Jak wykazać w księgach zmiany wartości inwestycji długoterminowych

Przykład 2

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Można więc powiedzieć, że decydując się na wycenę w cenie rynkowej, przedsiębiorstwo musi odnotować w księgach każdą zmianę wartości - zarówno zmianę in plus, jak i zmianę in minus. Punktem wyjścia do wyceny jest cena nabycia.

1. Każda zmiana in plus lub in minus powyżej poziomu ceny nabycia rozliczona zostanie z kapitałem z aktualizacji wyceny.

2. Każda zmiana in plus lub in minus poniżej poziomu ceny nabycia rozliczona zostanie z kosztami i przychodami finansowymi.

Nabywcy inwestycji mogą jednak wybrać metodę wyceny w ramach polityki rachunkowości i mogą się zdecydować na wycenę według zasady kosztu historycznego. Zgodnie z ustawą wycena następuje wtedy według ceny nabycia, pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Przykład 3

Firma nabyła długoterminową inwestycję finansową (pakiet obligacji) za 15 000 zł. Wycena inwestycji, zgodnie z zasadami (polityką) rachunkowości, na kolejne momenty bilansowe dokonywana będzie według ceny nabycia skorygowanej o trwałą utratę wartości.

Wartości rynkowe w kolejnych latach wynoszą:

I moment bilansowy - 16 000 zł,

II moment bilansowy - 18 000 zł,

III moment bilansowy - 16 500 zł.

Ponieważ przy stosowaniu wyceny według ceny nabycia nie uznaje się wzrostu wartości, wartość bilansowa inwestycji na każdy moment bilansowy wynosi 15 000 zł.

Przykład 4

Firma nabyła długoterminową inwestycję finansową (pakiet obligacji) za 8000 zł. Wycena inwestycji, zgodnie z zasadami (polityką) rachunkowości, na kolejne momenty bilansowe dokonywana będzie według ceny nabycia skorygowanej o trwałą utratę wartości.

Wartości rynkowe w kolejnych latach wynoszą:

I moment bilansowy - 7500 zł,

II moment bilansowy - 8200 zł,

III moment bilansowy - 7200 zł.

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Jak wynika z powyższych przykładów, wycena według zasady kosztu historycznego skutkuje jedynie ewidencjonowaniem zmian wartości poniżej ceny nabycia. Oznacza to, że:

• zmiany in plus odnoszone są na przychody finansowe,

• zmiany in minus odnoszone są w koszty finansowe.

Zmiany wartości poniżej ceny nabycia nie znajdują odzwierciedlenia w księgach rachunkowych.

• art. 28 ust. 1 pkt 1a i 3, art. 35 ust. 4 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540

Katarzyna Kobiela-Pionnier

asystent w Wyższej Szkole Finansów i Zarządzania w Warszawie