Pobieranie przez płatników podatku od spadków i darowizn od 1 stycznia 2016 r.
REKLAMA
REKLAMA
Chodzi o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie pobierania przez płatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 2004), wchodzące w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.
Polecamy: Podatki 2016 - komplet żółtych książek
Rozporządzenie to było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie pobierania przez płatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2013 r. poz. 143), które utraci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1045).
Sprzedaż towarów uzyskanych w spadku po przedsiębiorcy
Rozporządzenie określa:
- sposób pobierania podatku przez płatników, w tym czynności związane z poborem podatku, zakres pouczeń udzielanych podatnikom oraz treść rejestru podatku;
- zakres danych zawartych w deklaracji o wysokości pobranego i wpłaconego przez płatnika podatku;
- zakres oraz sposób przekazywania przez płatników informacji zawierającej dane dotyczące czynności dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Polecamy: IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
Zgodnie z nowym rozporządzeniem, płatnicy określają w treści sporządzanych aktów notarialnych podstawę prawną pobrania podatku i sposób jego obliczenia bądź podstawę prawną niepobrania podatku oraz w przypadku:
1) darowizny – określają przedmiot darowizny, jej wartość, grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego obdarowanego z darczyńcą;
2) nieodpłatnego zniesienia współwłasności – określają przedmiot czynności, wartość rzeczy lub prawa majątkowego w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności przysługującego nabywcy przed jej zniesieniem, grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego nabywcę ze zbywcą;
3) nieodpłatnego ustanowienia służebności oraz użytkowania – określają przedmiot czynności, wartość rzeczy obciążonej służebnością lub użytkowaniem oraz wartość służebności lub użytkowania, grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego nabywcę ze zbywcą.
Płatnicy ustnie pouczają podatników o:
1) skutkach przewidzianych w ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2013 r. poz. 186, z późn. zm.) w razie podania nieprawdy lub zatajenia prawdy, przez co podatek narażony jest na uszczuplenie;
2) przysługującym organowi podatkowemu prawie do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu czynności prawnej;
3) ciążącym na podatniku obowiązku zapłaty podatku w przypadku określenia lub podwyższenia wartości przedmiotu czynności przez organ podatkowy.
Zgodnie z treścią rozporządzenia rejestr podatku zawiera następujące rubryki:
1) liczbę porządkową;
2) datę sporządzenia aktu notarialnego;
3) numer repertorium A;
4) datę wpisania do rejestru aktu notarialnego;
5) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania podatnika;
6) identyfikator podatkowy NIP lub identyfikator podatkowy numer PESEL (jeżeli podatnik go posiada);
7) zwięzłe określenie treści czynności;
8) wartość przedmiotu czynności;
9) miejsce położenia nieruchomości stanowiącej przedmiot tej czynności (miejscowość, gmina, powiat, województwo);
10) grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego nabywcę ze zbywcą;
11) kwotę pobranego podatku albo podstawę prawną jego niepobrania;
12) uwagi.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Płatnicy w rejestrze podatku:
1) dokonują podsumowania kwot podatku pobranego w każdym miesiącu, za jaki dokonywane jest rozliczenie podatku z organem podatkowym;
2) odnotowują w rubryce „uwagi” kwoty podatku przekazanego na rachunek bankowy organu podatkowego, datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczy.
3. Rejestr podatku może być zastąpiony przez repertorium A, przewidziane przepisami o prowadzeniu ksiąg notarialnych oraz przekazywaniu na przechowanie dokumentów. Przepisy dotyczące rejestru stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr.
Natomiast deklaracja o wysokości pobranego i wpłaconego przez płatnika podatku zawiera następujące dane:
1) okres, za który składana jest deklaracja;
2) miejsce i cel składania deklaracji (nazwa i adres siedziby organu podatkowego, złożenie deklaracji/korekta deklaracji);
Czy częściowa spłata kredytu przez rodziców to darowizna?
3) dane płatnika;
4) identyfikator podatkowy płatnika;
5) adres siedziby kancelarii notarialnej;
6) dane dotyczące należności:
a) łączną kwotę podatku pobranego w danym miesiącu w zł (po zaokrągleniu do pełnych zł),
b) kwotę potrąconego wynagrodzenia z tytułu poboru podatku w zł (po zaokrągleniu do pełnych zł),
c) kwotę podatku wpłaconego na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego w zł;
7) informację o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom, sporządzoną z uwzględnieniem zasad przekazywania wpływów z tego podatku określonych w art. 15 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2015 r. poz. 513, z późn. zm.), zawierającą:
a) dane identyfikujące gminę (nazwę gminy, jej identyfikator rejestru TERYT, nazwę województwa i powiatu, w których gmina jest położona),
b) łączną kwotę podatku należnego poszczególnym gminom,
c) numery repertorium A, pod którymi wpisane są czynności prawne, z tytułu których podatek jest należny poszczególnym gminom;
8) oświadczenie płatnika o zgodności podanej kwoty pobranego podatku z kwotami wykazanymi w prowadzonym rejestrze;
9) podpis płatnika.
Przekazanie przez płatników organowi podatkowemu informacji zawierającej treść aktów notarialnych dotyczących czynności, z tytułu których są płatnikami podatku, następuje przez przekazanie odpisów aktów przez nich sporządzonych.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat