Do kwalifikacji odrębnych odmian środków trwałych służy Klasyfikacja Środków Trwałych, natomiast podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wspomniana powyżej wartość początkowa środka trwałego. Za takową uważa się cenę nabycia (w przypadku zyskania ich w drodze kupna), koszt wytworzenia (w razie wykonania ich własnym sumptem), wartość rynkową z dnia nabycia podczas uzyskania ich w nieodpłatny sposób (darowizna, spadek lub inny), aport (wkład niepieniężny) wniesiony do spółki nie będącej osobą prawną, ustaloną przez podatnika wartość środków trwałych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej. Niezależnie od źródła pochodzenia, muszą być one kompletne, zdatne do użytku, być własnością lub współwłasnością podatnika, okres ich użytkowania musi wynosić więcej niż rok oraz muszą być wykorzystywane przez podatnika zgodnie z prowadzoną działalnością gospodarczą, ewentualnie oddane do używania (na podstawie umowy).
Rozróżniamy następujące rodzaje nieruchomości, które podlegają amortyzacji:
reklama
reklama
1. Budynek - obiekt budowlany związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni przy pomocy przegród budowlanych, posiada fundamenty i dach.
2. Budowla - obiekt budowlany, który nie spełnia definicji budynku czy też obiektu małej architektury: lotnisko, droga, most, linia kolejowa, wiadukt, tunel, przepust techniczny, części budowlane urządzeń technicznych, fundamenty pod maszyny i urządzenia oraz maszt antenowy, trwale związane z gruntem urządzenie reklamowe, instalacja przemysłowa ( te trzy ostatnie w rozumieniu obiektów wolnostojących).
3. Lokal – izba wydzielona ścianami w obrębie budynku lub zespół izb wraz z pomieszczeniami pomocniczymi, które są przeznaczone na stały pobyt ludzi i bezpośrednio służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Opis dotyczy zarówno lokali mieszkalnych, jak i innych.
Zmiana stawek amortyzacyjnych środków trwałych
Amortyzowaniu podlegają także budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Amortyzacji nie podlegają natomiast grunty (także prawa wieczystego użytkowania gruntów) oraz budynki mieszkalne, w których znajdują się dźwigi i lokale mieszkalne, wykorzystywane do działalności gospodarczej lub też dzierżawione i wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie zdecyduje o ich amortyzowaniu.
Dostępne metody amortyzacji nieruchomości to:
1. Liniowa – najprostsza z metod, która polega na systematycznych odpisach amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Stawki amortyzacji są ustalane w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych.