REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak rozliczać szkolenia dla pracowników

REKLAMA

Ponoszone przez firmę wydatki na szkolenia dla pracowników mogą być zaliczone do jej kosztów uzyskania przychodu. Z kolei dla pracowników opłacone przez pracodawcę np. egzaminy związane z kursem pozwalającym zdobyć kwalifikacje związane z wykonywaną pracą nie są przychodem.

SPIS TREŚCI

PORADY PRAWNE

AKTY PRAWNE

WYJAŚNIENIA

PRZYKŁADY




Ważne osiąganie przychodów
Analogiczne regulacje zawarte są w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm., nazywana dalej ustawą o PIT). Zgodnie z art. 22 ust. 1, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (czyli tych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów).
Warunki do spełnienia
Można zatem stwierdzić, że za koszt uzyskania przychodów mogą być uznane tylko takie wydatki, które spełniają jednocześnie dwa warunki, czyli:
- zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
- nie zostały wyszczególnione w art. 16 ust. 1 wspomnianej ustawy.
Ocena, czy w konkretnym przypadku pomiędzy poniesieniem kosztu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością uzyskania przychodu zachodzi związek przewidziany w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinna doprowadzić do ustalenia czy poniesiony wydatek przyczynił się lub mógł się przyczynić do osiągnięcia przez podatnika przychodu z danego źródła. W ustawie w omawianym przepisie nie stawia się wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł określony przychód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem kosztem uzyskania przychodu są uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła.
Katalog wydatków
Rozpatrzymy w dalszej części zasady rozliczeń na przykładzie ustawy o CIT. W związku z tym należy zauważyć, że w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu dla celów podatkowych, czyli w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie wyszczególnia się wydatków poniesionych przez podatnika na rzecz pracowników, ponoszonych w związku z organizacją spotkania integracyjnego, w tym połączonego ze szkoleniem.
Wobec tego, uwzględniając przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w sytuacji gdy tego rodzaju spotkania mają na celu zwiększenie przychodów (poprzez zwiększenie efektywności pracy pracowników), to tym samym należy uznać, że ich poniesienie stanowi koszt uzyskania przychodu.
Jednocześnie należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze. Obejmują one przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Tego rodzaju koszty mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych.
W związku z tym wydatki poniesione ze środków obrotowych pracodawcy, związane z organizacją spotkania integracyjnego połączonego ze szkoleniem (przyczyniającego się do uzyskania lub zwiększenia przychodu) - pod warunkiem prawidłowego udokumentowania - stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszt uzyskania przychodu.
W sytuacji gdy nie jest możliwe określenie kwoty wydatku przypadającej na pracownika, wydatki poniesione przez pracodawcę nie powodują powstania przychodu u pracownika.

Własna sieć pośredników
Część firm swoją działalność wykonuje w oddziałach własnych oraz przez sieć agentów-pośredników. Z kolei ci pośrednicy prowadzą własną działalność gospodarczą.
Niektóre firmy mają wątpliwości, czy wydatki na szkolenia agentów, zajmujących się sprzedażą produktów firmy, stanowią koszty uzyskania przychodów.
Należy wyjaśnić, że również w tym przypadku będzie miał zastosowanie wspomniany już przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (przypomnijmy, że analogiczne regulacje zawarte są również w art. 22 ustawy o PIT). Zgodnie z tą regulacją, firma ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków. Musi jednak wykazać ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a także udowodnić, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. A w omawianym przypadku celem organizowanych szkoleń jest zapoznanie agentów-pośredników zajmujących się sprzedażą produktów - z oferowanymi przez daną firmę produktami, a także z metodami intensyfikacji ich sprzedaży. Zdaniem organów podatkowych, takie szkolenia niewątpliwie mogą przyczynić się do wzrostu sprzedaży produktów firm, dokonywanej za pośrednictwem jej agentów. Takie stanowisko wyrażono w wyjaśnieniach Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew, nr II/423/5/06 z 27 kwietnia 2006 r. Jak podkreślono, koszty szkolenia związane z jego organizacją, obejmujące wydatki na: zakwaterowanie, wyżywienie, zatrudnienie wykładowców i przygotowanie materiałów szkoleniowych dla jego uczestników (agentów), będą stanowiły koszty uzyskania przychodu dla jego organizatora, czyli firmy w pełnej wysokości.
Posiłki podczas szkoleń
Niektóre firmy prowadzą działalność gospodarczą polegającą m.in. na dostarczaniu różnym podmiotom urządzeń i materiałów. Działalność tę prowadzą na terenie całego kraju. Zatrudniają pracowników z innych regionów kraju, którzy są zatrudnieni tam, gdzie znajduje się ich miejsce zamieszkania. W celu zwiększenia sprzedaży firmy te organizują szkolenia pracownicze, których celem jest m.in. zapoznanie pracowników z nowymi produktami, z technikami sprzedaży, prowadzeniem negocjacji z kontrahentami oraz problemami związanymi z funkcjonowaniem firmy. W czasie organizowania tych szkoleń niektóre firmy zamierzają zapewnić pracownikom poczęstunek. Powstają jednak wątpliwości, czy wydatki poniesione na poczęstunek serwowany na szkoleniach dla pracowników są wydatkami na potrzeby reprezentacji czy kosztami ogólnymi firmy.
Jak już wspomnieliśmy, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Z postanowień tej regulacji prawnej wynika, że o zakwalifikowaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodu decyduje spełnienie następujących przesłanek:
- wydatek nie jest wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w przepisach art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Stosownie do przepisów art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Ustawa o PIT nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec czego, odwołując się do znaczenia nadanego w języku ogólnym, określonego w słownikach, reprezentacja to okaza- łość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Słownik Języka Polskiego, red. M. Szymczak, PWN, Warszawa 1989). W odniesieniu do działalności gospodarczej reprezentacja jest rozumiana jako kształtowanie i utrwalanie korzystnego wizerunku firmy poprzez np. jej wystrój, kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, sposób podejmowania kontrahentów, wręczanie upominków. Z tego wynika, że o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami, gośćmi i potencjalnymi klientami.
Wydatki na poczęstunek dla pracowników w trakcie szkoleń nie są zatem kosztami reprezentacji, lecz mają charakter świadczeń dla pracowników, będących kosztami ogólnymi firmy. Poniesione przez firmy wydatki na poczęstunek w trakcie szkoleń pracowniczych, których celem jest zwiększenie przychodów firmy, stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu cytowanych przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Kwalifikacje pracownicze
Zdarza się, że firmy świadczą specjalistyczne usługi wymagające od pracowników posiadania uprawnień kwalifikacyjnych. W związku z tym firmy te kierują swoich pracowników na odpowiednie kursy, które kończą się egzaminami. Zazwyczaj koszty kursów, jak i egzaminów, pokrywają firmy. Nie wszyscy jednak wiedzą, czy koszty egzaminów w całości pokryte przez firmę stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy i czy pracodawca jest zobowiązany jako płatnik do naliczenia i odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. W tym przypadku należy przypomnieć regulacje zawarte w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tymi regulacjami, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Zaliczają się do nich również świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Do takich świadczeń należy opłacanie kosztów szkolenia pracowników.
Organy podatkowe zwracają jednak uwagę na to, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:
- szkolenia podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy (seminaria, odczyty, prelekcje, wykłady, kursy specjalizacyjne),
- szkolenia podnoszące poziom wiedzy ogólnej i zawodowej pracownika (nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych).
Ministerstwo Finansów w piśmie z 3 grudnia 1993 r. (nr PO 5/6-804-02457/93) stwierdziło, że jeżeli szkolenia pierwszego rodzaju są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika, koszty ponoszone za to szkolenie przez zakład pracy nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu.
Natomiast koszty ponoszone przez zakład pracy związane ze szkoleniami drugiego rodzaju, tj. podnoszącymi ogólny poziom wiedzy i wykształcenia pracownika w formie kontynuacji studiów wyższych czy studiów podyplomowych, stanowią przychód pracownika w rozumieniu wspomnianego przepisu art. 12 ust. 1, który z kolei jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT. Przepis ten stanowi, że wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Dla odchodzących pracowników
W niektórych spółkach organizowane są kursy dla pracowników, którzy w związku np. z planowanymi zmianami w zakładach produkcyjnych muszą odejść z pracy. Z tych specjalistycznych kursów korzystają pracownicy spełniający warunki przystąpienia do Programu Dobrowolnych Odejść, którzy pozostają w stosunku pracy, ale ich zamiarem jest odejście z pracy.
Do wydatków spółek związanych z udziałem w tych kursach pracowników objętych Programem Dobrowolnych Odejść należą: wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy w związku z uczestnictwem w kursie specjalistycznym, które stanowią udział spółek w kosztach szkoleń finansowanych z funduszu PHARE 2003 oraz sporadycznie wydatki na opłacenie zaświadczeń i dyplomów potwierdzających ukończenie kursu specjalistycznego bądź nabycie określonych uprawnień.
Wydatki ponoszone przez takie spółki mają charakter definitywny i nie zostaną spółkom zwrócone. Pokrycie kosztów kursów specjalistycznych jest obowiązkiem, który narzuca pracodawcy Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść.
Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między jego poniesieniem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Wśród kosztów uznanych za koszty uzyskania przychodów są także świadczenia wypłacane przez pracodawców na rzecz swoich pracowników, z wyjątkiem świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zatem pracodawcy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki ponoszone na rzecz pracowników, tj. zarówno wydatki bezpośrednio wynikające z zatrudnienia, jak i pośrednie, nawet jeśli obowiązek ich ponoszenia nie wynika z układu zbiorowego lub innych aktów prawnych, pod warunkiem, że wydatki te wiążą się z uzyskiwanymi przychodami.
Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Do takich kosztów należy zaliczyć koszty, których ponoszenie zapewnia prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego, a w opisanym stanie faktycznym będą to wynagrodzenia pracowników.
Należy zwrócić uwagę, że kosztami podatkowymi są koszty pracownicze, które obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety oraz wydatki ponoszone na rzecz pracowników. Wydatki te co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia ustawowych wymogów. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną działalnością oraz mają na celu zwiększenie efektywności pracy.
Zatem wydatki w postaci wynagrodzeń oraz pozostałych kosztów uczestnictwa w specjalistycznych kursach (zaświadczenia, dyplomy) dla osób zamierzających zrezygnować z pracy we wspomnianych spółkach, ale w czasie uczestnictwa w specjalistycznym kursie pozostających w stosunku pracy, stanowią tzw. koszty pracy. Wskazać należy, że wydatki te nie prowadzą wprost do faktycznego osiągania przez przedsiębiorcę określonego przychodu, raczej służą one zabezpieczeniu efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.
Oznacza to, że wszelkie wynagrodzenia, także te płacone pracownikom za czas uczestniczenia w kursie, o ile miały one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś ich poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, spółki mogą zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika. Dotyczy to także składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w części finansowanej przez pracownika oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Biorąc zatem to pod uwagę, można stwierdzić, że warunkiem koniecznym do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest jego wypłacenie bądź postawienie do dyspozycji w danym okresie. Zatem, o ile w trakcie uczestnictwa pracownika w szkoleniu wypłacane mu było wynagrodzenie i opłacane były składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, wówczas koszty te stanowią dla spółek koszty uzyskania przychodów.
Zdarza się, jak już wspomniano, że kursy, w których uczestniczą pracownicy uprawnieni do skorzystania z Programu Dobrowolnych Odejść, finansowane są ze środków PHARE 2003, co oznacza, że organizator kursu nie pobiera od spółek żadnego wynagrodzenia za zorganizowany dla pracowników kurs specjalistyczny. Zatem spółki nie ponoszą kosztów związanych z organizacją przedmiotowych kursów. Ewentualnym dodatkowym kosztem spółek (poza kosztami wynikającymi ze stosunku pracy) są wydatki poniesione na zaświadczenia, certyfikaty czy dyplomy dla pracowników poświadczające udział w kursie.
Wskazać należy, że koszty te stanowić również będą koszty uzyskania przychodów, bowiem nie są one finansowane ze środków PHARE 2003.
Można zatem stwierdzić, że spółka do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć może wydatki związane z wynagrodzeniami pracowników, a także koszty ewentualnych wydatków na zaświadczenia, certyfikaty i dyplomy potwierdzające nabyte w trakcie kursu umiejętności.

Krzysztof Tomaszewski


Źródło:Gazeta Prawna [Tygodnik podatkowy] Nr 097/2007 z dnia 2007-05-21

Obowiązek pracodawcy
auto 0cm">Szkolenie pracowników, podnoszenie ich kwalifikacji i ułatwianie im tego, stanowi obowiązek pracodawcy wynikający z kodeksu pracy (art. 103). Zasady podnoszenia tych kwalifikacji są natomiast konkretyzowane w stosownych rozporządzeniach - ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. nr 103, poz. 472 z późn. zm.), jak i ministra edukacji i nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U. nr 31, poz. 216).
Kiedy wydatki zaliczymy do kosztów
Kiedy pracownik nie uzyska przychodu
Poniesione przez pracodawcę koszty opłat za egzaminy, z tytułu skierowania pracowników na kursy pozwalające na zdobycie koniecznych kwalifikacji związanych z pracą wykonywaną na danym stanowisku, nie stanowią dla tego pracownika przychodu.
Kiedy firma rozliczy wydatki
Wydatki na spotkanie integracyjne połączone ze szkoleniem przyczyniającym się do uzyskania lub zwiększenia przychodu stanowią koszt uzyskania przychodu firmy.

Szkolenia nieodpłatne
W przypadku gdy pracodawca korzysta ze szkolenia świadczonego na jego rzecz nieodpłatnie, wartość nieodpłatnie uzyskanego świadczenia - samego świadczenia szkoleniowego, jak i innych związanych z nim nieodpłatnych świadczeń - stanowi przychód z tytułu otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń - art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (ustawa o PIT zalicza do przychodów wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń - art. 11 ust. 1 ustawy o PIT).
Wartość tych nieodpłatnie nabytych świadczeń ustala się zgodnie z art. 11 ust. 2, 2a i 2b ustawy o PIT i art. 12 ust. 5a, 6 i 6a ustawy o CIT. Co do zasady wartość świadczeń nabytych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie ustala się jako różnicę pomiędzy wartością rynkową danego świadczenia a poniesioną przez uzyskującego świadczenie (pracodawcę) odpłatnością, przy czym, jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia, wartość nieodpłatnego świadczenia ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców. Jeśli zatem dany podmiot nieodpłatnie korzysta ze szkolenia jego pracowników, a szkolącym jest podmiot zajmujący się profesjonalnie świadczeniem tego typu usług, wartość nieodpłatnie nabytego świadczenia ustala się w wysokości odpłatności, jakie co do zasady należy ponieść w związku ze skorzystaniem z usługi szkoleniowej w danego świadczącego (szkolącego).
Zdarza się, że dane szkolenie jest nieodpłatne dla wszystkich uczestników, usługi szkoleniowe nie stanowią przy tym co do zasady przedmiotu działalności dokonującego świadczenie (szkolącego). W takim wypadku wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia - art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o PIT i art. 12 ust. 5a pkt 4 ustawy o CIT. Wartość tę ustala się zatem w takiej wartości, w jakiej w danym momencie (okresie) i na danym rynku udostępniane są szkolenia identyczne lub zbliżone przez inne podmioty zajmujące się ich świadczeniem.
Co do momentu zaliczenia wydatków szkoleniowych w ciężar kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdą przepisu dot. zaliczenia wydatków pośrednich - w dacie ich poniesienia, przy czym, jeśli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, koszty te stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą - art. 22 ust. 5c PIT i art. 15 ust. 4d CIT.

Ustawodawca zwolnił z opodatkowania podatkiem dochodowym wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych (art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Autopromocja
 
Odrębnymi przepisami określającymi zakres świadczeń przysługujących pracownikom podnoszącym kwalifikacje zawodowe są przepisy rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r., zgodnie z którymi zakład pracy może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje w formie szkolnej na podstawie skierowania lub bez skierowania dodatkowe świadczenia, a w szczególności: zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, pokryć opłaty za naukę pobierane przez szkołę, udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego.
 
Pracodawca powinien zawrzeć z pracownikiem umowę, w której strony mogą swobodnie ustalić zakres świadczeń wymienionych powyżej. Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracownika lub przerwanie nauki może spowodować roszczenie pracodawcy o zwrot poniesionych kosztów.
 
W przypadku pracowników podnoszących kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej: zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu, urlop szkoleniowy na udział w obowiązkowych zajęciach oraz zwolnienie z części dnia pracy.
 
Wymienione wyżej świadczenia przyznawane pracownikom nie są, jak wskazano wyżej, opodatkowane, jak również nie są uwzględniane w podstawie wymiaru składek ZUS.
 
Koszty ponoszone przez pracodawcę na szkolenie pracowników w formach szkolnych, jak i pozaszkolnych, stanowią koszty uzyskania przychodu, ponieważ są to wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały one wymienione zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i osób prawnych w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.
 
Wydatki ponoszone przez pracodawcę na kształcenie lub dokształcenie pracowników zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.
 
Do kosztów szkolenia pracowników zalicza się między innymi wymienione wyżej świadczenia w przypadku podnoszenia kwalifikacji w formach szkolnych jaki i pozaszkolnych, jak również inne świadczenia niewymienione w rozporządzeniu.
 
 
KRZYSZTOF SŁAPCZYŃSKI
prawnik z kancelarii BSO Prawo & Podatki Bramorski Szermach Okorowska we Wrocławiu
 
PODSTAWA PRAWNA
- Art. 12 ust. 1 i art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
- Rozporządzenie ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. nr 103, poz. 472 z późn. zm.).

- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
- Rozporządzenie ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. nr 103, poz. 472 z późn. zm.).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zamierza kierować swoich pracowników na szkolenia bezpośrednio związane z wykonywaną przez pracowników pracą. W ramach szkoleń spółka zamierza sfinansować pracownikom zajęcia mające na celu integrację zespołu (kręgle, basen itp.).


Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy zwalnia od podatku wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Zwolnieniem objęte są świadczenia przyznawane na podstawie rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. nr 103, poz. 472 z późn. zm.). Zgodnie z par. 9 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania z zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej, m.in. zwrot kosztów uczestnictwa.
Stosownie do przepisu par. 2 ust. 1 rozporządzenia ministra edukacji i nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach poza- szkolnych (Dz.U. nr 31, poz. 216) pozaszkolnymi formami kształcenia są: kurs, kurs zawodowy, seminarium oraz praktyka zawodowa.

Świadczenia na rzecz pracowników w postaci sfinansowania kosztów szkolenia są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy wyłącznie wówczas, gdy pracodawca skierował pracownika na takie szkolenie.

Z kolei szkolenia realizowane przez samego pracodawcę, bez uczestnictwa profesjonalnego organizatora szkoleń, w ocenie organu podatkowego w ogóle nie stanowią dla pracownika przychodu, gdyż prowadząc takie szkolenia we własnym zakresie, pracodawca bezpośrednio realizuje wnikający z przepisów prawa pracy, obowiązek ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 94 pkt 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W ramach definicji przychodu ze stosunku pracy - art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieszczą się również świadczenia związane z organizacją dla pracownika różnego rodzaju imprez sportowych, kulturalnych czy integracyjnych, ale jedynie wówczas, gdy są one imiennie adresowane do pracownika. W przypadku bowiem, gdy nie jest możliwe określenie kwoty przypadającej na pracownika (zindywidualizowanie świadczenia) wydatki ponoszone przez pracodawcę nie powodują powstania przychodu u pracownika. Zatem powstanie u pracownika przychodu uzależnione jest od tego, czy wydatek poniesiony przez zakład pracy jest adresowany do konkretnego pracownika i jemu przypisany.

Ilustracją tego zagadnienia będzie sposób rozliczenia kosztów przez organizatora. Należy wyróżnić dwa sposoby rozliczenia się z poniesionych kosztów przez organizatora:
1) jeżeli koszty imprezy mającej na celu konsolidowanie zespołu (wspinaczka na sztucznej ścianie, jazda konna lub na nartach, posiłki) rozpisane zostaną na poszczególnych pracowników, u każdego z nich powstanie przychód,
2) w przypadku wystawienia rachunków określających łączną odpłatność na rzecz uczestników świadczenia - koszt imprezy (zajęć konsolidacyjnych w ramach szkolenia) nie stanowi indywidualnego przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym nie podlega opodatkowaniem ww. podatkiem.

W przedstawionym stanie faktycznym spółka zamierza organizować pracownikom szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy (zarówno we własnym zakresie, jak i kierując pracowników na szkolenie realizowane przez podmiot zewnętrzny) i w trakcie tych szkoleń zajęcia mające na celu konsolidację zespołu. Finansowanie świadczeń integracyjnych odbyłoby się przez opłacenie usługodawcy kosztów za całą grupę.
W związku z powyższym finansowanie przez spółkę kosztów szkoleń pracowników skierowanych na te szkolenia korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, natomiast z tytułu uczestnictwa pracowników w imprezie integracyjnej, realizowanej w trakcie ww. szkoleń, jak również z tytułu szkoleń prowadzonych przez pracodawcę we własnym zakresie, u pracowników w ogóle nie powstaje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Przedsiębiorstwo produkcyjno-handlowe zorganizowało poza swoją siedzibą trzydniowe spotkanie integracyjne dla części pracowników. Podczas tego spotkania zaproszeni eksperci przeprowadzili kurs dotyczący efektywnych technik sprzedaży towarów, których dystrybucją zajmuje sięprzedsiębiorstwo. Służby finansowe tego przedsiębioprstwa prawidłowo udokumentowały wszystkie wydatki związane ze spotkaniem oraz przeprowadzonym w trakcie jego trwania szkoleniem. W związku z tym wydatki przedsiębiorstwa produkcyjno-handlowego na ten cel stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ponieważ nie można ustalić kwoty wydatku przypadającej na każdego uczestniczącego w spotkaniu połączonym ze szkoleniem pracownika, to wydatki poniesione przez firmę nie spowodują powstania przychodu u pracowników.

W przypadku, gdy pracodawca finansuje pracownikowi szkolenia, kursy zawodowe czy studia podyplomowe, dla pracownika są one innymi świadczeniami nieodpłatnymi lub świadczeniami częściowo odpłatnymi (gdy pracownik partycypuje w kosztach takiego szkolenia) związanymi z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika stanowiącymi jego przychód z tytułu stosunku pracy.

W większości jednak tego typu przypadków przychód pracownika z tytułu otrzymania, w związku ze stosunkiem pracy, od pracodawcy dodatkowego świadczenia w postaci udziału w kursie czy szkoleniu objęty jest zwolnieniem z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według tego przepisu zwolniona od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Aby możliwa była odpowiedź na pytanie, czy w określonym stanie faktycznym wartość świadczenia przyznanego przez pracodawcę spełnia przesłanki zwolnienia, należy odnieść się do ogólnych przepisów regulujących podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia zawodowego oraz przepisów szczególnych dotyczących dokształcania i doskonalenia zawodowego poszczególnych grup zawodowych, takich jak nauczyciele czy lekarze.

Co do zasady w przypadku grup zawodowych, dla których nie zostały określone odrębne zasady dotyczące przyznawania świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych. W przypadku skierowania przez pracodawcę pracownika na dokształcanie w formach szkolnych oprócz świadczeń w postaci urlopu szkoleniowego itp. pracodawca może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia, takie jak zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, ponieść koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, pokryć opłaty za naukę.

W przypadku skierowania przez pracodawcę pracownika na dokształcanie w formach pozaszkolnych (o których mowa w rozporządzeniu MEN z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych), o ile umowa zawarta między pracownikiem a pracodawcą nie stanowi inaczej, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu.

W przypadku zatem, gdy pracodawca finansuje lub zwraca pracownikowi wydatki związane z dokształcaniem na kursach, o których mowa powyżej, nie stanowią one przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu i jednocześnie dla pracodawcy stanowią koszt uzyskania przychodów, o ile uzyskane przez pracownika kwalifikacje będą wykorzystywane przez niego w związku ze świadczeniem pracy na rzecz pracodawcy.

ELŻBIETA LIWANOWSKA
partner w spółce Tarwid, Liwanowska, Mazur i Partnerzy

PODSTAWA PRAWNA
- Art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).


Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zmiana powyższego przepisu ma charakter uściślający, w związku z czym należy przyjąć, że przedstawione powyżej uwagi dotyczące wymagań niezbędnych do zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów należy uznać za aktualne.
Należy zwrócić uwagę, że od 1 stycznia 2007r. nie ustala się, czy reklama prowadzona przez podatnika ma charakter publiczny, gdyż w obecnym stanie prawnym podlega ona w całości zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy natomiast zgodzić się ze stanowiskiem, że do kosztów szkolenia pracowników należą między innymi koszty wyżywienia, transportu i organizacji czasu wolnego dla pracowników (wycieczka, dyskoteka, grill), jako koszty pośrednio związane z tym szkoleniem.


Firma prowadzi sprzedaż usług finansowych. Duża część tej sprzedaży dokonywana jest przez przedstawicieli, którzy mają zarejestrowaną działalność gospodarczą. Ponieważ firma systematycznie wprowadza na rynek nowe produkty, zapoznaje z nimi przedstawicieli na organizowanych cyklicznie szkoleniach. Związane z takimi szkoleniami wydatki m.in. na zatrudnienie wykładowców czy przygotowanie materiałów szkoleniowych dla przedstawicieli są w pełnej wysokości kosztem uzyskania przychodu dla organizującej szkolenie firmy.


Zakład wykonuje specjalistyczne usługi związane ze obróbką metali. Do wykonywania tych prac uprawnieni są fachowcy mający odpowiednie kwalifikacje potwierdzone egzaminem. Zakład skierował kilku swoich nowych pracowników na szkolenia zakończone specjalistycznym egzaminem. Koszty egzaminu dającego potrzebne kwalifikacje zawodowe opłacił zakład. Opłaty za egzamin umożliwiający wykonywanie pracy na danym stanowisku nie stanowią dla pracowników przychodu. Zakład, jako płatnik, nie musi naliczać i odprowadzać z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych


Spółka przeprowadziła szkolenie zawodowe dla pracowników. Usługę szkolenia przeprowadziła firma uprawniona do tego typu działalności, a koszty z tym związane zostały sfinansowane ze środków obrotowych spółki. Faktura wystawiona przez firmę szkoleniową obejmuje koszty związane z przygotowaniem, wyposażeniem i zabezpieczeniem miejsca szkolenia oraz wynagrodzeniem osób przeprowadzających zajęcia. Usługa szkolenia nie obejmuje kosztów dojazdu i wyżywienia. Wydatki poniesione z tytułu szkolenia pracownika mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą spółki oraz wpływ na wielkość osiągniętego w przyszłości przychodu. W związku z powyższym wydatki poniesione przez spółkę na szkolenie pracowników związane z funkcjonowaniem firmy stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (patrz wyjaśnia Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie, nr P-3/423-18/06, z 12 października 2006 r.).

Koszty szkoleń pracowniczych mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w sytuacji, gdy ponoszone są one przez pracodawcę w celu osiągnięcia przez niego przychodu, a zatem jeśli między poniesieniem tego typu wydatku a osiąganymi przez danego pracodawcę przychodami występuje bezpośredni lub pośredni związek. Tego typu wydatki stanowią więc koszt uzyskania przychodów wtedy, gdy przyczyniają się lub mogą przyczynić się do wzrostu przychodów pracodawcy - przykładowo, gdy dzięki szkoleniu pracownicy będą mogli pracować efektywniej, gdy pracodawca będzie mógł podjąć działalność w nowym obszarze, zastosować bardziej zaawansowane technologie itd. Wydatek tego rodzaju będzie mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów także w sytuacji, gdy zostanie poniesiony w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przykładowo zatem w sytuacji, gdy dzięki poniesieniu wydatków tytułem szkoleń pracodawca będzie mógł utrzymywać dalsze kontakty z kontrahentami (np. dzięki sfinansowaniu pracownikowi kursu językowego) lub utrzymać istniejących klientów dzięki temu, że pracownicy obsługi klienta posiadają stale aktualną wiedzą na określony temat.

Problematyka szkoleń pracowniczych - jako wydatków mogących stanowić koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (art. 22 ust. 1 PIT i art. 16 ust. 1 CIT), była przedmiotem szeregu orzeczeń i interpretacji organów podatkowych. Analiza powyższych prowadzi do wniosku, że fakt spełnienia przez określony wydatek przesłanek pozwalających na jego zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów musi być badany indywidualnie, stosownie do pozycji na rynku danego pracodawcy, przedmiotu jego działalności, aktualnego zapotrzebowania rynku na określony rodzaj towarów czy usług, których dostarczanie wymaga odpowiednio wykwalifikowanej kadry itd. Niezmiernie istotne jest również to, iż to na danym pracodawcy leży ciężar udowodnienia faktu spełnienia przez poniesione na rzecz szkolenia pracowników wydatki przesłanki art. 22 ust. 1 PIT i odpowiednio 16 ust. 1 CIT. Pracodawca ten musi zatem nie tylko dysponować stosowną dokumentacją dotyczącą danego wydatku, ale także udowodnić, że jego poniesienie ma związek z prowadzoną przez niego działalnością i przyczynia się lub może przyczynić się do wzrostu przychodów, do osiągnięcia przychodów na nowych płaszczyznach działalności lub do zachowania istniejących źródeł. Oczywiście szkolenie pracowników z reguły nie przekłada się wprost na uzyskanie przychodów, a wpływ taki jest pośredni, pracodawca nie musi zatem udowadniać bezpośredniego przełożenia pomiędzy uzyskanym przychodem a danym wydatkiem szkoleniowym. Związek ten musi być jednak widoczny co najmniej w stopniu pośrednim.

Zwrócić należy jeszcze uwagę, że szkolenie pracowników, podnoszenie ich kwalifikacji i ułatwianie im tego, stanowi obowiązek pracodawcy wynikający z kodeksu pracy (art. 103). Zasady podnoszenia tych kwalifikacji są natomiast konkretyzowane w stosownych rozporządzeniach - ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. nr 103, poz. 472 z późn. zm.), jak i ministra edukacji i nauki z 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U. nr 31, poz. 216).

SABINA MOCZKO-WDOWCZYK
doradca podatkowy, firma Deloitte Doradztwo Podatkowe

PODSTAWA PRAWNA
- Art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
- Art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).


Dalszy ciąg materiału pod wideo
Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Tabela kursów średnich NBP z 29 marca 2024 roku [nr 064/A/NBP/2024]

Tabela kursów średnich waluty krajowej w stosunku do walut obcych ogłoszona przez NBP 29 marca 2024 roku [nr 064/A/NBP/2024]. Jaki dzisiaj kurs euro? Jakie zmiany w kursach walut?

Dostęp hurtowy do sieci zbudowanej ze środków KPO/FERC

Rok 2023 upłynął pod znakiem śledzenia działań Centrum Projektów Polska Cyfrowa (dalej jako „CPPC”), planowaniem zasięgów sieci możliwych do zrealizowania w ramach dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej, wzmożoną pracą nad przygotowaniem wniosków o dofinansowanie, cierpliwym oczekiwaniem na ogłoszenie wyników naboru, żeby w końcu – dotrwać do etapu podpisania umowy o dofinansowanie i rozpocząć budowę nowej infrastruktury telekomunikacyjnej. Dla wielu operatorów emocje towarzyszące tym wydarzeniom, jak również powodzenie inwestycji nadal spędzają sen z powiek. Natomiast przed operatorami, którzy sami nie stawali w blokach startowych do konkursu o środki na budowę nowej infrastruktury telekomunikacyjnej, pojawia się pytanie jak będzie wyglądać wspólne funkcjonowanie obu grup w przyszłości.

Polska ustawa o kryptoaktywach od 30 czerwca 2024 r. Założenia i cel nowych przepisów [omówienie projektu]

Projekt ustawy o kryptoaktywach ma zaimplementować do krajowych przepisów rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 150, str. 40 z późn. zm.) (dalej: MiCA) określające zasady regulacji i nadzoru emisji, handlu i świadczenia usług związanych z kryptowalutami. Rozporządzenie obowiązuje już od 29 czerwca 2023 r., ale w pełni zacznie być stosowane dopiero w grudniu 2024 r. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie nowych rozwiązań w obszarze sektora rynku kryptoaktywów, mających na celu realizację zadań wynikających z rozporządzenia MiCA, w szczególności w zakresie skutecznego nadzoru i ochrony inwestorów. Według ustawodawcy podjęcie działań zmierzających do realizacji ww. celów zapewni rozwój rynku w perspektywie wieloletniej oraz bezpieczeństwo przez rozszerzenie kompetencji nadzorczych. Za projekt ustawy odpowiada Podsekretarz Stanu Ministerstwa Finansów. 

Eksport usług do Turcji na nowych zasadach od stycznia 2024

Eksport usług występuje wówczas, gdy za miejsce świadczenia usług, czyli faktycznego opodatkowania, jest terytorium innego państwa. O miejscu opodatkowania danej usługi decyduje nie miejsce jej faktycznego wykonania, ale wskazane przepisami ustawy o VAT „miejsce jej świadczenia”. Charakterystyką usługi wykonanej poza granice terytorium kraju to takie świadczenie, od którego zobowiązanym do rozliczenia VAT jest zagraniczny nabywca tej usługi. Dla polskiego usługodawcy jest ona wówczas czynnością niepodlegającą opodatkowaniu (NP) w VAT.

Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

REKLAMA