Amortyzacja środków trwałych wykorzystywanych sezonowo
REKLAMA
REKLAMA
RADA
Spółka nie powinna amortyzować przez cały rok obrotowy środków trwałych wykorzystywanych sezonowo. Wysokość odpisu miesięcznego można ustalić przez podzielenie rocznej kwoty amortyzacji przez liczbę miesięcy w sezonie, tj. przez 5, lub przez 12 miesięcy w roku.
UZASADNIENIE
Działalność sezonowa charakteryzuje się tym, że w poszczególnych okresach roku następuje znaczący wzrost przychodów osiąganych z podstawowej działalności. Zmienność tych przychodów jest znacząca, powtarzająca się i możliwa do przewidzenia.
Odpisów amortyzacyjnych od używanych sezonowo środków trwałych należy dokonywać w okresie ich wykorzystywania. Oznacza to, że w miesiącach, w których działalność sezonowa nie jest wykonywana, środek trwały z nią związany nie podlega amortyzacji.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych określa wprost, że jeżeli środek trwały jest wykorzystywany sezonowo, to odpisy amortyzacyjne są naliczane tylko w tym okresie. W przepisach podatkowych zawarto również, że podatnik może ustalić wysokość odpisu miesięcznego, dzieląc roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych:
• przez liczbę miesięcy w sezonie albo
• przez 12 miesięcy w roku.
Wysokość miesięcznych odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów będzie taka sama, jak gdyby środek trwały był składnikiem majątkowym wykorzystywanym przez cały rok, a nie sezonowo. Kwotę odpisów należy obliczyć przez podzielenie rocznej kwoty odpisów przez liczbę miesięcy w sezonie. Skutkiem zastosowania tej metody jest zminimalizowanie obciążeń podatkowych, obniżenie wyniku finansowego oraz skrócenie okresu amortyzacji danego środka trwałego. Drugi sposób - polegający na podzieleniu rocznej kwoty odpisów przez 12 miesięcy w roku - skutkuje wydłużeniem okresu amortyzacji środka trwałego wykorzystywanego sezonowo. Wydłużenie to jest tym większe, im mniej jest miesięcy w sezonie, w którym wykorzystywany jest dany składnik majątkowy.
Wymienione metody ustalania odpisów amortyzacyjnych dotyczą środków trwałych używanych sezonowo ze względu na swoją specyfikę albo ze względu na rodzaj i charakter działalności. Metod tych nie należy stosować do środków trwałych, które z innych względów przez pewien okres nie są przez jednostkę wykorzystywane, chyba że brak użytkowania tych składników majątkowych jest wynikiem zaprzestania przez podatnika określonej działalności. Środki trwałe niewykorzystywane przez podatnika na skutek zaprzestania działalności, w której były wykorzystywane, nie podlegają bowiem amortyzacji.
Przykład
Spółka prowadzi działalność sezonową w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw. Działalność ta trwa pięć miesięcy w roku (od lipca do listopada). W tym czasie spółka wykorzystuje maszynę produkcyjną, której wartość początkowa wynosi 200 000 zł. Roczną stawkę amortyzacji ustalono na poziomie 14%.
Wariant 1
Spółka ustala odpis amortyzacyjny poprzez podzielenie rocznej wartości odpisu przez liczbę miesięcy w sezonie:
• ustalenie rocznego odpisu amortyzacyjnego: 200 000 zł × 14% = 28 000 zł,
• ustalenie miesięcznego odpisu amortyzacyjnego: 28 000 zł : 5 miesięcy = 5600 zł.
Ewidencja księgowa
1. Ewidencja kosztów amortyzacji za okres lipiec-listopad:
Wn „Koszty amortyzacji” 28 000,00
Ma „Umorzenie środków trwałych” 28 000,00
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Wariant 2
Spółka ustala odpis amortyzacyjny poprzez podzielenie rocznej wartości odpisu przez 12 miesięcy w roku:
• ustalenie rocznego odpisu amortyzacyjnego: 200 000 zł × 14% = 28 000 zł,
• ustalenie miesięcznego odpisu amortyzacyjnego: 28 000 zł : 12 miesięcy = 2333,33 zł,
• ustalenie odpisu amortyzacyjnego za okres lipiec-listopad do zaksięgowania w koszty: 2333,33 zł × 5 miesięcy = 11 666,65 zł.
Ewidencja księgowa
1. Ewidencja kosztów amortyzacji za okres lipiec-listopad:
Wn „Koszty amortyzacji” 11 666,65
Ma „Umorzenie środków trwałych” 11 666,65
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• art. 32 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 144, poz. 900
• art. 16h ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 141, poz. 888
• art. 22h ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 141, poz. 888
Elżbieta Doncer
główna księgowa z licencją MF
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat