Podatek od nieruchomości kosztem podatkowym w momencie poniesienia wydatku
REKLAMA
REKLAMA
Czy podatek od nieruchomości, określony mocą decyzji wymiarowej, spełnia przesłanki potrącalności kosztów a tym samym może zostać uwzględniony w rachunku podatkowym po stronie kosztów?
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej jako ustawa o OPL), opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowalne: m.in. grunty budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nadto podatnikami podatku od nieruchomości są m.in. osoby prawne, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych.
Stosownie do przywołanych przepisów, kosztami uzyskania przychodów są te wydatki, które wykazują bezpośredni lub pośredni związek z przychodami podatnika, osiąganymi w roku podatkowym. Przy czym jeżeli wyraźnie nie wynika z przepisów szczególnych, ustawa o PDOP nie wyłącza możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych obciążeń publicznoprawnych. I tak w ocenie autorów, podatek od nieruchomości od obiektów wymienionych w art. 2 ust. 1 ustawy o OPL, wykazuje związek z przychodami podatnika, bowiem, stanowi obowiązkowe, publicznoprawne świadczenie, niezbędne do prawidłowego i zgodnego z prawem korzystania z obiektów, które wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, ze względu na związek z przychodami, podatek od nieruchomości może zostać uznany za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.
Przechodząc do określenia momentu potrącenia ww. kosztu, wskazać należy, iż co do zasady, nie jest możliwe połączenie poniesionej kwoty podatku od nieruchomości z konkretnymi przychodami podatkowymi. Powyższe implikuje twierdzenie, iż podatek od nieruchomości stanowi pośredni koszt uzyskania przychodu. W tym zakresie należy wskazać na treść art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, zgodnie z którym, koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym za dzień poniesienia kosztu co do zasady uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
W kontekście powyższego stwierdzić należy, iż ustawa o PDOP nie wiąże momentu potrącenia kosztu pośrednio związanego z przychodami z datą faktycznej zapłaty określonej należności. W myśl art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, momentem właściwym dla potrącenia kosztu innego niż koszt bezpośredni jest dzień poniesienia kosztu, tj. dzień ujęcia w księgach rachunkowych (zaksięgowania). Przy czym ujęcie w księgach rachunkowych powinno nastąpić na podstawie faktury (rachunku) lub innego dowodu, w przypadku braku faktury (rachunku). W ocenie autorów, decyzję określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości, należy kwalifikować jako inny dokument, o którym mowa w art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP.
Polecamy: INFORLEX Księgowość
Polecamy: INFORLEX Ekspert
Tym samym podatnik powinien rozpoznać koszt podatkowy w momencie ujęcia poszczególnych decyzji wymiarowych w księgach rachunkowych. W konsekwencji, nie jest uprawnione potrącenie podatku od nieruchomości określonego w drodze decyzji wymiarowych w momencie zapłaty należności. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych (por. interpretację indywidualną DIS w Katowicach z 10.02.2017 r., znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1082.2016.1.IZ).
Anna Kiersnowska-Drzewiecka, doradca podatkowy w ECDDP Sp. z o. o.,
Kamil Stefaniak, Młodszy konsultant podatkowy w ECDDP Sp. z o. o.s
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat