REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Inwentaryzacja i zakończenie roku

REKLAMA

Listopad i początek grudnia to ostatni moment, w którym przedsiębiorcy powinni zacząć przygotowywać się do inwentaryzacji. Konieczne jest m.in. zebranie odpowiedniej dokumentacji. Jednak w praktyce często pojawiają się sytuacje, w których nie można jednoznacznie stwierdzić, jak wycenić remanent lub jak spis ująć w dokumentacji. W związku z tym przedstawiamy najczęściej zadawane pytania w zakresie inwentaryzacji i zakończenia roku i odpowiedzi na nie w postaci interpretacji podatkowych wraz z opiniami specjalistów.

WYJAŚNIENIA




Wartość ujawnionych podczas inwentaryzacji i wykazanych w sprawozdaniu finansowym za 2006 rok składników majątkowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych również w 2006 roku jako przychód (dochód) osoby prawnej.

Autopromocja

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

W wyniku inwentaryzacji zdawczo-odbiorczej we wrześniu 2006 r. ujawniono nadwyżki materiałów różnych. Na stan magazynu wprowadzono na 30 września 2006 r. nadwyżki na wartość 638 505,73 zł, a na 31 października 2006 r. nadwyżki na wartość 126 233,30 zł. Nadwyżki zapasów powstały w wyniku zwiezienia do magazynu głównego materiałów z terenu budowy, na której był prowadzony magazyn podręczny. Jednostka nie jest w stanie ustalić konkretnych dat zakupów tych materiałów. Wobec stwierdzenia nadwyżek materiałowych we wrześniu 2006 r. i braku ustalenia dat ich zakupu jednostka ujawniła nadwyżkę materiałów na łączna kwotę 764 738,73 zł w sprawozdaniu finansowym w 2006 roku. Została ona ujęta w rachunku zysków i strat w pozycji pozostałe przychody operacyjne, wpływające na zwiększenie wyniku finansowego za rok obrotowy 2006. Czy stwierdzone nadwyżki w 2006 roku stanowią przychód w rozumieniu ustawy o CIT w 2006 roku?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej ustawa o CIT) podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Przepis ten nawiązuje do ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.; dalej ustawa o rachunkowości). Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Stwierdzone w wyniku inwentaryzacji, rozliczone i udokumentowane na wskazanych zasadach nadwyżki w towarach handlowych stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z 27 marca 2007 r. (nr PDP/423-24/07/BA/39569).


OPINIA

 

MICHAŁ BATOR

doradca podatkowy w Kancelarii White & Case

Problem różnic inwentaryzacyjnych jest częścią większego zagadnienia, jakim jest ewidencja i rozliczanie zapasów materiałów. Przepisy ustawy o CIT nie regulują w sposób wyczerpujący zasad rozpoznawania kosztów zapasów w procesie produkcji i sprzedaży. W szczególności przepisy podatkowe nie wskazują, jakie metody wyceny zapasów (np. FIFO, średnia ważona) są prawidłowe dla celów podatkowych. W efekcie w tym zakresie przyjmuje się, że wycena zapasów przeprowadzona zgodnie z zasadami rachunkowości jest podstawą ustalenia kosztu dla celów podatkowych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podatnik jest bowiem zobowiązany do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odpowiednimi przepisami w sposób pozwalający na prawidłowe ustalenie dochodu lub straty za rok podatkowy. Urzędy skarbowe w praktyce akceptują metodę wyceny zapasów przyjętą przez podatnika, o ile jest ona rzetelna i stosowana konsekwentnie. W przypadku gdy wskutek inwentaryzacji zapasów, przeprowadzonej zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości, zostanie ujawniona nadwyżka, zaliczona przez podatnika do pozostałych przychodów operacyjnych, będzie stanowić ona przychód podlegający opodatkowaniu.


Prawidłowe jest uznanie za koszt uzyskania przychodu ubytków naturalnych mieszczących się w limicie norm zakładowych (a dotyczących okresu wykraczającego poza jeden rok podatkowy) na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji środków obrotowych stwierdzającej faktyczny niedobór towarów.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Czy ubytki naturalne mieszczące się w limicie norm zakładowych dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy stanowią koszt uzyskania przychodu roku podatkowego w dniu poniesienia kosztu?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Podatnik dokonuje uznania jako koszt uzyskania przychodu ubytków naturalnych mieszczących się w limicie norm zakładowych (a dotyczących okresu wykraczającego poza jeden rok podatkowy) na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji środków obrotowych stwierdzającej faktyczny niedobór towarów. Zasadę taką podatnik stosuje od początku działalności - ubytki naturalne były i są liczone na podstawie norm zakładowych wyłącznie w przypadku wystąpienia braku i zaliczane na dzień inwentaryzacji.

Wyrażony przez wnioskodawcę pogląd znajduje uzasadnienie zarówno w ustawie o CIT, jak też w ustawie o rachunkowości. Jednostki przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację m.in. rzeczowych składników aktywów obrotowych. Termin i częstotliwość inwentaryzacji określony w art. 26 ust. 1 ustawy o rachunkowości uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki przeprowadzono raz w roku. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice pomiędzy stanem rzeczywistym a stanem wynikającym z ksiąg rachunkowych powinny być w sposób staranny wyjaśnione i rozliczone w księgach rachunkowych roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji. Ustawa o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. w art. 15 ust. 4e stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W omawianym przypadku nie są tworzone rezerwy na poczet przyszłych ubytków naturalnych. Nie można również zakwalifikować stwierdzonych po inwentaryzacji ubytków jako rozliczeń międzyokresowych biernych. Dowodem będącym podstawą do dokonania wpisu do ksiąg rachunkowych jest wyliczenie ubytków dokonane na dzień inwentaryzacji.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Skarbowego w Biłgoraju z 25 maja 2007 r. (nr PVE/443-3/2007).


OPINIA

 

KRZYSZTOF ŚCIPIEŃ

asystent podatkowy w BDO Numerica

Wskazane postanowienie wpisuje się na chlubną listę interpretacji korzystnych dla podatnika. Jest ono potwierdzeniem tezy, że organy podatkowe zasadniczo dopuszczają możliwość zaliczenia straty w towarach do kosztów uzyskania przychodów. Oprócz tego wydana interpretacja ma jeszcze inny aspekt praktyczny. Otóż wskazuje, że dla rozliczania kosztów w czasie nie ma znaczenia zarachowanie kosztu, a moment poniesienia kosztu.

Naczelnik słusznie wskazał, że art. 15 ust. 4e ustawy o CIT wyraźnie precyzuje dzień poniesienia kosztu, odwołując się do zasad rachunkowości, gdyż przy rozliczaniu strat z tytułu ubytków naturalnych w kosztach podatkowych podstawowe znaczenie ma rodzaj prowadzonej ewidencji księgowej. Natomiast zasad dokonywania inwentaryzacji należy poszukiwać w ustawie o rachunkowości. Za naczelnikiem należy stwierdzić, że zaliczenie ubytków naturalnych do kosztów uzyskania przychodów jest ściśle powiązane z wyliczeniem ubytków dokonanym, na dzień inwentaryzacji, która powinna być przeprowadzona co najmniej raz w roku.


Ujawnione w trakcie inwentaryzacji miesięcznej niedobory można kompensować z nadwyżkami w ramach grupowania: ten sam stopień Plato, ten sam rodzaj opakowania. Po tak dokonanym rozliczeniu niedoborów z nadwyżkami, należy od niedoborów naliczyć akcyzę.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Czy niedobory i nadwyżki piwa ujawnione na podstawie inwentaryzacji miesięcznej powinny być grupowane według rodzaju piwa (według określonej zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej, czyli stopnia Plato) oraz według rodzaju opakowania (butelka lub puszka), bez uwzględniania nazwy i pojemności opakowania. Czy od ustalonych w ten sposób niedoborów należy naliczyć podatek akcyzowy?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Z przepisów ustawy z 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 29, poz. 257 z późn. zm.) wynika, że akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu. Zwalnia się od akcyzy ubytki lub niedobory powstające podczas wykonywania czynności: produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu, do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika akcyzy.

Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy z urzędu lub na wniosek podatnika:

• normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych,

• dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, w przypadku ich zużycia do wytwarzania innych wyrobów.

Zatem wspomniane zwolnienie przysługuje, jeżeli ubytki lub niedobory powstaną podczas wykonywania czynności produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu w odniesieniu do wyrobu akcyzowego zharmonizowanego do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach ustalił dla wskazanej firmy wysokość dopuszczalnych ubytków.

Natomiast obowiązujące przepisy przewidują, że dopuszczalne ubytki powstające przy magazynowaniu piwa w butelkach lub puszkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,02 proc. ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu strat magazynowych dokonuje się za okresy kwartalne.

Ustawodawca przyjął więc, że podatnik powinien wyliczać ubytki magazynowe co do rodzaju piwa i jego opakowania (według określonej zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej, czyli według stopnia Plato), bez uwzględniania nazwy i pojemności handlowej wyrobu. Jedynym ograniczeniem w grupowaniu powstałych ubytków będzie w tym przypadku rodzaj opakowania: butelka lub puszka. Ułatwieniem w rozliczaniu ubytków będą prowadzone przez podatnika, osobno dla każdego stopnia Plato, książki kontroli przychodów i rozchodów piwa jako forma dokumentacji produkcyjnej.

W omawianym przypadku podatnik prowadzi osobno dla każdego stopnia Plato książki kontroli przychodów i rozchodów piwa jako formę dokumentacji produkcyjnej oraz dokonuje inwentaryzacji miesięcznej, gdzie ujawnia niedobory i nadwyżki piwa. Ujawnione podczas inwentaryzacji niedobory, jak i nadwyżki piwa, grupowane będą według rodzaju piwa i jego opakowania (według określonej zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej, czyli według stopnia Plato), bez uwzględniania nazwy i pojemności handlowej wyrobu. Jedynym ograniczeniem w grupowaniu powstałych niedoborów i nadwyżek będzie rodzaj opakowania: butelka lub puszka. Skoro ustawodawca przyjął, że podatnik powinien wyliczać ubytki magazynowe co do rodzaju piwa i jego opakowania, bez uwzględniania nazwy i pojemności handlowej wyrobu, z jedynym ograniczeniem w grupowaniu powstałych ubytków w postaci rodzaj opakowania, to podatnik, dokonując więc miesięcznej inwentaryzacji, może grupować powstałe niedobory i nadwyżki w ten sam sposób, a co za tym idzie, kompensować nadwyżki i niedobory inwentaryzacyjne według stopnia Plato oraz rodzaju opakowania. Ustalone poprzez taką kompensację niedobory piwa podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w akcyzie.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach z 8 sierpnia 2006 r. (nr 341000-RPA-911-12/06).


OPINIA

 

MARCIN ZIMNY

prawnik z CMS Cameron McKenna

Interpretacja pozwalająca na kompensatę nadwyżek i niedoborów powstałych przy magazynowaniu piwa w opakowaniach jednostkowych jest korzystna dla podatników. Jeżeli bowiem nadwyżka wynikałby z faktu, że zaewidencjonowana ilość opakowań jednostkowych piwa przyjętego do magazynu byłaby niższa niż faktycznie przyjęta, co zostało ujawnione w wyniku inwentaryzacji, podatnik odniósłby podwójną korzyść. Po pierwsze, nie zapłaci akcyzy od ujawnionej w trakcie inwentaryzacji nadwyżki w wysokości odpowiadającej ujawnionemu niedoborowi, a pod drugie, nie zapłaci podatku od ubytku. Ewidencjonując wprowadzone do magazynu piwo w opakowaniu detalicznym w prawidłowej wysokości, nie miałby bowiem możliwości kompensaty i tym samym niepłacenia akcyzy. W przypadku gdyby nadwyżka powstała w wyniku zaewidencjonowania piwa w ilości wyższej niż faktycznie wydana z magazynu do sprzedaży, wówczas poprzez kompensatę podatnik nie osiągnie dodatkowej korzyści, gdyż już faktycznie zapłacił od ujawnionej nadwyżki podatek. Nadal jednak będzie mógł ograniczyć zapłatę akcyzy od niedoborów.

Podkreślić należy, że dopuszczalne ubytki powstające przy magazynowaniu piwa w butelkach lub puszkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,02 proc. ilości wydanej z magazynu, a rozliczenia tych ubytków dokonuje się za okresy kwartalne. Jest to maksymalna ilość dopuszczalnych ubytków, gdyż naczelnik urzędu celnego może określić dla danego podatnika niższą ilość dopuszczalnych ubytków. Oznacza to, że ubytki przewyższające tę normę dopuszczalnych ubytków podlegają opodatkowaniu akcyzą, bez względu na przyczynę powstania tych ubytków. W konsekwencji podatnik poprzez kompensatę będzie mógł nie zapłacić podatku od ubytków w wysokości przewyższającej normę dopuszczalnych ubytków.


Przekazanie towarów handlowych po zmarłym przedsiębiorcy do dalszej działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

W związku ze śmiercią męża przedsiębiorcy, który był czynnym podatnikiem VAT, podatniczka zamierza przekazać zięciowi towary handlowe nabyte przez męża dla celów działalności gospodarczej. Czy przekazanie towarów będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy powinno odbyć się na podstawie faktury VAT w cenach netto, zgodnie z przeprowadzoną inwentaryzacją?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Regulacje ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej ustawa o VAT) nie precyzują wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika VAT. Zgodnie z art. 96 ust. 7 ustawy o VAT, zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny. W związku z tym następca prawny zmarłego podatnika jest zobowiązany do złożenia w urzędzie skarbowym formularza VAT-Z, na podstawie którego nastąpi wykreślenie podmiotu z rejestru podatników VAT.

Podatniczka zamierza przekazać towary handlowe zakupione przez męża dla celów działalności gospodarczej zięciowi. Podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 art. 15 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji przekazanie towarów handlowych nie będzie posiadało znamion prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem ma ono odbyć się jednorazowo. Tak więc przekazując towary handlowe, podatniczka nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w związku z czym czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w związku z tym, że w omawianym przykładzie podatniczka nie wystąpi w charakterze podatnika VAT, to takie przekazanie nie może zostać udokumentowane fakturą VAT.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z 30 stycznia 2006 r. (nr PP/443-196-2/05).


OPINIA

 

ROBERT ZAJDER

ekspert podatkowy, Instytut Sobieskiego

Spadkobiercy podatnika przejmują określone prawa i obowiązki spadkodawcy, co oznacza m.in., że zobowiązani są do rozliczenia, jak to miało miejsce w tym przypadku, należnego VAT wynikającego z prowadzonej przez zmarłego podatnika działalności gospodarczej. Pomimo tego, że pod względem formalnym słuszne jest nienakładanie na spadkobierców obowiązku bycia podatnikiem VAT po zmarłym spadkodawcy, to sytuacja taka może prowadzić do konieczności mniej korzystnego pod względem finansowym rozliczenia VAT z likwidowanej i objętej remanentem likwidacyjnym działalności gospodarczej. Może to dotyczyć np. środków trwałych objętych remanentem likwidacyjnym. Okazać się może, że wartość środków trwałych będąca podstawą rozliczenia VAT w ramach remanentu likwidacyjnego jest wyższa niż cena, jaką mógłby uzyskać podatnik z jej sprzedaży. Nawet czasowo ograniczona kontynuacja działalności gospodarczej przez spadkobiercę może okazać się bardziej korzystna niż jej automatyczna likwidacja.


Podatnik, który niestarannie i nierzetelnie dokonywał transakcji handlowych, na skutek czego doszło do utraty towarów, nie może takich strat uwzględnić w sporządzonym spisie z natury.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest handel hurtowy obuwia. Podatnik podjął współpracę z przedsiębiorstwem produkcyjnym, od którego nabywał obuwie. Fizycznie jednak podatnik towaru nie odbierał. Towar odbierał natomiast kontrahent, któremu podatnik odsprzedawał zakupiony towar. Zamówiony towar nie był przez podatnika rozładowywany. Nie dokonywał on też jego przeliczenia. Towar kierowany był od razu do kontrahenta. Dla siebie podatnik zatrzymywał jedynie wystawioną fakturę obciążeniową. Następnie wystawiał fakturę na całość towaru nabywcy, który uprzednio dokonywał przeliczenia wielkości dostawy. Z powodu nierzetelności kontrahenta okazało się, iż ilość towaru faktycznie sprzedana nie zgadza się z ilością wskazaną na fakturze. W jaki prawnie dozwolony sposób należy doprowadzić do skorygowania ilości obuwia w dokumentach księgowych w przypadku niezgodności między stanem magazynowym a stanem księgowym?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Remanent na dzień zaprowadzenia ewidencji, zwany remanentem początkowym, podlega wpisaniu jako pierwsza pozycja ewidencji, natomiast remanent końcowy (na koniec roku podatkowego) jako pozycja ostatnia.

Wartości wynikających ze spisu z natury nie należy sumować z przychodami wynikającymi z ewidencji. Mając na uwadze, że wartość sporządzonego spisu z natury nie ma wpływu na wysokość przychodu, nie należy jego wartości wykazywać w składanym po zakończeniu roku zeznaniu o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Pomimo że remanent nie ma wpływu na wysokość zobowiązania u podatnika opłacającego podatek w formie zryczałtowanej, okoliczność ta nie zwalnia z konieczności jego sporządzenia. Wartość sporządzonego remanentu nie ma wpływu na ewidencjonowanie towaru, ma wpływ natomiast na wysokość marży, a tym samym na wysokość przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym ilość towaru faktycznie sprzedana podatnikowi nie zgadza się z ilością wskazaną na fakturze. W związku z tym istnieją niezgodności pomiędzy stanem magazynowym a stanem księgowym.

Fakt poniesienia strat w towarach, który może powstać na skutek zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powinien być należycie udokumentowany, np.: komisyjnym protokołem zniszczeń, protokołem policyjnym, protokołem strat potwierdzonym przez instytucję ubezpieczeniową, straż pożarną, rozliczeniem różnic remanentowych. Wiarygodnym dowodem poniesienia straty nie jest natomiast samo oświadczenie podatnika.

Należy również zauważyć, że podatnik ma prawo uwzględnić wartość utraconych towarów w sporządzonym spisie z natury, pod warunkiem że poniesiona strata nie powstała na skutek niestaranności czy zaniedbania podatnika.

W przyjętym stanie faktycznym podatnik nie zabezpieczył się przed poniesionymi stratami. Faktu, że podatnik nie dokonał przeliczenia towaru po zakupie, a przed jego dalszą odsprzedażą, nie można nazwać zwykłą praktyką handlową, jak również nie można usprawiedliwiać zasadami współżycia społecznego.

Samo oświadczenie podatnika - przy braku oparcia w innych dokumentach - nie może stanowić podstawy do uwzględnienia strat powstałych w zakupionych towarach. Podatnik powinien dołożyć wszelkich starań, aby udokumentowanie niedoboru było zawsze rzetelne i wiarygodne.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu z 15 grudnia 2006 r. (nr PD/415-53/06).


OPINIA

 

PRZEMYSŁAW POLKOWSKI

doradca podatkowy w Kancelarii Prawnej Chałas i Wspólnicy

Wydaje się, że stanowisko organu skarbowego odnośnie do udokumentowania straty towarów nie jest do końca pozbawione słuszności. Uprawdopodobnienie przez podatnika nadzwyczajnych zdarzeń, przez niego niesprowokowanych, powinno zostać dokonane w sposób rzetelny i niebudzący wątpliwości.

Pomocne byłyby tu oświadczenia kontrahentów co do faktów, na których bazuje podatnik, przedstawiając spis z natury. Jednak samo uzasadnianie przez urząd swojego stanowiska poprzez odwoływanie się do zasad współżycia społecznego czy praktyk handlowych nie znajduje realnego odniesienia w obowiązujących przepisach w tym zakresie.

Spór z organem podatkowym, który może przeobrazić się w bardziej formalne postępowanie, nie byłby jednak dla podatnika interesującą alternatywą - przede wszystkim ze względu na fakt, że póki co na jego niekorzyść świadczą dokumenty handlowe.


Wartość działki budowlanej, którą podatnik wniósł do firmy w zeznaniu rocznym PIT 36L, pomniejszy dochód z działalności gospodarczej. Wartość działki musi zostać wykazana w remanencie początkowym.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą od maja 2006 r. w zakresie zagospodarowania i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Do firmy została wniesiona remanentem początkowym posiadana wcześniej jako współwłasność małżeńska działka budowlana. Podatnik traktuje działkę jako towar handlowy. Czy na podstawie sporządzonego remanentu początkowego można w zeznaniu rocznym PIT- 36L pomniejszyć dochód z działalności o wartość wniesionej do firmy działki?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej ustawa o PIT) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. W omawianej sprawie wydatki na zakup towaru handlowego - działki, dokonane przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Dokonanie zakupu towarów handlowych przed rozpoczęciem działalności powoduje jednak, że wydatki na zakup towarów handlowych nie mogą bezpośrednio stanowić kosztu uzyskania przychodu. W takiej sytuacji towary handlowe należy ująć w spisie z natury (remanencie początkowym) sporządzonym i wpisanym do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Obowiązek sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej w ciągu roku podatkowego wynika z par. 27 ust.1 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę między wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, wyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadów, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

W związku z tym w zeznaniu rocznym PIT-36 L podatnik będzie mógł wykazać dochód z działalności, pomniejszony o całą wartość zakupu działki (remanent początkowy) tylko w przypadku, gdy wartość remanentu końcowego wyniesie zero.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie z 12 lipca 2006 r. (nr 1442/DF/415/WD/67/06).


OPINIA

 

PIOTR KICIŃSKI

konsultant podatkowy w ITA Doradztwo Podatkowe

Zgodnie z rozporządzeniem ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą są zobowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi przychodów i rozchodów spisu z natury (tzw. remanent początkowy) m.in. towarów handlowych na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego. W przedmiotowej sprawie podatnik będący osobą fizyczną wniósł do firmy działkę budowlaną będącą uprzednio przedmiotem współwłasności małżeńskiej. Zgodnie ze stanowiskiem podatnika, potwierdzonym przez organ podatkowy, działka budowlana z uwagi na rodzaj prowadzenia działalności gospodarczej stanowiła jego towar handlowy.

W tym przypadku decydujące znaczenie ma art. 24 ust. 2 ustawy o PIT. Zgodnie z nim uzyskany przez podatnika dochód pomniejsza się o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Tak więc sprzedaż wybudowanego domu wraz z działką spowoduje, że wartość remanentu końcowego wyniesie zero. Zatem fakt sprzedaży domu wraz z działką skutkować będzie powstaniem różnicy uzasadniającej zmniejszenie dochodu podatnika za dany rok.


Akcyzę od samochodów sprowadzonych z innych krajów UE należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 10 księgi, jako zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Podatnik zajmuje się zakupem samochodów z terenu innych państw członkowskich, tj. Niemiec i ich sprzedażą na terenie Polski. Od nabycia wewnątrzwspólnotowego powstaje obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. W jaki sposób ujmować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów podatek akcyzowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego stanowiącego towar handlowy? Jak poprawnie sporządzić spis z natury w tym zakresie?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Samochód osobowy nabyty celem dalszej odsprzedaży stanowi towar handlowy, który w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ewidencjonowany jest w kolumnie 10 - Zakup towarów i materiałów według ceny zakupu. Cena zakupu to cena, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszona o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększona o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżona o rabaty, opusty i inne podobne obniżenia. Zatem podatek akcyzowy stanowi element ceny zakupu towaru handlowego sprowadzonego z zagranicy.

Należy podkreślić, że w przypadku zakupu samochodów w krajach należących do Unii Europejskiej nie mamy do czynienia z typową procedurą celną (nabywca nie sporządza dokumentów celnych SAD), a jedynie z obowiązkiem zadeklarowania i opłacenia we właściwym urzędzie celnym podatku akcyzowego.

Na cenę zakupu składają się wszystkie elementy, które są ze sobą ściśle powiązane, i tworzą logiczną całość. Podatek akcyzowy jest należny osobno od każdego samochodu, a więc ściśle przynależy do wartości samochodu. W konsekwencji należy uznać, że podatek akcyzowy należny od nabycia samochodów spoza terytorium Polski jest elementem ceny zakupu, zarówno w przypadku nabyć wewnątrzwspólnotowych, jak i w przypadku importu z kraju spoza Unii Europejskiej.

Jeżeli chodzi o moment, w którym podatek akcyzowy podlega zaewidencjonowaniu w księdze, to w tej sytuacji konieczne jest uwzględnienie regulacji wynikających z podanej definicji ceny zakupu, a także przepisów dotyczących momentu ewidencjonowania zakupu towarów handlowych. W przypadku importu cenę zakupu powiększa się o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe. Przez pojęcie importu rozumieć należy zarówno nabycie wewnątrzwspólnotowe, jak i import z kraju spoza Unii. Takie sformułowanie przepisu oznacza, że do uznania podatku akcyzowego za element ceny zakupu nie jest konieczna jego zapłata. Przepis stanowi bowiem o należnym (na rzecz budżetu państwa), a niekoniecznie zapłaconym podatku akcyzowym. Zastosowanie tego uregulowania pozwala na doliczenie podatku akcyzowego do ceny (przeliczonej na złote polskie), jaką podatnik płaci za zakupiony towar kontrahentowi zagranicznemu, i łącznie zaewidencjonowanie tych wielkości w księdze jako ceny zakupu. Cena zakupu ustalana jest bowiem w celu określenia wartości danego towaru ujmowanego w kosztach uzyskania przychodów.

Zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych, do których zalicza się nabywane samochody celem dalszej ich odsprzedaży, musi być wpisany do księgi niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży (powołane zastrzeżenie odnosi się do sposobu ewidencjonowania w księdze zakupu w przypadku prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe bądź też jeżeli podatnik prowadzi odrębną ewidencję sprzedaży). Zatem uznać należy, że momentu ujęcia w księdze wydatku związanego z zakupem materiałów podstawowych i towarów handlowych nie wyznacza ani data otrzymania faktury, ani data zapłaty za towar - zakup towarów musi być zaewidencjonowany w księdze przychodów i rozchodów niezwłocznie po ich otrzymaniu przez podatnika, a w drodze wyjątku może nastąpić później, ale nie później niż przed wystąpieniem takich zdarzeń, jak przekazanie do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Momentem decydującym o zaewidencjonowaniu towaru w księdze podatkowej jest data otrzymania towaru, nie późniejsza jednak niż data przekazania do magazynu bądź sprzedaży - w przypadku sprowadzania samochodu z zagranicy będzie to data sprowadzenia do kraju. W przypadku gdy zgłoszenie do opodatkowania podatkiem akcyzowym następuje po dacie sprowadzenia samochodu do kraju, a więc po dacie zaewidencjonowania jego zakupu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w dacie zgłoszenia należy w księdze zaewidencjonować wartość zadeklarowanego podatku akcyzowego w kolumnie 10 - Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu wraz ze stosowną informacją w uwagach, której pozycji zakupu dotyczy tak dokonany wpis.

W przypadku sporządzania spisu z natury podatnik jest zobowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte tym spisem według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia. Skoro zatem podatek akcyzowy stanowi element ceny zakupu, to wartość ta musi być uwzględniona w wartości spisu z natury.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu z 12 maja 2006 r. (nr DPD/415-6/06).


OPINIA

 

KATARZYNA BIEŃKOWSKA

doradca podatkowy w Dewey & LeBoeuf

Używane samochody nabyte celem dalszej odsprzedaży stanowią towary handlowe, które w księdze podatkowej ewidencjonowane być powinny w kolumnie Zakup towarów handlowych i materiałów po cenie zakupu. Podatek akcyzowy jako składnik ceny zakupu towaru powinien być zaewidencjonowany w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wątpliwości podatnika w zakresie sposobu ustalania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, a zwłaszcza kosztów nabycia towarów handlowych, jakimi są sprzedawane samochody, zostały rozstrzygnięte przez organ w ten sposób, że wszystkie wydatki poniesione w celu sprzedaży samochodu, a więc także zapłacony podatek akcyzowy w przypadku zakupu pojazdu z innego kraju UE, organ uznał za integralny element ceny zakupu, który wraz z pozostałymi częściami składowymi zapłaconej ceny zaliczyć można do kosztów nabycia towarów handlowych. Podatnik ponosi wydatki na zakup towarów handlowych, w tym podatek akcyzowy, oraz inne niezbędne wydatki mające na celu przygotowanie ich sprzedaży. Jeżeli, obiektywnie rzecz biorąc, wydatki takie mają na celu osiągnięcie przychodu ze sprzedaży w kraju, to spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT pozwalające zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej. Warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności konieczne jest ich udokumentowanie i zaewidencjonowanie w księdze podatkowej z zasadami wynikającymi z rozporządzenia w sprawie prowadzenia tej księgi.


Spisu z natury należy dokonać według cen zakupu lub według cen rynkowych, jeżeli są one niższe od cen zakupu.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Czy dokonując spisu z natury na koniec roku podatkowego można wycenić towar nie tylko według cen zakupu, ale również według cen rynkowych?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Zasady i terminy sporządzania remanentów przez podatników opłacających zryczałtowany podatek dochodowy określają art. 20 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 144, poz. 930 z późn. zm.; dalej ustawa o podatku zryczałtowanym). Zakres przedmiotowy remanentu jest określony w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku zryczałtowanym i obejmuje towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady.

Podatnik jest zobowiązany dokonać wyceny najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu z natury.

Z art. 20 ust. 3 ustawy o podatku zryczałtowanym wynika możliwość wyboru wyceny towarów i innych składników objętych spisem z natury. I tak, podatnik może wycenić towary i inne składniki majątku objęte spisem według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Skarbowego w Rawiczu z 18 stycznia 2007 r. (nr PD/415-4/07).


OPINIA

 

TOMASZ RYSIAK

prawnik z Kancelarii Magnusson

Naczelnik Urzędu Skarbowego nie miał problemu z udzieleniem prawidłowej odpowiedzi na pytanie podatnika. Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o podatku zryczałtowanym podatnik wycenia towary i inne składniki majątku objęte spisem z natury według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu. Jednak należy zwrócić uwagę na fakt, że możliwość zastosowania cen rynkowych istnieje jedynie, gdy ceny rynkowe są niższe od cen zakupu, a także, gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu.

Dlatego też nie jest możliwe stosowanie przez podatników cen rynkowych w każdym przypadku sporządzania spisu z natury na koniec roku podatkowego.


Przygotowała EWA MATYSZEWSKA

Źródło: Gazeta Prawna [Tygodnik Podatkowy] Nr 224 (2094) poniedziałek, 19 listopada 2007 r.

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

Składki ZUS wspólników spółki z o.o. (jednoosobowej i wieloosobowej). Kto i kiedy nie zapłaci składek?

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych różnicują pozycję wspólników spółki z o.o. w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w zależności od tego, czy spółka jest jednoosobowa czy wieloosobowa.

Zmienia się odpowiedzialność związana z klasyfikacją towarów. Przewoźnicy mogą zapłacić mandat karny

Znajomość prawidłowej klasyfikacji towarów to podstawa właściwego zgłoszenia celnego w procedurach celnych wywozowych i przywozowych, a także przy określaniu stawki cła i podatku VAT w sprzedaży wewnątrz UE. Wprowadzany właśnie w życie unijny Import Control System 2 nakłada na przewoźników nowe obowiązki. – Firmy transportowe biorą pełną odpowiedzialność za towar wprowadzany na obszar Unii Europejskiej. Muszą posiadać wszystkie dane na temat stron transakcji i HS kodów towarów – wyjaśnia Joanna Porath, właścicielka agencji celnej AC Porath.

REKLAMA