REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak prawidłowo sporządzić PIT-40, PIT-11 i PIT-8B

REKLAMA

Tylko do 28 lutego zakłady pracy oraz zleceniodawcy powinni przygotować odpowiednie formularze dla osób zatrudnianych w 2005 r. Obowiązek ten dotyczy także innych płatników. Jeśli pracodawca dokonuje za podatnika rocznego obliczenia podatku, wypełnia PIT-40, dla pracowników-etatowców przygotowuje PIT-11, a dla zleceniobiorców PIT-8B.

SPIS TREŚCI

PORADY PRAWNE

FORMULARZE I WZORY




Samodzielne wypełnienie formularza PIT
 
Jeśli podatnicy nie złożyli stosownego oświadczenia w odpowiednim czasie, będą musieli sami wypełnić zeznanie podatkowe. Do tego podatnikowi potrzebne będą jednak informacje o tym, ile w ubiegłym roku zarobił – jednym słowem, jakie uzyskał dochody i w jakiej wysokości. Oczywiście trudno wymagać, by każdy podatnik sam monitorował w ciągu roku wysokość uzyskanych dochodów i odprowadzonych zaliczek na podatek. O tym, jakie podatnik uzyskał dochody, poinformuje go płatnik. Aby zadośćuczynić temu obowiązkowi, płatnik musi wystawić podatnikowi informację na formularzu PIT-11/8B. Warto pamiętać, że jest to jeden formularz. Wyboru dokonuje się zatem poprzez skreślenie odpowiedniej pozycji. Jeśli skreślimy PIT-11, wiadomo będzie, że pozostanie informacja świadcząca o tym, że formularz stanowi PIT-8B, i odwrotnie – jeśli przekreślimy treść PIT-8B, formularz będzie stanowił PIT-11.
 
Kiedy płatnik wypełnia PIT-40
 
Formularz PIT-40 będą wypełniali tylko ci płatnicy, którym podatnik złożył oświadczenie na formularzu PIT-12. Oświadczenie to mogli złożyć tylko ci podatnicy, którzy w 2005 r. poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskali innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 28, 30, 30a i 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) i nie mają obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z wyjątkiem zwróconej za pośrednictwem płatnika zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne. W oświadczeniu PIT-12 podatnicy musieli także poświadczyć, że nie korzystają z możliwości opodatkowania dochodów łącznie z dochodami małżonka lub w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, a także to, że nie korzystają z odliczeń od dochodu i podatku (z wyjątkiem określonym w art. 37 ust. 1a pkt 2-4 ustawy, czyli m.in. składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe). Podatnik oświadczał także, że nie zmniejsza podatku na zasadach określonych w art. 27d ustawy o PIT, czyli nie odlicza kwot darowizn pieniężnych przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego.
 
Kiedy płatnicy dokonują rozliczenia za podatników
 
Obowiązek dokonania rocznego obliczenia podatku po otrzymaniu oświadczenia PIT-12 dotyczy tylko określonych płatników. Ponieważ oświadczenie PIT-12 składa podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, 33 lub 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 7 ustawy, rocznego obliczenia podatku za podatnika za 2005 r. dokonują:
• rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną – w stosunku do członków spółdzielni lub ich domowników, na rzecz których dokonują wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych czy udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni,
• osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłat emerytur i rent z zagranicy – w stosunku do osób, którym wypłacają emerytury i renty,
• jednostki organizacyjne uczelni, placówki naukowe, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne – w odniesieniu do osób, którym wypłacają stypendia
• areszty śledcze oraz zakłady karne – w stosunku do tymczasowo aresztowanych oraz skazanych, którym wypłacają należności za pracę,
• spółdzielnie – od oprocentowania wkładów pieniężnych członków spółdzielni, zaliczonego w ciężar kosztów spółdzielni,
• centra integracji społecznej – w stosunku do osób, którym wypłacają świadczenia integracyjne przyznane na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz.U. nr 122, poz. 1143).
 

Jak wypełnić poszczególne rubryki PIT-40
 
Wypełnienie formularza PIT-40 z pewnością nie sprawi większości płatników żadnych problemów, zwłaszcza wtedy, gdy formularz ten wypełniali już w latach poprzednich.
Wypełnienie formularza należy rozpocząć od wpisania w poz. 1 na pierwszej stronie numeru identyfikacji podatkowej płatnika. Następnie w poz. 4 należy wpisać rok, za który dokonywane jest roczne obliczenie podatku. Oczywiście w tym przypadku będzie to rok 2005. Dalej musimy wypełnić część A formularza. Tu wpisujemy miejsce składania formularza, a więc właściwy urząd skarbowy, do którego zostanie przesłany PIT-40. Płatnicy muszą pamiętać, że odpowiedni będzie urząd skarbowy, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a nie płatnika. To bardzo istotna uwaga, bo łatwo się tu pomylić i wpisać nie ten urząd, co trzeba.
Kolejna część formularza PIT-40, dosyć obszerna, to część B, czyli dane płatnika. Tu w rubrykach od 6 do 17 płatnik wpisuje informacje, które dotyczą tylko jego. I tak w poz. 6 płatnik zaznacza właściwy kwadrat informujący o tym, czy jest osobą fizyczną, czy też nie. Następnie w poz. 7 wpisuje swoją pełną nazwę – w przypadku płatników niebędących osobą fizyczną (np. AWANS Spółka z o.o.) albo podaje nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia – w przypadku płatników będących osobą fizyczną (np. Kowalski Jan, 11 marca 1974 r.). W kolejnych pozycjach od 8 do 17 płatnik wpisuje kraj, województwo, powiat, gminę, ulicę, numer domu lub lokalu, miejscowość, kod pocztowy i pocztę – czyli podaje dane adresowe (adres siedziby lub adres zamieszkania w zależności od tego, czy płatnik jest osobą fizyczną, czy też nie).
Kolejna część C przeznaczona jest na wpisanie danych podatnika. Płatnik podaje tu w części C. 1 – dane identyfikacyjne podatnika (a więc NIP podatnika, jego nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia), a w części C. 2 – adres zamieszkania podatnika (pozycje od 22 do 31, gdzie wpisuje się kolejno kraj, województwo, powiat, gminę, ulicę, numer domu lub lokalu, miejscowość, kod pocztowy i pocztę).
Następna część D formularza (poz. 32 i 33) to miejsce na ujawnienie danych dotyczących tego, czy do formularza dołączono zgłoszenie NIP-3 lub PIT-R (pozycje te wypełnia się tylko wtedy, jeśli takie formularze zostały dołączone, jeśli nie – pozycje te pomija się).
UWAGA
Rocznego obliczenia podatku za podatnika na formularzu PIT-40 płatnik dokonuje tylko wtedy, gdy podatnik złożył przed 10 stycznia oświadczenie PIT-12.
Po wypełnieniu pierwszej strony formularza, czas na wpisanie odpowiednich danych na drugiej stronie PIT-40. Ta część formularza rozpoczyna się od części E, gdzie płatnik wpisuje informacje o kosztach uzyskania przychodów.
Płatnik normalnie uwzględnia zryczałtowane koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty te wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1227 zł (gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy) lub 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1533 zł 84 gr (gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę).
I tu kolejna uwaga. Płatnik musi uwzględnić podwyższone koszty uzyskania przychodów w wysokości wydatków faktycznie poniesionych (udokumentowanych imiennymi biletami okresowymi), jeśli są one wyższe od kosztów zryczałtowanych obliczonych w roku podatkowym przez płatnika, pod tym jednak warunkiem, że podatnik wnioskował o to w oświadczeniu PIT-12. Jeśli nie – płatnik uwzględni koszty określone w wysokości zryczałtowanej.
Następna część w PIT-40 wypełniana przez płatnika to część F. W tej części zostały wymienione źródła przychodów, z jakich podatnik może uzyskiwać dochody. Zadanie płatnika polega na wpisaniu w odpowiednich pozycjach (od 35 do 65):
• wysokości przychodu z poszczególnego źródła,
• kwoty, w jakiej zostały uwzględnione koszty uzyskania przychodów,
• wysokości dochodu,
• kwoty pobranej zaliczki na podatek dochodowy.
Na pierwszym miejscu wśród źródeł przychodów znajdują się wynagrodzenia, i to nie tylko ze stosunku pracy, ale także ze stosunku służbowego, spółdzielczego i pracy nakładczej, a także zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy.
Biorąc pod uwagę stosunek pracy, zsumowaniu będą podlegały wszelkie wypłaty z tego tytułu, a nie tylko wynagrodzenie. Doliczyć więc trzeba również m.in. premie, nagrody pieniężne, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, za czas choroby, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, świadczenia pieniężne ponoszone za podatnika, nieodpłatne świadczenia oraz świadczenia odpłatne częściowo. Dotyczy to również wynagrodzenia ze stosunku: służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej.
Kolejne źródło przychodów stanowią dochody uzyskiwane przez pracowników rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną. W tym przypadku bierze się pod uwagę dniówki obrachunkowe i udziały w dochodzie podzielnym oraz zasiłki z ubezpieczenia społecznego (macierzyński, wychowawczy, chorobowy).
Źródłem przychodów – jakie powinien uwzględnić płatnik, dokonując rocznego obliczenia podatku – mogą być także emerytury – renty zagraniczne, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez organ rentowy, a także należności za prace przypadające tymczasowo aresztowanym lub skazanym.
Innym źródłem przychodu może być również działalność wykonywana osobiście przez podatnika, o której mowa w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym także umowy zlecenia i umowy o dzieło).
Źródłem przychodu podatnika mogą być także prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Płatnik może uwzględnić wśród źródeł przychodów także inne niż wymienione wcześniej źródła.
W kolejnej części G formularza PIT-40 przeznaczonej na odliczenia od dochodu płatnik wykazuje w poz. 66 kwotę odliczonych od dochodu składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe oraz chorobowe), które zostały potrącone w trakcie roku podatkowego (art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o PIT). Następnie w poz. 67 (jeśli zachodzi taka konieczność) płatnik wpisuje kwotę zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy. Chodzi tu o dokonane w roku podatkowym zwroty nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zmniejszyły dochód podlegający opodatkowaniu.
Potem płatnik wypełnia część H formularza, czyli oblicza należny podatek. W części H. 1 płatnik wpisuje w poz. 68 podstawę obliczenia podatku (po zaokrągleniu do pełnego złotego), a następnie w poz. 69 obliczony podatek zgodnie z art. 27 ustawy o PIT. A to oznacza, że płatnik, dokonując rocznego obliczenia podatku dochodowego, uwzględnia stawki i wysokość dochodów wynikających ze skali podatkowej.
UWAGA
Płatnicy wypełniając PIT-40 muszą pamiętać, że wszelkich informacji niezbędnych do rocznego obliczenia podatku powinni szukać w indywidualnych kartach wynagrodzeń pracowników.
Po wskazaniu w poz. 70 ewentualnych doliczeń do podatku płatnik w poz. 71 wykazuje podatek. Następnie w części H. 2 wykazuje odliczenia od podatku. Chodzi tu o kwoty składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy (poz. 72 formularza). Tu płatnik wpisuje kwotę składki pobranej w roku podatkowym. Kwota tej składki wynosiła w ubiegłym roku 8,5 proc. Jednak kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne możliwa do odliczenia w roku podatkowym to 7,75 proc. Kwotę tę płatnik wpisuje w poz. 73 formularza.
Na koniec w części H. 3 płatnik wpisuje podatek należny z zaznaczeniem, czy powstała nadpłata w podatku, czy też konieczność dopłaty podatku. Sytuacja, kiedy płatnik będzie musiał dokonać dopłaty do podatku należnego, ma miejsce, w przypadku gdy zaliczki potrącone w ciągu roku podatkowego okażą się mniejsze niż kwota podatku należnego. Natomiast odwrotna sytuacja, czyli taka, kiedy płatnik może uzyskać nadpłatę podatku, będzie miała miejsce wtedy, gdy zaliczki potrącone w ciągu roku podatkowego okażą się wyższe niż kwota należnego podatku.
Jak łatwo się domyślić, pracodawca nie będzie obciążony obowiązkiem dopłaty do należnego podatku zamiast pracownika bez możliwości uzyskania zwrotu tych dopłaconych kwot. Ustawodawca zadbał o odpowiednie rozwiązanie. Przewidział, że jeżeli w wyniku sporządzonego przez płatnika rozliczenia podatku okaże się, że do podatku należnego trzeba dopłacić, wówczas płatnik dokonuje potrącenia tej kwoty z wynagrodzenia pracownika za marzec lub na wniosek pracownika za kwiecień.
Sytuacja nie jest już tak jasna i prosta, jeżeli pracownik kończy pracę u danego pracodawcy w miesiącach wcześniejszych niż marzec czy kwiecień (czyli w styczniu bądź w lutym). W tych przypadkach należy dokonać potrącenia różnicy między podatkiem należnym a pobranym z ostatniej wypłaty pracownika-podatnika.
Ale to nie jedyna sytuacja, z którą musi uporać się płatnik. W przypadku rozliczenia podatnika przez zakład pracy może również pojawić się nadpłata podatku. W takich sytuacjach pracodawca-płatnik uwzględnia nadpłatę podatku przy obliczaniu zaliczki za marzec kolejnego roku, czyli jeżeli nadpłata będzie miała miejsce w rozliczeniu za 2005 r., płatnik powinien ją skorygować w rozliczeniu za marzec 2006 r. Widać jednak wyraźnie, że w takim przypadku podatnik nie otrzymuje gotówki. Otrzymanie gotówki przez pracownika-podatnika w ramach zwrotu nadpłaconego podatku nie jest jednak wykluczone.
Taka sytuacja może mieć miejsce wtedy, gdy kwota nadpłaty okaże się wyższa niż zaliczka na podatek dochodowy należna za marzec roku następującego po roku podatkowym, czyli w naszym przypadku chodzi o marzec 2006 r. Jeżeli tak się zdarzy, płatnik ma obowiązek zwrócić podatnikowi nadpłatę podatku w gotówce. Gotówka wypłacana przez płatnika pochodzi z zaliczek pobranych od jego pracowników, przekazywanych do urzędu skarbowego w kolejnych miesiącach.
Po uporaniu się ze wszystkimi rubrykami płatnik wypełnia jeszcze tylko część I formularza, a więc rubrykę zatytułowaną „oświadczenie płatnika lub osoby wyznaczonej do obliczenia i pobrania podatku”. W tej części płatnik wpisuje imię i nazwisko oraz umieszcza podpis osoby odpowiedzialnej za obliczenie i pobranie podatku. Obok podpisu umieszcza też odcisk pieczątki.
Kiedy koszty będą wyższe
Płatnik, wypełniając w PIT-40 pozycje dotyczące kosztów uzyskania przychodów, powinien sprawdzić, czy podatnik nie wnioskował w oświadczeniu PIT-12 o uwzględnienie kosztów uzyskania przychodów w wysokości wydatków faktycznie poniesionych i udokumentowanych imiennymi biletami okresowymi. Jeśli tak, płatnik powinien pamiętać o uwzględnieniu tych kosztów w wysokości podanej przez podatnika.
 

Jak bezbłędnie wypełnić PIT-40
 
KROK 1
Wpisz podstawowe informacje
Płatnik (pracodawca) najpierw wypełnia pierwszą stronę PIT-40, gdzie podaje podstawowe informacje, m.in. swój NIP. Wpisuje też rok podatkowy, za który dokonuje rocznego obliczenia podatku oraz urząd skarbowy, do którego adresowany jest formularz, a także dane identyfikacyjne swoje i podatnika.
KROK 2
Ustal koszty uzyskania przychodów
Następnie płatnik zaznacza właściwy kwadrat w rubryce dotyczącej kosztów uzyskania przychodów, wskazując, czy nie zostały one uwzględnione na podstawie wydatków faktycznie poniesionych udokumentowanych imiennymi biletami okresowymi.
KROK 3
Wpisz źródła przychodów i kwoty zaliczek
W części F formularza płatnik wpisuje kwotę przychodów z poszczególnych źródeł, wysokość kosztów uzyskania przychodów oraz kwoty pobranych zaliczek na podatek.
KROK 4
Oblicz kwotę należnego podatku
W dalszej części płatnik wpisuje podstawę obliczenia podatku oraz podatek należny obliczony przy uwzględnieniu obowiązującej skali podatkowej.
KROK 5
Rozlicz nadpłatę lub niedopłatę podatku
Płatnik wykazuje nadpłatę w podatku (jeśli taka ma miejsce) i zalicza ją na poczet zaliczki za marzec (poz. 76), a gdy okaże się, że kwota pobranych zaliczek była niższa niż należny podatek, wpisuje odpowiednią kwotę w poz. 75 formularza.
KROK 6
Pamiętaj o podpisie
Na zakończenie płatnik składa oświadczenie o znajomości przepisów dotyczących odpowiedzialności karnej skarbowej oraz składa podpis.
 
Jak rozliczyć nadpłatę i niedopłatę podatku
 
Płatnik obowiązany do sporządzenia za podatnika rocznego obliczenia podatku wypełnia PIT-40 najpóźniej do 28 lutego i w tym samym terminie przekazuje jeden formularz podatnikowi, a drugi – urzędowi skarbowemu. Nie byłoby z tym żadnych problemów, gdyby nie to, że w wyniku dokonanego w ten sposób rozliczenia może wystąpić nadpłata podatku albo – gdy zaliczki potrącone w ciągu roku podatkowego okażą się mniejsze niż kwota podatku – niedopłata podatku.
W razie gdy pobrane zaliczki są mniejsze niż należny podatek za 2005 r., płatnik dokonuje stosownego potrącenia z dochodu podatnika. Obowiązują go jednak ściśle określone terminy wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi o tym art. 37 ust. 4 ustawy o PIT. Z jego treści wynika, że różnicę między podatkiem wynikającym z rocznego obliczenia a sumą zaliczek pobranych za miesiące od stycznia do grudnia pobiera się z dochodu za marzec roku następnego (czyli w rozliczeniu za 2005 r. za marzec 2006 r.). Na wniosek podatnika różnicę tę pobiera się z dochodu za kwiecień następnego roku (czyli 2006).
Jeżeli z obliczenia rocznego wynika nadpłata, zalicza się ją na poczet zaliczki należnej za marzec (czyli za marzec 2006 r.), a jeżeli po pobraniu tej zaliczki pozostaje nadpłata, płatnik zwraca ją podatnikowi w gotówce.
 

Jak przygotować PIT-11
 
Koniec lutego to także termin przekazania podatnikom informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11. Na podstawie tej deklaracji podatnik wypełnia roczne zeznanie podatkowe. Płatnik może przekazać PIT-11 również w innym terminie. Stanie się tak wtedy, gdy obowiązek poboru przez płatnika zaliczek na podatek ustał w ciągu roku. W takiej sytuacji płatnik jest obowiązany sporządzić PIT-11 i przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że do sporządzenia i przekazania informacji PIT-11 są zobowiązani płatnicy, którymi są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane zakładami pracy, które wypłacają pracownikom przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Obowiązek ten ciąży również na rolniczych spółdzielniach produkcyjnych oraz innych spółdzielniach zajmujących się produkcją rolną, które dokonują na rzecz członków spółdzielni lub ich domowników wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni, a także wypłacają tym osobom zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego. Inni płatnicy sporządzający PIT-11 to:
• osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent,
• organy zatrudnienia – od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy,
• biura terenowe Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – od świadczeń wypłacanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
• areszty śledcze oraz zakłady karne – od należności za pracę przypadającą tymczasowo aresztowanym oraz skazanym,
• spółdzielnie – od oprocentowania wkładów pieniężnych członków spółdzielni, zaliczonego w ciężar kosztów spółdzielni,
• oddziały Wojskowej Agencji Mieszkaniowej – od wypłacanych żołnierzom świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
• centrum integracji społecznej – od wypłacanych świadczeń integracyjnych, przyznanych na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz.U. nr 122, poz. 1143).
Wypełnienie PIT-11 należy rozpocząć od wpisania w poz. 1 Numeru Identyfikacji Podatkowej płatnika. Potem w poz. od 4 do 5 płatnik wpisuje okres, za który wystawiana jest informacja PIT-11. Jeśli pracownik był zatrudniony u pracodawcy przez cały rok, ten wpisze w poz. 4 – 01.01.2005, a w poz. 5 – 31.12.2005, czyli odpowiednio dzień, miesiąc i rok. Jeśli pracownik pracował tylko przez część roku, płatnik wpisze daty graniczne stosunku zatrudnienia (odpowiednio początek i koniec). Potem w części A w poz. 6 płatnik wpisze urząd skarbowy, do którego kierowana jest informacja, czyli urząd właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.
Kolejna część formularza, jaką wypełnia płatnik, to część B, gdzie wpisywane są dane płatnika. Tu w rubrykach od 7 do 18 płatnik wpisuje informacje, które dotyczą tylko jego. I tak w poz. 7 płatnik zaznacza właściwy kwadrat informujący o tym, czy jest osobą fizyczną czy też nie. Następnie w poz. 8 płatnik wpisuje swoją pełną nazwę – w przypadku płatników niebędących osobą fizyczną (np. AMBER Spółka Akcyjna), albo podaje nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia – w przypadku płatników będących osobą fizyczną (np. Liptak Zbigniew, 4 maja 1976 r.).
W kolejnych pozycjach od 9 do 18 płatnik wpisuje kraj, województwo, powiat, gminę, ulicę, numer domu lub lokalu, miejscowość, kod pocztowy i pocztę – czyli podaje dane adresowe (adres siedziby lub adres zamieszkania w zależności od tego, czy płatnik jest osobą fizyczną czy też nie).
UWAGA
Jeśli płatnik wystawił błędną informację PIT-11, powinien ją skorygować. Treść informacji powinna być zgodna ze stanem faktycznym. Tylko wtedy wykazuje faktyczne dochody osiągnięte przez podatnika.
Kolejna część C przeznaczona jest na wpisanie danych podatnika. Płatnik podaje tu w części C. 1 – dane identyfikacyjne podatnika (a więc NIP podatnika, jego nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia), a w części C. 2 – adres zamieszkania podatnika (pozycje od 23 do 32, gdzie wpisuje się kolejno kraj, województwo, powiat, gminę, ulicę, numer domu lub lokalu, miejscowość, kod pocztowy i pocztę).
Następna część D formularza to informacja o kosztach uzyskania przychodów. W tej części płatnik zaznacza właściwy kwadrat wskazujący na to, czy koszty uzyskania przychodów we właściwej wysokości zostały uwzględnione:
• od jednego zakładu pracy,
• od jednego zakładu pracy, podwyższone w związku z zamieszkiwaniem podatnika poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy,
• od więcej niż jednego zakładu pracy,
• od więcej niż jednego zakładu pracy, podwyższone w związku z zamieszkiwaniem podatnika poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy.
Następnie płatnik wypełnia część E – dochody podatnika, pobrane zaliczki oraz pobrane składki. Ta część składa się z pięciu kolumn podzielonych na części. Pierwsza kolumna to źródła przychodów. Płatnik powinien pamiętać, że w kwocie przychodów nie uwzględnia przychodów wolnych od podatku na podstawie art. 21, 52 i 52a ustawy o PIT. Druga kolumna określa przychód (tu płatnik wpisuje kwotę przychodu z poszczególnych źródeł), następna koszty uzyskania przychodów, potem jest kolumna, gdzie wpisywany jest dochód (ten stanowi różnicę kwoty przychodu i kosztów jego uzyskania). Ostatnia kolumna to miejsce na wpisanie kwoty zaliczki pobranej przez płatnika z poszczególnych źródeł przychodów.
Wśród źródeł przychodów znalazły się m.in. wynagrodzenia ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy (poz. od 34 do 37), dniówki obrachunkowe i udziały w dochodzie podzielnym rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego (poz. od 40 do 42), emerytury – renty zagraniczne (poz. od 43 do 45), należności za pracę przypadające tymczasowo aresztowanym lub skazanym (poz. od 46 do 48), a także kontrakt menedżerski, umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umowa o podobnym charakterze (poz. od 64 do 67).
To zróżnicowanie źródeł przychodów wiąże się z tym, że informację PIT-11 wypełniają nie tylko pracodawcy, ale także inni płatnicy wypłacający świadczenia pieniężne. A to oznacza, że w pewnych pozycjach wykazuje się przychody, dochody i pobrane zaliczki od innych niż zakłady pracy płatników. Dlatego też w niektórych pozycjach nie są uwzględniane koszty uzyskania przychodów, przez co kwota przychodów jest taka sama jak kwota dochodów (zob. poz. 40 i 41, 43 i 44, 46 i 47 oraz 49 i 50 i 72 oraz 73).
W poz. 75 płatnik wpisuje kwotę składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i chorobowe) pobraną w ciągu roku za pracownika. Następnie w poz. 76 wpisuje kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne podatnika. I tu uwaga – wprawdzie kwota tej składki wynosiła w 2005 r. 8,5 proc., ale w poz. 76 płatnik wpisuje kwotę stanowiącą jedynie 7,75 proc. podstawy wymiaru tej składki.
Następna część formularza to część F. Tej części nie będą wypełniali wszyscy płatnicy, lecz jedynie ci, którzy muszą wykazać informację o przychodach zwolnionych od podatku. I tak, w poz. 77 płatnik wpisuje przychody otrzymywane z zagranicy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy (między innymi renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego), natomiast w poz. 78 – przychody pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT.
Ostatnia część, jaką wypełnia płatnik, to część G – oświadczenie płatnika lub osoby odpowiedzialnej za obliczenie i pobranie podatku. Powinny znaleźć się tu imię, nazwisko oraz podpis płatnika (lub osoby odpowiedzialnej) oraz odcisk pieczątki.
 

W jakich terminach przekazać PIT-11
 
Jeżeli obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, są oni zobowiązani sporządzić informację PIT-11 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.
W tym samym terminie, czyli do 15 dnia miesiąca następującego po tym, w którym płatnik pobrał ostatnią zaliczkę na podatek, informację PIT-11 powinien otrzymać pracownik odchodzący z pracy.
Płatnicy przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.
UWAGA
Co do zasady płatnik sporządza informację PIT-11 do końca lutego roku następującego po roku podatkowym i przekazuje ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu. Jeśli jednak obowiązek poboru zaliczek przez płatnika ustał w ciągu roku (bo np. pracownik odszedł z pracy lub został zwolniony), płatnik sporządza PIT-11 i przekazuje go podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.
 
Jak rozliczyć pracownika będącego jednocześnie zleceniobiorcą
 
Niektórzy płatnicy mogą mieć problemy z podjęciem decyzji, ile informacji powinni przekazać podatnikowi, który zatrudniony jest u nich na umowę o pracę i jednocześnie została zawarta z nim umowa zlecenia. Czy będą to dwie oddzielne informacje: jedna PIT-11, a druga PIT-8B, czy może należy zrealizować ten obowiązek na jednym formularzu. Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów w tej sprawie wynika, że płatnik może zachować się w dwojaki sposób. Po pierwsze, może wypełnić jedną informację PIT-11, w której wykaże przychody ze stosunku pracy uzyskane przez pracownika w 2004 roku oraz przychody z umowy zlecenia zawartej przez pracownika z płatnikiem. Po drugie, może też wypełnić oddzielnie PIT-11 dla dochodów ze stosunku pracy i PIT-8B dla dochodów z umowy zlecenia. Takie zachowanie nie zostanie uznane za błędne.
 

Jak wypełnić informację PIT-8B
 
Płatnicy, którzy dokonywali wypłat na rzecz zleceniobiorców, będą musieli do końca lutego wypełnić PIT-8B. Do wypełnienia wspomnianego formularza zobowiązane są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułu działalności wykonywanej osobiście przez zleceniobiorców oraz praw majątkowych. Do przychodów, które ujmowane są w informacji PIT-8B, zalicza się:
• przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych,
• przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi,
• przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek,
• przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej,
• przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
• przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w następnym punkcie,
• przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.
W przypadku PIT-8B zasady są podobne do omówionych wcześniej przy PIT-11. Płatnik musi przede wszystkim przekreślić na formularzu treść PIT-11. W ten sposób dokona wyboru właściwego formularza – w tym przypadku PIT-8B. Poza tym musi wypełnić pozycję nr 1 – czyli wpisać własny numer identyfikacji podatkowej. Musi też wypełnić rubryki 4 i 5, a więc określić, jakiego okresu dotyczy informacja. I tu pojawiają się wątpliwości oraz liczne pytania. Nie ma tu rubryki, która określałaby rok całościowo, a w praktyce mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy podatnik zawarł z płatnikiem kilka umów zlecenia. Jak w takim przypadku postąpić? Wydaje się, że należałoby wpisać początek i koniec ubiegłego roku, chyba że była to jedna umowa zlecenia lub o dzieło i łatwo określić okres, za który składana jest informacja.
Potem w części A w poz. 6 płatnik wpisze urząd skarbowy, do którego kierowana jest informacja, czyli urząd właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.
Kolejna część formularza, jaką wypełnia płatnik, to część B, gdzie wpisywane są dane płatnika. Tu w rubrykach od 7 do 18 płatnik wpisuje informacje, które dotyczą tylko jego. I tak w poz. 7 płatnik zaznacza właściwy kwadrat informujący o tym, czy jest osobą fizyczną czy też nie.
Następnie w poz. 8 płatnik wpisuje swoją pełną nazwę – w przypadku płatników niebędących osobą fizyczną – albo podaje nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia – w przypadku płatników będących osobą fizyczną. W kolejnych pozycjach od 9 do 18 płatnik wpisuje kraj, województwo, powiat, gminę, ulicę, numer domu lub lokalu, miejscowość, kod pocztowy i pocztę, czyli podaje dane adresowe (adres siedziby lub adres zamieszkania, w zależności od tego, czy płatnik jest osobą fizyczną czy też nie).
Kolejna część C przeznaczona jest na wpisanie danych podatnika. Płatnik podaje tu w części C. 1 dane identyfikacyjne podatnika (a więc NIP podatnika, jego nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia), a w części C. 2 – adres zamieszkania podatnika (pozycje od 23 do 32, gdzie wpisuje się kolejno kraj, województwo, powiat, gminę, ulicę, numer domu lub lokalu, miejscowość, kod pocztowy i pocztę).
Następna część formularza, czyli część D, nie będzie w tym przypadku wypełniana. Dotyczy ona bowiem kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy w wysokości zryczałtowanej potrącanych przez płatników będących zakładem pracy. Natomiast płatnik wypełniający PIT-8B to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna i jej jednostka organizacyjna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej – jeśli dokonują wypłat należności z tytułu działalności wykonywanej osobiście przez zleceniobiorców oraz z praw majątkowych. Płatnicy ci, dokonując wypłat, pobierają zaliczki na podatek oraz potrącają koszty uzyskania przychodów w wysokości 20 lub 50 proc. (w zależności od rodzaju przychodów). Nie dotyczy ich zatem część D formularza.
Wypełniają za to część E formularza. W zasadzie wypełnienie tej części ogranicza się do wpisania odpowiednich kwot w rubrykach od 52 do 55, a więc odpowiednio kwoty przychodu, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz kwoty zaliczki pobranej przez płatnika. Potem płatnik wpisuje w poz. 75 kwotę składek na ubezpieczenia społeczne, a w poz. 76 składki na ubezpieczenia zdrowotne podlegające odliczeniu od płaconych zaliczek na podatek.
Następną rubryką podlegającą wypełnieniu przez płatnika jest poz. 79 w części F. W tym miejscu płatnik zaznacza, czy do informacji PIT-8B została dołączona informacja PIT-R, czy też nie. Obowiązek ten dotyczy jednak wyłącznie tych płatników, którzy w poz. 56-59 wskazali przychody, koszty uzyskania przychodów, dochód i zaliczki na podatek od dochodów związanych z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich.
Ostatnie czynności związane z wypełnieniem informacji PIT-8B to podpisanie jej przez płatnika lub przez osobę odpowiedzialną za obliczenie i pobranie podatku z podaniem imienia, nazwiska oraz podpisem i umieszczeniem odcisku pieczątki.
 

Który PIT dla etatowca i zleceniobiorcy
 
Niektórzy płatnicy mogą mieć problem z wypełnieniem formularza PIT-11/8B. Będzie tak wtedy, gdy pracodawca zatrudniający pracowników na umowę o pracę dodatkowo zleca im wykonanie pracy na umowę zlecenie bądź o dzieło. Jak w takim przypadku wypełnić formularz, który odnosi się do dwóch odmiennych sytuacji – czy wypełniać jeden PIT-11/8B, czy może dwa oddzielne? Wydaje się, że w takim przypadku – gdy podatnik oprócz przychodów ze stosunku pracy uzyskał w roku podatkowym także przychody z umowy zlecenia realizowanej na podstawie umowy zawartej ze swoim pracodawcą, płatnik może wypełnić wyłącznie PIT-11, tzn. jako niepotrzebny skreślić PIT-8B. Nie będzie również błędem, gdy zostaną wypełnione obie informacje, tj. PIT-11, zawierające dane dotyczące stosunku pracy, jak również PIT-8B, w której płatnik wykaże m.in. przychód, koszty, dochód uzyskane z tytułu umowy zlecenia. Takie stanowisko zajmuje Ministerstwo Finansów. Z ministerialnych wyjaśnień wynika, że możliwe jest wypełnienie jednego druku, na którym wykazuje się zarówno przychody, koszty i zaliczki uzyskane przez podatnika ze stosunku pracy, jak i z tytułu umowy zlecenia.
 

Anna Wojda
 

Gazeta Prawna Nr 31/2006 [Dodatek: Księgowość i Podatki]
z dnia 2006-02-13

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.), koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, w przypadku gdy:
1) podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy – wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1227 zł,
2) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy – nie mogą przekroczyć łącznie 1840 zł 77 gr za rok podatkowy,
3) miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – wynosi 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1533 zł 84 gr,
4) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – nie mogą przekroczyć łącznie 2300 zł 94 gr za rok podatkowy.
Ponieważ ustawodawca posługuje się sformułowaniem zakład pracy a nie stosunek pracy, wydaje się, że płatnik powinien naliczyć w takiej sytuacji koszty uzyskania przychodów jak dla jednego zakładu pracy.

Autopromocja

Niestety, w praktyce takie sytuacje zdarzają się, a rozwiązania próżno szukać w przepisach podatkowych, bo ustawodawca ich nie przewidział. W takim przypadku pracodawca powinien po prostu wystawić drugi PIT-11, określając w nim jednocześnie okres zatrudnienia.
Oznacza to, że pracownik otrzyma od pracodawcy dwie informacje za ten sam rok podatkowy: jedną do 15 dnia miesiąca następującego po tym, kiedy został zwolniony, drugą do końca lutego następnego roku. Każda z tych informacji będzie dotyczyła dwóch różnych okresów, w których pracownik był zatrudniony. Jedna, np. z okresu od stycznia do maja, a druga od października do końca roku.
Za prawidłowe można uznać też wskazanie w rocznym PIT-11, iż dotyczy on całego poprzedniego roku. Zatem obejmuje także przychody wykazane w pierwszym PIT-11. W takim przypadku np. do PIT-37, podatnik przeniesie jedynie kwoty z drugiej informacji PIT-11


Płatnicy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11). Płatnikami są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (zakłady pracy), do których obowiązków należy obliczanie, pobieranie oraz przekazywanie na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody w szczególności ze stosunku pracy.
Za przychody ze stosunku pracy uznać należy wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W szczególności dochodem z tego źródła są świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Definicja przychodów ze stosunku pracy jest bardzo szeroka i zasadniczo wszelkie korzyści otrzymane przez pracownika od pracodawcy są traktowane jak przychody ze stosunku pracy. Tę szeroką definicję rozbudowuje jeszcze praktyka organów podatkowych. Jeżeli zatem świadczenia socjalne ponoszone są na rzecz pracowników podatnika i nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21, to ich wartość doliczyć należy do wynagrodzenia ze stosunku pracy oraz wykazać w poz. 34 informacji PIT-11/8B.

 


W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informacja ta stanowi podstawę do sporządzenia przez pracownika zeznania podatkowego za dany rok podatkowy. Powinna zatem zawierać aktualne dane dotyczące uzyskanego dochodu, odprowadzonych zaliczek oraz składek na ubezpieczenie społeczne. Jeżeli okaże się, po przesłaniu informacji do podatnika oraz naczelnika urzędu skarbowego, że miały miejsce okoliczności powodujące zmianę któregoś z istotnych jej elementów, to płatnik zobowiązany jest dokonać odpowiedniej korekty informacji oraz przesłać ją ponownie podatnikowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego.
Ordynacja podatkowa w Dziale III Rozdział 10 określa zasady korygowania deklaracji podatkowych. PIT-11 nie jest formalnie deklaracją podatkową, lecz informacją.
Ordynacja podatkowa, zgodnie z zawartym w niej słownikiem pojęć, przewiduje jednak, iż przez deklarację należy także rozumieć informacje, do których składnia zobowiązani są płatnicy. Tym samym Ordynacja podatkowa stanowi podstawę do dokonania korekty PIT-11.

Dalszy ciąg materiału pod wideo





Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

Składki ZUS wspólników spółki z o.o. (jednoosobowej i wieloosobowej). Kto i kiedy nie zapłaci składek?

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych różnicują pozycję wspólników spółki z o.o. w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w zależności od tego, czy spółka jest jednoosobowa czy wieloosobowa.

Zmienia się odpowiedzialność związana z klasyfikacją towarów. Przewoźnicy mogą zapłacić mandat karny

Znajomość prawidłowej klasyfikacji towarów to podstawa właściwego zgłoszenia celnego w procedurach celnych wywozowych i przywozowych, a także przy określaniu stawki cła i podatku VAT w sprzedaży wewnątrz UE. Wprowadzany właśnie w życie unijny Import Control System 2 nakłada na przewoźników nowe obowiązki. – Firmy transportowe biorą pełną odpowiedzialność za towar wprowadzany na obszar Unii Europejskiej. Muszą posiadać wszystkie dane na temat stron transakcji i HS kodów towarów – wyjaśnia Joanna Porath, właścicielka agencji celnej AC Porath.

Oszczędności Polaków 2024. Na rachunkach bankowych jest 1 223,46 mld zł

Gospodarstwa domowe w Polsce w końcu lutego 2024 roku dysponowały na rachunkach bankowych środkami w wysokości 1 223,46 mld zł. Były one o 15,20 mld i 1,26% wyższe niż miesiąc wcześniej i o 120,54 mld zł tj. 10,9% większe niż przed rokiem (w styczniu roczna dynamika tych depozytów wynosiła 11,3%).

Podmiot uprawniony do zatwierdzania czynności zarządu fundacji rodzinnej w organizacji. Co wynika z przepisów ustawy?

Podmiot zatwierdzający czynności zarządu jest nową instytucją, która po raz pierwszy pojawiła się w polskim systemie prawnym w Ustawie o fundacji rodzinnej. Uprawnienie do zatwierdzania czynności obejmuje okres, gdy fundacja rodzinna posiada status fundacji rodzinnej w organizacji, to jest okres od momentu zawiązania fundacji rodzinnej (odpowiednio: złożenia oświadczenia o ustanowieniu fundacji rodzinnej stanowiącego akt założycielski fundacji, albo otwarcia spadku po spadkodawcy, który ustanowił fundację rodzinną w treści testamentu). Poniższy artykuł ma na celu przybliżenie sposobu funkcjonowania tego podmiotu.

Wynajmujesz magazyn lub halę produkcyjną? Czy wiesz, że możesz uzyskać zwolnienie z podatku dochodowego?

Przedsiębiorca nie musi być właścicielem nieruchomości, żeby skorzystać ze wsparcia w ramach Polskiej Strefy Inwestycji. Znaczna część działalności prowadzonej w wynajmowanych halach produkcyjnych i magazynowych kwalifikuje się do zwolnień od podatku. Jak to więc możliwe, że wielu najemców nie korzysta z ulg podatkowych, chociaż mogliby?

Składka zdrowotna może wzrosnąć po przekroczeniu limitów. „Przedsiębiorcy znowu się będą zastanawiać, jaką formę wybrać, a jak źle wybiorą, to zapłacą wyższy podatek niż powinni”

Poznaliśmy propozycje zmian w składce zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Składka od stycznia 2025 roku ma wynosić w podstawowej wysokości 9 proc. liczonych od 75 proc. płacy minimalnej. W przypadku przedsiębiorców rozliczających się podatkiem linowym lub ryczałtem składka może wzrosnąć po przekroczeniu limitów, których wysokość jest uzależniona od średniego wynagrodzenia. Zmiany w składce zdrowotnej komentuje doradca podatkowy Adam Mariański.

REKLAMA