Jeżeli wartość komputera nie przekracza 3,5 tys. zł, to można taki zakup zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu przekazania do używania. Jak jednak wynika z sygnałów docierających do redakcji, niektórzy podatnicy wolą zaliczyć taki komputer do środków trwałych. O czym powinni w takich sytuacjach pamiętać?
Wprowadzając komputer do ewidencji, trzeba nadać mu numer inwentarzowy. Wówczas w terminach wymaganych przez ustawę o rachunkowości podatnik wykazuje komputer w spisie z natury prowadzonym w zakresie inwentaryzacji majątku trwałego. Pozwala to na okresową kontrolę ilości i jakości posiadanego sprzętu komputerowego.
Warto jednocześnie pamiętać o tym, że po wprowadzeniu komputera o wartości nieprzekraczającej 3,5 tys. zł do ewidencji środków trwałych podatnik również ma prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych kosztu jego nabycia w pełnej wysokości, ma bowiem prawo dokonać jednorazowego 100-proc. odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania komputera do używania albo w miesiącu następnym. W takim przypadku komputer jest środkiem trwałym wprowadzonym do ewidencji środków trwałych. Przypomnę zarazem, że do środków trwałych może być zaliczony komputer stanowiący własność lub współwłasność podatnika, nabyty lub wytworzony we własnym zakresie, kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej.
Komputery amortyzowane są według stawki 30-procentowej. Trzeba jednocześnie pamiętać, że dla komputerów przewidziane są również szczególne zasady amortyzacji. Można je amortyzować metodą liniową i degresywną (zasady określające stosowanie metody przedstawione zostały przy omawianiu amortyzacji samochodów). Natomiast przy amortyzowaniu komputerów metodą liniową można zastosować podwyższony współczynnik wynoszący maksymalnie 2,0. Maksymalnie więc podatnicy mogą podwyższyć stawkę amortyzacji do 60 proc. (2,0 x 30 proc. = 60 proc.). Możliwość zastosowania podwyższonego współczynnika przewiduje art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 22i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisów tych wynika, że podwyższony współczynnik można zastosować dla określonych maszyn i urządzeń – w tym komputerów – poddanych szybkiemu postępowi technicznemu.
Pojęcie szybkiego postępu technicznego określone zostało w objaśnieniach do załączników do ustaw podatkowych stanowiących wykaz stawek amortyzacyjnych. Zgodnie z tą definicją, przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu postępowi technicznemu (o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 22i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.
Jednocześnie chcę podkreślić, że zastosowanie szybszej amortyzacji w przypadku komputerów jest racjonalne, gdyż wiele firm często wymienia sprzęt komputerowy na nowszy, właśnie ze względu na akt jego szybkiej zużywalności technologicznej.
