Abonament RTV w kosztach
REKLAMA
Opłaty abonamentowe są określane jako świadczenia na cel publiczny i są one przeznaczone wyłącznie na realizację przez nadawców publicznych zadań wynikających z konieczności realizacji swoich zadań statutowych. Pozwala to uznać opłatę abonamentową za przymusowe, bezzwrotne świadczenie publicznoprawne, służące realizacji konstytucyjnych zadań państwa.
Jest więc ono rodzajem daniny publicznej, którą od pozostałych danin wskazanych w art. 217 Konstytucji RP odróżnia celowy charakter, jednak nie stanowi ona dochodów państwa o charakterze ściśle budżetowym, a więc nie wchodzi do budżetu państwa. Uznanie, że danina publicznoprawna, jaką jest opłata abonamentowa, stanowi dochód celowy pozabudżetowy, pozwala stwierdzić, że tak jak podatki powinna być uchwalana w drodze ustawy i podobnie traktowana.
Także przedsiębiorca, który w lokalu stanowiącym jego miejsce prowadzenia działalności gospodarczej używa swojego odbiornika RTV, ma obowiązek wnoszenia opłat abonamentowych. Jednak to, czy te obowiązkowe opłaty będą stanowiły koszt uzyskania przychodów, uzależnione będzie od ogólnej definicji kosztów, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w ustawie jako kosztów nie stanowiące.
Bez wątpienia opłaty mogą stanowić koszt uzyskania w sklepach, w których puszczana jest muzyka z radia lub telewizji, w celu stworzenia miłej atmosfery, która przyciągnie w przyszłości do tego sklepu klientów. Trudno by się natomiast doszukać takiego związku u przedsiębiorcy prowadzącego warsztat samochodowy.
Dla podatników, którzy mogą zaliczyć do kosztów opłaty abonamentowe, ich wzrost będzie skutkował zmniejszeniem dochodu do opodatkowania, a dla pozostałych będą stanowiły, niestety, wydatki finansowane „z własnej kieszeni”.
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat