Inwentaryzacja metodą porównania danych ksiąg rachunkowych
REKLAMA
REKLAMA
W art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości przewiduje przeprowadzenie na ostatni dzień każdego roku obrotowego, inwentaryzacji jedną z trzech metod przyporządkowaną poszczególnym składnikom aktywów i pasywów tj. w drodze: spisu z natury, otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń lub też porównania danych zarejestrowanych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników (metoda weryfikacji). Inwentaryzacja metodą weryfikacji dotyczy środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych do nieruchomości, należności spornych i wątpliwych, a w bankach również należności zagrożonych, należności i zobowiązań wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także aktywów i pasywów niewymienionych przy inwentaryzacji metodą spisu ilości z natury oraz potwierdzenia sald oraz wymienionych przy inwentaryzacji metodą spisu ilości z natury oraz potwierdzenia sald, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury lub uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe.
Jak przygotować się do inwentaryzacji
W zakresie terminu i częstotliwości przeprowadzenia inwentaryzacji zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy o rachunkowości termin i częstotliwość inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego uznaje się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację:
- składników aktywów - z wyłączeniem aktywów pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych, określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4 - rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda - przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym;
- zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu 2 lat;
Przewodnik po zmianach w ustawie o rachunkowości 2015/2016 (PDF)
- nieruchomości zaliczonych do środków trwałych oraz inwestycji, jak też znajdujących się na terenie strzeżonym innych środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie - przeprowadzono raz w ciągu 4 lat;
- zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki - przeprowadzono raz w roku;
- zapasów drewna w jednostkach prowadzących gospodarkę leśną - przeprowadzono raz w roku.
Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe
Ustawa o rachunkowości w art. 26 ust. 3 pkt 1, wskazując na zachowanie terminu i częstotliwości inwentaryzacji składników aktywów na ostatni dzień roku obrotowego, a przeprowadzonej w określonym okresie czasu (przeprowadzenie inwentaryzacji rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku) odnosi się do składników aktywów inwentaryzowanych drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda.
A zatem odnosząc się do terminu i częstotliwości inwentaryzacji aktywów i pasywów przeprowadzanych metodą porównania danych zarejestrowanych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników, termin i częstotliwość zostaną zachowane jeżeli inwentaryzacja ta zostanie przeprowadzona na ostatni dzień roku obrotowego.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat