REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak kontrola skarbowa powinna sprawdzać rzetelność ksiąg

inforCMS

REKLAMA

REKLAMA

Odnosząc się do kwestii obliczenia obrotu w drodze oszacowania, wskazać należy, że organ podatkowy może określić podstawę opodatkowania w drodze oszacowania dopiero po uznaniu ksiąg podatkowych za nierzetelne. Za rzetelne uważa się księgi podatkowe, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.
WYROK WSA - GŁÓWNA TEZA

Sprzedaż po obniżonej cenie (znacznie poniżej kosztów zakupu) winna znaleźć odzwierciedlenie w dokumentacji podatkowej skarżącego. Skarżący nie przedstawił żadnych dowodów, które potwierdzałyby jego wersję, a podważały ustalenia faktyczne organów podatkowych w tym zakresie.
W tych okolicznościach za trafne należy uznać stanowisko organów podatkowych, iż księgi podatkowe, w tym rejestr sprzedaży, nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego w zakresie obrotów, a tym samym jako nierzetelne winny być odrzucone jako dowód w postępowaniu podatkowym.

Wybór metody oszacowania należy do organów podatkowych, musi być on jednak tak dokonany, by przyjęta metoda była logiczna i znajdowała uzasadnienie w okolicznościach faktycznych sprawy oraz określała podstawę opodatkowania w kwocie najbardziej zbliżonej do rzeczywistości.

Za dokument nie mogą być jednak uznane wyjaśnienia kontrahenta kontrolowanego związane z tym dokumentem, a przeciwne wnioski organu podatkowego zawarte w uzasadnieniu decyzji nie znajdują uzasadnienia.

KOMENTARZ EKSPERTA
Organ podatkowy wydając decyzję, naruszył przepisy postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, dlatego sąd ją uchylił.

Powyższe naruszenie dotyczyło przepisu art. 13b ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej, który stanowi, że inspektor, w związku z prowadzonym u kontrolowanego postępowaniem kontrolnym, może zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym kontrolą u podatnika, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności. Z czynności tych sporządza się protokół. Podobne rozwiązanie przyjmuje również Ordynacja podatkowa w art. 274c Op.

Sąd prawidłowo uznał (zgodnie z cytowanym wyżej przepisem), że za dokument nie można uznać wyjaśnień kontrahenta kontrolowanego, związanych z udostępnionym przez niego dokumentem.
Złożenie wyjaśnień co do badanych u kontrahenta kontrolowanego dokumentów można uznać za dopuszczalne prawnie. Zwrócić jednak należy uwagę na fakt, że przy ich składaniu podatnik nie bierze udziału. Dlatego, jeżeli treść wyjaśnień ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy podatkowej, wówczas ustalenie objętej wyjaśnieniami okoliczności powinno nastąpić z zachowaniem reguł określonych w Ordynacji podatkowej, odnoszących się do dowodu z zeznań świadka. Zapewni to podatnikowi czynny udział w każdym stadium postępowania. Jeżeli organ podatkowy postąpi inaczej, będzie istniał zarzut braku zapewnienia czynnego uczestnictwa podatnika w postępowaniu i podstawa do uchylenia wydanej decyzji.

Podobne stanowisko zajął również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku (sygnatura I SA/Bd 514/05) z dnia 16 listopada 2005 r.. W 2007 r. ustawodawca nie wprowadził zmian przepisów dotyczących omawianego przypadku.

Wyrok skomentował
Leszek Syguła
ekspert podatkowy, prawnik,
doktorant Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

STAN FAKTYCZNY
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt.1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania PW „R.” Tadeusz Cz. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 20 lipca 2005 r. nr (...) w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2003 r. - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że podstawą wydania decyzji przez organ podatkowy pierwszej instancji były ustalenia kontroli przeprowadzonej w firmie „R.” Tadeusz Cz. wskazujące na to, że podatnik nie wykazywał całej sprzedaży towarów handlowych oraz zawyżył podatek naliczony przez obniżenie podatku należnego o wydatek w kwocie 16.000 zł nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik żądał jej uchylenia i umorzenia postępowania. Zarzucał wydanie decyzji z naruszeniem art. 121 §1, art. 123 §1 i art. 285 § 1 Ordynacji podatkowej przez przesłuchanie świadków pod nieobecność kontrolowanego. Naruszono również przepis art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej przez dopuszczenie dowodu z zeznań świadków, w szczególności Wiesławy Cz., która jest nieobiektywna. Doprowadziło to do nierzetelnych ustaleń faktycznych w zakresie rzekomego zaniżenia wartości sprzedaży towarów handlowych. W okresie objętym kontrolą w rzeczywistości niejednokrotnie dokonywano sprzedaży towarów zniszczonych, uszkodzonych lub pochodzących z ekspozycji po obniżonej cenie. W fakturze nie miał obowiązku w sposób opisowy wykazywać, że sprzedane meble mają określone wady.

W zakresie zawyżenie kosztów uzyskania przychodów wyjaśnił, iż wszystkie rachunki za prace wykonane przez firmę Henryka F. dotyczą składników majątkowych firmy „R.”. Ustalenie z udziałem Henryka F. dokonane zostały z naruszeniem procedury podatkowej.

Rozpatrując sprawę w wyniku wniesionego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż w 2003 r. podatnik prowadził działalność gospodarczą - sklep meblowy „R.” oraz wynajem lokali użytkowych. W oparciu o zebrane materiały dowodowe oraz analizę prowadzonej działalności gospodarczej organ I instancji ustalił, iż zapisy dokonane w rejestrach prowadzonych dla celów podatku VAT nie odzwierciedlały stanu rzeczywistego i uznał rejestry VAT za nierzetelne (art. 193 Ordynacji podatkowej). Analizując faktury dotyczące zakupu towarów handlowych i porównując je z dokumentami sprzedaży oraz uwzględniając remanent początkowy i końcowy za 2003r. stwierdzono, że wartość sprzedaży towarów handlowych wynikająca z rejestru jest niższa niż cena ich zakupu.

Na podstawie art. 229 Ordynacji podatkowej, w związku z twierdzeniami zawartymi w odwołaniu, przeprowadzono dodatkowe postępowanie dowodowe na okoliczność sprzedaży towarów uszkodzonych, pochodzących z ekspozycji po obniżonej cenie. Ustalono, że sprzedaż w firmie odbywała się m.in. w systemie ratalnym poprzez umowy zawierane z INVET KREDYT SA w L. oraz AIG Credit SA we W. (56,88%) oraz przez kasę fiskalną - indywidualnym odbiorcom (39,53%) oraz wystawianie faktury VAT - podmiotom gospodarczym (3,59%). W zawieranych na kredyt umowach oraz w paragonach fiskalnych używano ogólnej nazwy towaru: „meble”. Porównanie cen zakupu i sprzedaży nie było w takiej sytuacji możliwe. Dokonano zatem tego porównania na podstawie wystawianych faktur VAT, gdzie określenie przedmiotu sprzedaży było szczegółowe. Z porównania tego wynika, iż w 2003 r. stosowana była dodatnia marża handlowa w granicach 15,61% - 26%. Tak więc marża ze sprzedaży udokumentowanej znacznie odbiega od danych wynikających z rejestru sprzedaży, co w okolicznościach sprawy daje podstawę do uznania rejestru za nierzetelny w zakresie obrotu.

Nie zmienia tego fakt, iż sprzedaż na faktury stanowiła niewielki % sprzedaży ogółem, bowiem stosowanie marży w obrocie potwierdzają inne dowody - zeznania świadków: J. Z. i A. M., a także Tadeusza Cz. przesłuchanego w charakterze strony w dniu 6 maja 2005 r. Późniejsze twierdzenia strony, zawarte w piśmie z dnia 13 maja 2005 r., nie znalazły potwierdzenia u nabywców mebli, podmiotów udzielających kredyty oraz w sprzedającej meble firmie „R.” firmie „O.” - Wiesława Cz.. Podatnik nie przedstawił żadnych konkretnych dowodów wskazujących, że sprzedaż dokonywana była po cenach aż o 40% czy 20% niższych od ceny zakupu. Brak jest jakiegokolwiek odnotowania w dokumentacji podatkowej zakupu mebli uszkodzonych (protokół zniszczenia, reklamacja itp.).

W takiej sytuacji, w ocenie organu odwoławczego, istniała podstawa do nieuznania rejestrów sprzedaży za dowód w postępowaniu podatkowym i określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.
Organ odwoławczy nie podzielił metody szacunku zastosowanej przez organ I instancji i dokonał oszacowania metodą średniej ważonej wynikającej ze sprzedaży udokumentowanej. Otrzymany wynik zbliżony jest do wyniku obrotu ustalonego przez organ I instancji ( różnica 1%), co dawało podstawę za przyjęcie go jako najbardziej zbliżonego do rzeczywistości, a ustalona przez organ I instancji kwota jest niższa, czyli korzystniejsza dla strony.

Odnosząc się do zarzutów naruszenia przepisów postępowania organ odwoławczy nie podzielił stanowiska strony. Wskazał, iż zarówno z zeznań strony, świadka Wiesławy Cz. jak i Henryka F. wynika, iż strona nie prowadziła działalności gospodarczej w L.. O miejscu i terminie przesłuchania świadków podatnik był powiadomiony. W toku postępowania zapewniono podatnikowi czynny udział w postępowaniu, a przed wydaniem decyzji miał możliwość zapoznania się z zebranymi dowodami i wypowiedzenia się co do tych dowodów.

Odnośnie wydatku w kwocie 16.000 zł wynikającego z faktury nr (...) z dnia 26 września 2003 r. wystawionej przez firmę „D.” B. P., dokumentującej roboty budowlano - montażowe w budynku położonym w L., to wydatek ten nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu, a co za tym idzie zastosowanie w sprawie znajdował przepis art. 25 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Sam podatnik zeznał, iż nie prowadził działalności gospodarczej w L.

Decyzją ostateczną z dnia 31 stycznia 2006 r. Nr (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r. Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił stronie, że można zaliczyć do kosztów uzyskania wszystkie wydatki, jeśli wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a związku takiego podatnik nie wykazał.

Zarzut podatnika, iż ustalenia w tym zakresie poczynione zostały bez udziału strony jest chybiony, gdy się zważy, że zeznania Henryka F. złożone zostały w toku kontroli krzyżowej w „D.”, a następnie włączone do akt niniejszej sprawy. Nie można zatem mówić o naruszeniu art. 285 § 1 Ordynacji podatkowej.

W tym stanie faktycznym i prawnym orzeczono jak w decyzji.

Na powyższą decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. Tadeusz Cz. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Żądając uchylenia zaskarżonej decyzji, zarzucał wydanie jej z naruszeniem art. 285 § 1, art. 121 § 1 oraz art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej, polegającym na przesłuchaniu w dniu 28 kwietnia 2005r. świadków: Z., M. i W. Cz. oraz dokonanie ustaleń co do zakresu przedmiotowego faktury VAT (...) z dnia 26 września 2003r. pod nieobecność kontrolowanego; naruszeniem art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej przez dopuszczenie jako dowodów zeznań ww. świadków, a w szczególności zeznań świadka Wiesławy Cz., która pozostaje w konflikcie ze skarżącym i wobec tego jest niewiarygodna; naruszeniem art. 19 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie zakwestionowania wydatku w kwocie 16.000 zł jako kosztu uzyskania przychodu, w sytuacji gdy wydatek ten pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, bezprawne szacowanie obrotów mimo braku stwierdzenia nierzetelności ksiąg podatkowych.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł jej oddalenie i podtrzymał w całości argumenty i wnioski zawarte w zaskarżonej decyzji.

STANOWISKO I ARGUMENTACJA WSA
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 października 2006 r. sprawy (sygn. akt I SA/Lu 299/06) ze skargi Tadeusza Cz. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 10 marca 2006 r. nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 r. :
- uchylił zaskarżoną decyzję w części obejmującej miesiące: od września 2003 r. do grudnia 2003 r.,
- orzekł, że zaskarżona decyzja w części, o której mowa w punkcie I, nie podlega wykonaniu w całości,
- oddalił skargę w pozostałej części.

W uzasadnieniu wyroku WSA w Lublinie stwierdził co następuje.

Dokonując kontroli zaskarżonej decyzji pod kątem jej zgodności z prawem w oparciu o dyspozycję zawartą w przepisie art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), stwierdzić należy, iż zarzuty skargi są częściowo uzasadnione, a zaskarżona decyzja w części dotyczącej ustaleń faktycznych pozostających w związku z wydatkiem dokumentowanym fakturą z dnia 26 września 2003 r. nr (...) wystawioną przez firmę „D.” Henryka F. wydana została z naruszeniem przepisów postępowania podatkowego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Odnosząc się do kwestii obliczenia obrotu w drodze oszacowania, wskazać należy, że organ podatkowy może określić podstawę opodatkowania w drodze oszacowania dopiero po uznaniu ksiąg podatkowych za nierzetelne. Zgodnie z art. 193 § 2 Ordynacji podatkowej, za rzetelne uważa się księgi podatkowe, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Z protokołu kontroli doręczonego skarżącemu w dniu 18 maja 2005 r. wynika, iż na podstawie badania ksiąg stwierdzono nierzetelność ksiąg podatkowych prowadzonych w firmie „R.” (str. 8 protokołu).

Stwierdzono, że wartość towarów handlowych wynikająca z ksiąg jest niższa niż cena ich zakupu. Przeprowadzone na tę okoliczność postępowanie dowodowe, w tym dowody z zeznań świadków: Jarosława Z., Adama M., Wiesławy Cz. potwierdziły, że towary sprzedawane były z marżą handlową. Wbrew twierdzeniom skarżącego postępowanie w tym zakresie toczyło się bez naruszenia art. 121§ 1 i art. 123 § 1 oraz art. 190 § 1 Ordynacji podatkowej, bowiem o miejscu i terminie przesłuchania świadków skarżący był powiadomiony (k.- 46), a stosownie do art. 123 § 1 i oraz art. 200 §1 Ordynacji podatkowej zapewniono mu udział w każdym stadium postępowania.

Ocena zeznań świadków nastąpiła zaś bez naruszenia art. 191 Ordynacji podatkowej, bowiem zeznania te, w powiązaniu z innymi dowodami, ocenione zostały jako tworzące logiczną całość, a skarżący nie przeciwstawił im żadnych dowodów przeciwnych. Również bez naruszenia art. 191 Ordynacji podatkowej poddane zostały ocenie twierdzenia skarżącego, iż towary handlowe sprzedawał po cenie niższej o 20-40% od ceny zakupu. Podnoszona kwestia, czy to w fakturach skarżący powinien wykazać sprzedaż mebli po obniżonej cenie jest o tyle nieistotna, że w żadnym dokumencie w firmie skarżącego nie został odnotowany fakt sprzedaży towarów handlowych poniżej ceny zakupu, czy to z powodu uszkodzenia towaru, sprzedaży towaru z ekspozycji, czy też z innych przyczyn niepełnowartościowego, lub też obniżenia ceny na skutek wysokiej konkurencji na rynku.

Nie kwestionując prawa skarżącego do negocjowania ceny sprzedaży z klientami, wskazać należy, iż sprzedaż po obniżonej cenie (znacznie poniżej kosztów zakupu) winna znaleźć odzwierciedlenie w dokumentacji podatkowej skarżącego. Skarżący nie przedstawił żadnych dowodów, które potwierdzałyby jego wersję, a podważały ustalenia faktyczne organów podatkowych w tym zakresie.

W tych okolicznościach za trafne należy uznać stanowisko organów podatkowych, iż księgi podatkowe, w tym rejestr sprzedaży, nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego w zakresie obrotów, a tym samym jako nierzetelne winny być odrzucone jako dowód w postępowaniu podatkowym. W rozpatrywanej sprawie organ podatkowy wykazał brak możliwości ustalenia stosowanej marży w oparciu o prowadzone księgi, faktury zakupu, wydruki z kasy fiskalnej, bowiem w prowadzonej dokumentacji stosowano określenie przedmiotu sprzedaży ogólnie - „meble”.

Wybór metody oszacowania należy do organów podatkowych, musi być on jednak tak dokonany, by przyjęta metoda była logiczna i znajdowała uzasadnienie w okolicznościach faktycznych sprawy oraz określała podstawę opodatkowania w kwocie najbardziej zbliżonej do rzeczywistości. Zastosowaną w niniejszej sprawie metodę zweryfikowaną przez organ I instancji 14 listopada 2005 r. metodą kosztową oraz przez organ odwoławczy wyliczeniem średniej ważonej wynikającej ze sprzedaży udokumentowanej fakturami, z uwagi na zbieżność uzyskanych wyników uznać należy za zbliżoną do rzeczywistości.

Taką samą ocenę zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie I SA/Lu 248/06 rozpatrując skargę Tadeusza Cz. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r., a wyrok ten jest prawomocny.

Z tych względów w części dotyczącej rozliczenia podatku VAT za miesiące od stycznia do sierpnia 2003 r. skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (pkt III sentencji wyroku). Podzielić jednak należy zarzuty skargi, że ustalenia faktyczne w zakresie wydatków objętych fakturą VAT nr (...) z dnia 26 września 2003 r. dokonane zostały z naruszeniem przepisów postępowania podatkowego.

Faktura ta, wystawiona przez firmę „D.” Henryka F., dokumentuje wykonanie robót budowlanych bez wskazania miejsca ich wykonania. Przyjmując, iż prace te wykonane zostały w L., organy podatkowe oparły swoje ustalenia na „włączonym do materiału dowodowego protokole zeznań Henryka F.” złożonych w innym postępowaniu (uzasadnienie zaskarżonej decyzji). Wskazać zatem należy, iż protokół, o którym mowa sporządzony został w firmie „D.” w dniu 30.03.2005 r. w trybie art. 13 b ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz.65 ze zm.) upoważniającym inspektora do żądania od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przedstawienia dokumentów w zakresie objętym kontrolą, w celu sprawdzenia ich rzetelności i prawidłowości.

Takim dokumentem niewątpliwie była przedmiotowa faktura, w której brak było miejsca wykonania robót budowlanych. Za dokument nie mogą być jednak uznane wyjaśnienia kontrahenta kontrolowanego związane z tym dokumentem, a przeciwne wnioski organu podatkowego zawarte w uzasadnieniu decyzji nie znajdują uzasadnienia w powołanym przepisie. Skarżący twierdził, iż wszystkie faktury wystawione przez firmę „D.” Henryka F. dotyczyły robót w obiektach związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Należało zatem przeprowadzić dowody na powyższą okoliczność z zachowaniem reguł Ordynacji podatkowej co do środków dowodowych i ustalić, czy wydatek w kwocie 16.000 zł objęty sporną fakturą ma związek z prowadzoną przez skarżącego działalnością gospodarczą i czy dokonując obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w tej fakturze skarżący prawidłowo zastosował art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.o podatku od towarów i usług /.../ , czy też będzie miał w sprawie zastosowanie art. 25 ust.1 pkt. 3 tej ustawy.

Z uwagi na powyższe oraz fakt, iż wysokość podatku naliczonego za miesiąc wrzesień 2003r. ma wpływ na rozliczenie następnych okresów rozliczeniowych objętych zaskarżoną decyzją, na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1lit. „c” i art. 152 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w pkt. I i II sentencji wyroku.

Źródło: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 6 października 2006 r., sygn. akt I SA/Lu 299/06
Autopromocja

REKLAMA

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code
    Podatek PIT - część 2
    certificate
    Jak zdobyć Certyfikat:
    • Czytaj artykuły
    • Rozwiązuj testy
    • Zdobądź certyfikat
    1/10
    Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
    30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
    2 maja 2023 r. (wtorek)
    4 maja 2023 r. (czwartek)
    29 kwietnia 2023 r. (sobota)
    Następne
    Księgowość
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    Polska ustawa o kryptoaktywach od 30 czerwca 2024 r. Założenia i cel nowych przepisów [omówienie projektu]

    Projekt ustawy o kryptoaktywach ma zaimplementować do krajowych przepisów rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 150, str. 40 z późn. zm.) (dalej: MiCA) określające zasady regulacji i nadzoru emisji, handlu i świadczenia usług związanych z kryptowalutami. Rozporządzenie obowiązuje już od 29 czerwca 2023 r., ale w pełni zacznie być stosowane dopiero w grudniu 2024 r. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie nowych rozwiązań w obszarze sektora rynku kryptoaktywów, mających na celu realizację zadań wynikających z rozporządzenia MiCA, w szczególności w zakresie skutecznego nadzoru i ochrony inwestorów. Według ustawodawcy podjęcie działań zmierzających do realizacji ww. celów zapewni rozwój rynku w perspektywie wieloletniej oraz bezpieczeństwo przez rozszerzenie kompetencji nadzorczych. Za projekt ustawy odpowiada Podsekretarz Stanu Ministerstwa Finansów. 

    Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

    Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

    PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

    Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

    Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

    Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

    Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

    Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

    Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

    Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

    Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

    Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

    Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

    Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

    Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

    Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

    Składki ZUS wspólników spółki z o.o. (jednoosobowej i wieloosobowej). Kto i kiedy nie zapłaci składek?

    Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych różnicują pozycję wspólników spółki z o.o. w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w zależności od tego, czy spółka jest jednoosobowa czy wieloosobowa.

    REKLAMA