Z dotychczas obowiązujących regulacji pozostawiono natomiast możliwość niepodawania numeru, za pomocą którego nabywca (inny podatnik) jest zidentyfikowany dla podatku w sytuacji sprzedaży energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiotelekomunikacyjnych oraz świadczenia usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, z wyjątkiem jednak przypadku, gdy dana transakcja będzie dokumentowana fakturą uproszczoną.
Podatnik dokonujący zatem ww. czynności na rzecz innego podatnika, 12 w przypadku transakcji do 450 zł, będzie miał wybór czy dokumentować tę transakcję fakturą „pełną”, jedynie bez numeru identyfikacyjnego VAT nabywcy, czy też wystawiać fakturę uproszczoną, niezawierającą żadnych innych danych identyfikujących nabywcę poza tym numerem.
reklama
reklama
Samofakturowanie
Przepis § 6 rozporządzenia fakturowego w nowym brzmieniu przewiduje możliwość wystawiania faktur w imieniu i na rzecz podatnika przez upoważnione przez niego osoby trzecie, w szczególności przez jego przedstawiciela podatkowego, oraz przez nabywcę towarów lub usług, będącego podatnikiem podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze bądź też osobą prawną niebędącą takim podatnikiem.
Samofakturowanie przez nabywcę będzie miało zastosowanie do sprzedaży dokonywanej na jego rzecz, jak również będzie obejmowało możliwość wystawiania faktur zaliczkowych. Będzie mogło być również zastosowane w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, których miejscem opodatkowania jest kraj trzeci. W przypadku samofakturowania dokonywanego przez nabywcę towarów i usług, których to miejscem opodatkowania będzie inne niż Polska państwo członkowskie UE, zastosowanie znajdą regulacje dotyczące fakturowania obowiązujące w tym państwie członkowskim.
Przepisy te odzwierciedlają postanowienia art. 220 i art. 224 dyrektywy 2006/112/WE. Wskazać należy, że proponowany przepis stanowi częściową kontynuację regulacji obowiązujących w tym zakresie w obecnym brzmieniu § 6 i § 25 rozporządzenia fakturowego, odpowiednio zmodyfikowanych celem dostosowania regulacji krajowych do art. 224 dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu zmienionym przez dyrektywę 2010/45/UE.
Ministerstwo Finansów zwraca uwagę, że odbiurokratyzowano szereg istniejących obecnie wymogów dotyczących samofakturowania, takich jak np. obowiązek informowania naczelnika urzędu skarbowego o zawarciu umowy na samofakturowanie, pozostawiając kwestie wyboru takiego rozwiązania i sposobu zatwierdzania poszczególnych faktur w gestii poszczególnych stron sprzedaży. Przyjęte rozwiązanie można określić mianem likwidacji sformalizowanej obecnie procedury i warunków wystawiania faktur przez nabywcę.
Obliczanie kwoty podatku wychodząc od kwoty brutto świadczenia
Zmiany wprowadzone w § 8 rozporządzenia fakturowego umożliwiają podatnikom wybór sposobu obliczania kwoty podatku wychodząc od kwoty brutto świadczenia nie uzależniając prawa do skorzystania z tej metody od żadnych szczególnych przesłanek i tym samym nie ograniczając tego prawa do żadnego konkretnego typu transakcji.
Terminy wystawienia faktury
Znowelizowane przepisy § 9 rozporządzenia fakturowego regulują kompleksowo terminy wystawienia faktury. Dokonana zmiana polega w przeważającej mierze na uproszczeniu i uporządkowaniu regulacji obowiązujących obecnie w tym zakresie w § 9 oraz § 11-12 rozporządzenia fakturowego. Przepisy § 9 rozporządzenia fakturowego w zmienionym brzmieniu utrzymują dotychczasową zasadę obowiązku wystawiania faktur w terminie najpóźniej 7 dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (ust. 1) lub - w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym - od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (ust. 2).
W ust. 3 wprowadzana jest natomiast nowa instytucja - możliwość wystawiania zbiorczych faktur, dokumentujących transakcje dokonane w trakcie miesiąca kalendarzowego (niemających charakteru sprzedaży ciągłej). W takim przypadku faktura musi być wystawiona najpóźniej ostatniego dnia tego miesiąca, w którym miały miejsce dostawy towarów lub były świadczone usługi.
Zmiany w tym zakresie realizują obowiązek zapewnienia podatnikom możliwości wystawiania faktur zbiorczych, o których mowa w art. 223 dyrektywy 2006/112/WE, oraz uproszczają dokumentowanie transakcji.