-księgowe) są świadczone na rzecz:
- osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
- podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Dokumentowanie transakcji
W przypadku importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne. Za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Przepisy dotyczące wystawiania faktur VAT stosuje się odpowiednio także do faktur wewnętrznych, dokumentujących dokonanie przez podatnika importu usług. Według ogólnej zasady faktury wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Stosowanie tego przepisu odpowiednio do faktur wewnętrznych, dokumentujących dokonanie importu usług, oznacza, że fakturę taką powinno się wystawić nie później niż siódmego dnia od dnia wykonania usługi. Jednak podatnik ma możliwość udokumentowania wszystkich dokonanych w danym okresie czynności będących dla niego importem usług poprzez wystawienie za ten okres jednej faktury wewnętrznej. Zatem w przypadku, gdy podatnik dokumentuje czynności dokonane w danym okresie jedną fakturą wewnętrzną, właściwe jest odpowiednie zastosowanie do faktur wewnętrznych przepisu, stanowiącego, iż fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży - którą to sprzedaż utożsamiać należy w tym przypadku z dokonaniem czynności skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego (importem usługi). Przepis ten odnosi się do faktur dokumentujących sprzedaż o charakterze ciągłym, uznać należy, iż znajduje on zastosowanie także do faktur wewnętrznych dokumentujących wszystkie czynności dokonane w danym okresie rozliczeniowym.

BOGDAN ŚWIĄDER

Źródło:
Gazeta Prawna [Tygodnik podatkowy] Nr 092/2007 z dnia 2007-05-14

Jakie istnieją procedury celne
Procedury celne ogólne to:
- dopuszczenie do obrotu,
- tranzyt,
- wywóz.
Procedury celne gospodarcze to:
- skład celny,
- uszlachetnianie czynne,
- uszlachetnianie bierne,
- przetwarzanie pod kontrolą celną,
- odprawa czasowa.
Do których towarów stosuje się procedury
Gospodarcze procedury celne (poza procedurą uszlachetniania biernego) odnoszą się wyłącznie do towarów niewspólnotowych. Przedmiotem procedury uszlachetniania biernego mogą być natomiast tylko towary posiadające status celny towarów wspólnotowych.
Co oznacza dopuszczenie towaru do obrotu
Dopuszczenie towaru do wolnego obrotu na obszarze celnym Wspólnoty oznacza nadanie temu towarowi statusu towaru wspólnotowego.
Czym jest import towarów
Import towarów to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski.
Co stanowi import usług
Import usług stanowi świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski.
Co powiększa podstawę opodatkowania VAT
Przy imporcie towarów VAT liczy się od wartości celnej powiększonej o:
- cło,
- akcyzę,
- opłaty i należności pobierane od importu przez organy celne,
Stosowanie przepisów celnych
Do należności podatkowych określonych w zgłoszeniu celnym stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące powiadamiania dłużnika o kwocie należności wynikających z długu celnego.

- Art. 17 ust. 1, art. 19 ust. 7-9, art. 27, art. 29 ust. 17, art. 33-40, art. 41 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
- Art. 4, art. 74 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302/1 z 19 października 1992 r. z późn. zm.).
- Par. 2 rozporządzenia ministra finansów z dnia 26 października 2005 r. w sprawie terminu zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów (Dz.U. nr 218, poz. 1842).
- Par. 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku od towarów i usług w imporcie (Dz.U. nr 87, poz. 826 z późn. zm.).
- Par. 25 rozporządzenia ministra finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy. W art. 12 ustawy zostały enumeratywnie wymienione sytuacje, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zatem przywiezienie do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (w Holandii) będzie dla spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem, co rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Zatem regulacja dotycząca ewentualnego zwolnienia z VAT od importu towarów, przewożonych następnie w ramach dostawy wewnątrz-wspólnotowej, oraz szczegółowego określenia warunków zastosowania tego zwolnienia będzie uregulowana na podstawie przepisów Szóstej Dyrektywy w prawie krajowym państwa, na terenie którego nastąpiło dopuszczenie towaru do obrotu - w niniejszej sprawie w Holandii. Import towarów miał miejsce w Holandii i tam winno nastąpić rozliczenie VAT od importu (ewentualnie spółka może zastosować zwolnienie, jeżeli spełnione są warunki określone w przepisach holenderskich), zaś przemieszczenie towarów (uprzednio zaimportowanych i odprawionych w Holandii) z Holandii do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a zatem na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i rozliczenia VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy kwotę podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia stanowi kwota podatku należnego.

Postanowienie naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź Bałuty z 21 czerwca 2005 r., nr III-2/443-47/24906/05/PJ.

Osoba fizyczna sprowadziła samochód osobowy o poj. 1,8 cm szesc. ze Stanów Zjednoczonych, którego wartość celna w przeliczeniu na złote wyniosła 12 000 zł. Na dokumencie SAD składanym do polskiego urzędu celnego podatnik wykazał kwotę cła w wysokości 1200 zł - obliczoną od wartości celnej, kwotę akcyzy w wysokości 409 zł - obliczonej od wartości celnej powiększonej o cło oraz kwotę VAT w wysokości 2993 zł - obliczoną od wartości celnej powiększonej o cło i akcyzę. Razem należności celno-podatkowe wyniosły 4602 zł. Obliczenie kwoty należności przedstawia się następująco:
- wartość celna - 12 000 zł,
- cło (10 proc.) - 1200 zł (12 000 zł x 10 proc.),
- akcyza (3,1 proc.) - 409 zł (13 200 zł x 3,1 proc.),
- VAT (22 proc.) - 2993 zł (13 609 zł x 22 proc.).

Prawidłowe określenie miejsca świadczenia usługi ma dla podatnika podatku od towarów i usług podstawowe znaczenie w kontekście uznania czynności świadczonej przez podatnika za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przypadku ustalenia. Określenie miejsca świadczenia usługi może mieć również znaczenie dla podatnika podatku od towarów i usług w przypadku zakupienia usługi świadczonej na rzecz podatnika od podmiotu, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z ustawową definicją, określoną w art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami z tytułu importu usług są podmioty będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. W przypadku ustalenia, że usługa wykonywana przez zagranicznego usługodawcę na rzecz podatnika podatku od towarów i usług ma miejsce świadczenia na terytorium Polski, po stronie podatnika powstanie co do zasady obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, związany z importem usługi.
Usługi pośrednictwa nie mają jednolitego ustawowo określonego miejsca świadczenia - co do zasady miejscem świadczenia usług pośrednictwa jest miejsce, w którym ma miejsce świadczenia transakcja, z którą usługa pośrednika jest związana, nie zaś terytorium kraju, w którym siedzibę ma nabywca usługi lub podmiot świadczący usługę.
Pojęcie pośredniczenia w imieniu i na rzecz przedsiębiorcy w pozyskiwaniu kontrahentów handlowych jest pojęciem zbyt ogólnym dla potrzeb ustalania miejsca świadczenia dla celów podatku od towarów i usług. W celu odpowiedzi na pytanie dotyczące miejsca świadczenia usługi pośrednictwa, należy odnieść się do transakcji będących przedmiotem działalności podmiotu, w imieniu i na rzecz którego podatnik pośredniczy w pozyskiwaniu kontrahentów handlowych. Jak już wyżej wspomniano, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług regulują odrębnie miejsce świadczenia usług pośrednictwa, co do zasady w zależności od transakcji, z którą usługa pośrednika jest związana, poszczególne przypadki należy oceniać pod kątem przepisów: art. 27 ust. 2 pkt 2, art. 27 ust. 4 pkt 11, art. 28 ust. 5, art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.
Dopiero w przypadku uznania, że usługa zagranicznego pośrednika była świadczona na terytorium kraju, należy w sytuacji zakupienia takiej usługi uznać ją za import usług, i w przypadku - gdy nie zachodzą przesłanki wyłączające opodatkowanie importu usług po stronie nabywcy - określone w art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkować jej nabycie właściwą dla świadczenia tej usługi w kraju stawką VAT, jak również udokumentować import usług fakturą wewnętrzną, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.
W przypadku natomiast gdy mamy do czynienia ze świadczeniem usługi pośrednictwa na rzecz zagranicznego kontrahenta przez polskiego podatnika VAT, usługa tego podmiotu będzie opodatkowana VAT, jeżeli miejscem jej świadczenia - ustalanym w taki sam sposób jak dla importu usługi - będzie terytorium kraju. W przypadku gdy miejsce świadczenia usługi będzie znajdowało się poza terytorium kraju, podatnik świadczący usługę na rzecz zagranicznego kontrahenta udokumentuje świadczenie, wystawiając fakturę handlową bez VAT.

ELŻBIETA LIWANOWSKA
doradca podatkowy, spółka Tarwid, Liwanowska i Partnerzy

PODSTAWA PRAWNA
- Art. 2 pkt 9, art. 17, art. 27 oraz art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Moment powstania obowiązku podatkowego w imporcie towarów został uregulowany w art. 19 ust. 7 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią przywołanego przepisu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powstania długu celnego (czyli zgodnie z zapisami Wspólnotowego Kodeksu Celnego - co do zasady, w chwili przyjęcia przez organ celny zgłoszenia celnego).
Podstawą do rozliczenia VAT z tytułu importu towarów jest zgłoszenie celne towaru dokonane np. na formularzu Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (czyli dokumentu SAD). Tym samym ten dokument celny spełnia podwójną rolę: po pierwsze swoistego wezwania do zapłaty (kwotę wykazanego na nim VAT należy wpłacić do urzędu celnego jako podatek z tytułu importu towarów), a po drugie dokumentu określającego kwotę podatku naliczonego.
Do poprawnego obliczenia i wykazania na zgłoszeniu celnym kwoty VAT niezbędne jest właściwe określenie podstawy opodatkowania danego importu towarów. W celu określenia kwoty należnego VAT, co do zasady, za podstawę opodatkowania w imporcie towarów uznaje się wartość celną powiększoną o należne cło. Co ważne, na mocy art. 29 ust. 15 ustawy o VAT podstawa opodatkowania w imporcie towarów obejmuje, o ile te elementy nie zostały wcześniej do niej włączone, prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały poniesione lub będą poniesione do pierwszego miejsca ich przeznaczenia na terytorium kraju.
Wykazany VAT na zgłoszeniu celnym SAD podlega, w standardowej procedurze, wpłacie w kasie lub na rachunek urzędu celnego w terminie dziesięciu dni od dnia, w którym podatnik został powiadomiony przez organ celny o wysokości należności.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary będące przedmiotem importu są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego wykazywanego w składanych przez niego deklaracjach VAT o kwoty podatku naliczonego wynikające z otrzymanych dokumentów celnych (np. SAD). Oczywiście prawo do obniżenia podatku należnego przysługuje tylko podatnikom w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, pomimo że do zapłaty VAT z tytułu importu zobowiązane są wszystkie podmioty dokonujące takiego importu (niezależnie od faktu, czy są podatnikami VAT czy też nie).
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, wykazanego w stosownej deklaracji, o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał przedmiotowy dokument celny. Jeżeli jednak podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w powyższym terminie, może dokonać takiego obniżenia w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy. W przypadku nieskorzystania z opisanego powyżej prawa, podatnikowi nadal przysługuje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu pięciu lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.
W konsekwencji należy stwierdzić, że jeżeli zgłoszenie do procedury celnej dopuszczenia do obrotu dokonywane jest na dokumencie SAD, to dokument ten wskazuje, jaką kwotę podatku należnego importer powinien odprowadzić do urzędu i jednocześnie, jaką kwotę może on wykazać w ewidencji prowadzonej dla celów VAT oraz następnie dokonać jej odliczenia (jeśli takie prawo mu przysługuje).

PIOTR BAŃDURA
ekspert podatkowy, zespół podatków pośrednich, Pricewaterhouse-Coopers

PODSTAWA PRAWNA
- Art. 19 ust. 7, art. 29 ust. 15 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Usługa wykonana przez ukraińskiego usługodawcę (prawnika) na rzecz polskiego podatnika VAT, polegająca na doradztwie prawnym i sporządzeniu opinii o zasadach prowadzenia działalności gospodarczej na Ukrainie, będzie stanowiła po stronie polskiego podatnika VAT import usług, podlegający opodatkowaniu VAT.
Dla tego typu usług (tzw. niematerialnych), do których należą m.in. usługi prawnicze i doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje, że miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności stały adres lub miejsce zamieszkania. Podatnikiem (tj. zobowiązanym do zapłaty tego podatku) jest natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, usługobiorca usług świadczonych przez ukraińskiego prawnika, posiadającego siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Tak więc miejscem (krajem), w którym powinny zostać opodatkowane usługi, jest Polska, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia tej transakcji dla celów VAT jest nabywca tej usługi.
Mając powyższe na uwadze, usługobiorca powinien dokonać samonaliczenia VAT należnego w odniesieniu do nabywanych usług zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o VAT. Jako podstawę opodatkowania VAT powinien przyjąć kwotę wynagrodzenia należnego usługodawcy z tytułu wykonania powyższych czynności. Obowiązek podatkowy z tytułu importu tych usług powstanie w dniu wystawienia faktury przez ukraińskiego usługodawcę, nie później jednak niż w siódmym dniu, licząc od dnia wykonania usługi. W rezultacie podatek należny z tytułu przedmiotowej transakcji powinien zostać wykazany przez polskiego podatnika w deklaracji VAT składanej za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu usług.
Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, przedmiotowa operacja powinna zostać udokumentowana poprzez wystawienie faktury wewnętrznej. Przepisy regulujące zasady wystawiania zwykłych faktur VAT stosuje się w większości odpowiednio do faktur wewnętrznych. W przypadku importu usług faktury te mogą jednak nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta. Dopuszczalne jest wystawianie faktur wewnętrznych w jednym egzemplarzu.
Wykazany podatek należny od importu usług, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, stanowi jednocześnie podlegający odliczeniu podatek naliczony. Odliczenie może być dokonane w rozliczeniu za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu usług (tj. w tej samej deklaracji VAT), pod warunkiem że nabyte usługi są wykorzystywane przez ich nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych. W rezultacie cała operacja może być neutralna dla nabywcy usług.
Reasumując, nabyta usługa doradztwa prawnego i opinia o zasadach prowadzenia działalności gospodarczej na Ukrainie od ukraińskiego prawnika, stanowi dla polskiego podatnika VAT import usług. Polski usługobiorca jest z tego tytułu podatnikiem VAT, obowiązanym do wystawienia faktury wewnętrznej, w której zostanie wykazany VAT należny.

ROBERT GRZESZCZYK
ekspert podatkowy, zespół podatków pośrednich, Pricewaterhouse-Coopers

PODSTAWA PRAWNA

- Art. 27 ust. 4 pkt 2, art. 29 ust. 17, art. 86 ust. 2 pkt 4 oraz 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Autopromocja
Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Polska ustawa o kryptoaktywach od 30 czerwca 2024 r. Założenia i cel nowych przepisów [omówienie projektu]

Projekt ustawy o kryptoaktywach ma zaimplementować do krajowych przepisów rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 150, str. 40 z późn. zm.) (dalej: MiCA) określające zasady regulacji i nadzoru emisji, handlu i świadczenia usług związanych z kryptowalutami. Rozporządzenie obowiązuje już od 29 czerwca 2023 r., ale w pełni zacznie być stosowane dopiero w grudniu 2024 r. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie nowych rozwiązań w obszarze sektora rynku kryptoaktywów, mających na celu realizację zadań wynikających z rozporządzenia MiCA, w szczególności w zakresie skutecznego nadzoru i ochrony inwestorów. Według ustawodawcy podjęcie działań zmierzających do realizacji ww. celów zapewni rozwój rynku w perspektywie wieloletniej oraz bezpieczeństwo przez rozszerzenie kompetencji nadzorczych. Za projekt ustawy odpowiada Podsekretarz Stanu Ministerstwa Finansów. 

Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

Składki ZUS wspólników spółki z o.o. (jednoosobowej i wieloosobowej). Kto i kiedy nie zapłaci składek?

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych różnicują pozycję wspólników spółki z o.o. w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w zależności od tego, czy spółka jest jednoosobowa czy wieloosobowa.

REKLAMA