Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - ewidencja w księgach
REKLAMA
W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów otrzymają Państwo od niemieckiego kontrahenta fakturę. Faktura ta stanowić będzie podstawę do wystawienia faktury wewnętrznej i wykazania w niej podatku należnego (art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług). Dopiero faktura wewnętrzna będzie stanowić podstawę do ujęcia danej transakcji w rejestrze. Kwota zaś podatku należnego wykazana w niej - w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy - będzie jednocześnie kwotą podatku naliczonego.
Pamiętać należy przy tym, że wystawiając fakturę wewnętrzną muszą Państwo prawidłowo dokonać przeliczenia kwot, wynikających z pierwotnej faktury, wyrażonych w walucie obcej na złote. Do tego celu muszą Państwo przede wszystkim dokładnie określić datę powstania obowiązku podatkowego w VAT. To właśnie data powstania obowiązku podatkowego będzie decydowała o kursie walut, po jakim należy dokonać przeliczenia faktury wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej.
Podkreślić jednak trzeba, że - zgodnie z obowiązującymi przepisami - inny kurs będziemy stosować dla celów rachunkowych, a inny dla podatkowych.
Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury. Jeśli zaś nie wyliczono i nie ogłoszono kursu średniego danej waluty na dzień wystawienia, to do przeliczenia należy stosować kurs wymiany ostatnio ogłoszony i wyliczony.
Oznacza to, że jeśli kontrahent z terenu Unii Europejskiej wystawił fakturę w obowiązującym terminie, to należy ją przeliczyć według kursu średniego NBP z dnia jej wystawienia. W przeciwnym przypadku (wystawienia faktury po obowiązującym terminie) muszą Państwo dokonać przeliczenia takiej faktury według kursu średniego z dnia powstania obowiązku podatkowego.
PRZYKŁAD
Polski podatnik VAT UE otrzymał 22 marca 2007 r. towar od kontrahenta z terenu Niemiec, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Wartość tej transakcji wynikająca z faktury wystawionej 18 marca 2007 r. wyniosła 4000 euro.
Średni kurs NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury wynosił 3,86 zł/euro. Natomiast średni kurs NBP z dnia wystawienia faktury - 3,87 zł/euro.
Równowartość transakcji w PLN dla celów VAT wyniosła więc - 15 480 zł (4000 euro x 3,87 zł/euro).
Natomiast równowartość transakcji w PLN dla celów podatku dochodowego i rachunkowości - 15 440 zł (4000 euro x 3,86 zł/euro).
Polski podatnik wystawił fakturę wewnętrzną, w której wykazał kwotę VAT w wysokości 3405,60 zł (15 480 zł x 22%). 25 marca 2007 r. polski podatnik dokonał zapłaty za towar według kursu 3,90 zł/euro.
Polski podatnik przyjął uproszczenie w stosowaniu dla celów rachunkowości średnich kursów NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Księgowanie:
1. Zarachowanie zobowiązania wobec niemieckiego kontrahenta (4000 euro x 3,86 zł/ euro): Wn konto „Rozliczenie zakupu” 15 440 zł/Ma konto „Rozrachunki z dostawcami” 15 440 zł.
2. Przyjęcie towaru na magazyn: Wn konto „Towary” 15 440 zł/Ma konto „Rozliczenie zakupu” 15 440 zł.
3. VAT wynikający z faktury wewnętrznej, który jest jednocześnie VAT naliczonym i należnym: Wn konto „VAT naliczony i jego rozliczenie” 3405,60 zł/Ma konto „Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego” 3405,60 zł.
4. Zapłata zobowiązania według kursu sprzedaży (4000 euro x 3,90 zł/euro): Wn konto „Rozrachunki z dostawcami” 15 600 zł/Ma konto „Rachunek walutowy” 15 600 zł.
Wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty. Oznacza to, że mamy do czynienia z ujemną różnicą kursową, którą należy odnieść w koszty finansowe.
5. Zarachowanie ujemnej różnicy kursowej (3,90 zł/euro - 3,86 zł/euro): Wn konto „Koszty finansowe” 160 zł/Ma konto „Rozrachunki z dostawcami” 160 zł.
Joanna Jesionowska
Podstawa prawna:
- art. 20 ust. 5 i 6, art. 86 ust. 2 pkt 4, art. 106 ust. 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.),
- § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn.zm.),
- art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.),
- art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn.zm.).
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat