REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Zmiany dla podatników PIT w 2011 r.

REKLAMA

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 25 listopada 2010 r. wprowadza istotne zmiany zarówno dla przedsiębiorców, jak i dla podatników osiągających przychody w ramach pozostałych źródeł. W przypadku przedsiębiorców na szczególną uwagę zasługują zmiany dotyczące spółek osobowych. Warto również wspomnieć, że sama nowelizacja jest dotknięta wadą legislacyjną, ponieważ ustawodawca pominął przy jej tworzeniu jedną z poprzednich nowelizacji. Stąd nowelizacja wprowadza do art. 5a pkt 24, kiedy art. 5a u.p.d.o.f. ma już tych punktów 25. Nie można jednak liczyć na to, żeby tego typu wady legislacyjne uchyliły obowiązywanie całej nowelizacji.

SPIS TREŚCI




Wspólne opodatkowanie małżonków na wniosek jednego z nich

Dotychczas wspólne rozliczenie podatku rocznego przez małżonków było możliwe na wniosek złożony w zeznaniu przez oboje małżonków. Wyjątkiem był małżonek, który:

1) zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego,

2) pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego (art. 6a u.p.d.o.f.).

W powyższych przypadkach małżonek korzystał ze wspólnego rozliczenia, mimo że wniosek składał sam. Nowelizacja z 25 listopada 2010 r. wprowadza przepis, że również wniosek o wspólne rozliczenie małżonków żyjących może skutecznie złożyć tylko jeden z małżonków (art. 6 ust. 2a u.p.d.o.f.). W praktyce sprowadza się to do tego, że wspólne zeznanie małżonków podpisze tylko jeden z małżonków. Podpis tylko jednego z małżonków jest traktowany jako złożenie oświadczenia o upoważnieniu podpisanego małżonka do złożenia wniosku o wspólne opodatkowanie małżonków.


Ważne

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Wspólne rozliczenie podatku rocznego małżonków żyjących na wniosek jednego z nich jest już możliwe przy rozliczeniu podatku za 2010 r. (art. 13 nowelizacji z 25 listopada 2010 r.).

Rozliczenie osób samotnie wychowujących dzieci

Artykuł 6 ust. 4 u.p.d.o.f. w nowym brzmieniu ma zapobiec rozliczaniu podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci przez osoby pozostające w konkubinacie, które wychowują faktycznie dzieci wspólnie z partnerem. W dotychczasowym stanie prawnym na tym tle doszło do rozbieżnego orzecznictwa sądów. Przykładowo w wyroku z 18 września 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1133/07) WSA w Warszawie uznał, że dla rozliczenia jako samotny rodzic decydujący jest stan prawny osoby (określony w art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f.), a nie to – czy osoba ta faktycznie samotnie wychowuje dziecko. Innego zdania był WSA w Łodzi w wyroku z 29 grudnia 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 868/08). Zdaniem tego sądu dla rozliczenia jako samotny rodzic decydujące są dwa czynniki:

1) określony w art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f. stan prawny danej osoby oraz

2) faktyczne samotne wychowywanie dziecka.

Artykuł 6 ust. 4 u.p.d.o.f. w obecnym brzmieniu mówi, że z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko może skorzystać rodzic lub opiekun prawny, będący:

1) panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo

2) osobą będącą w separacji, albo

3) osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności

– jeżeli ten rodzic lub opiekun prawny samotnie wychowuje w roku podatkowym dziecko.

Po zmianie brzmienia tego przepisu stało się jasne, że osoba musi nie tylko być osobą formalnie samotną w rozumieniu przepisów art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f., ale musi również faktycznie samotnie wychowywać dziecko. Do końca tylko nie wiadomo, jak urząd skarbowy ma weryfikować, czy osoba korzystająca z preferencyjnego opodatkowania wraz z dzieckiem faktycznie samotnie wychowuje dziecko.


Przypomnijmy: Podatek w przypadku osób samotnie wychowujących dzieci może być określony w podwójnej wysokości od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci. Efektem tego opodatkowania jest zmniejszenie obciążenia podatkowego osoby samotnie wychowującej dziecko.

Podatek w przypadku osób samotnie wychowujących dzieci może być określony w podwójnej wysokości od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci. Efektem tego opodatkowania jest zmniejszenie obciążenia podatkowego osoby samotnie wychowującej dziecko.


PRZYKŁAD

W 2010 r. osoba prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną według skali podatkowej. Osoba jest rozwódką, która samotnie wychowuje małoletnie dziecko. Dochód rodzica z działalności gospodarczej do opodatkowania wynosi 70 000 zł. Gdyby rodzic złożył indywidualne zeznanie roczne, jego wyliczony podatek wyniósłby po zaokrągleniu 12 044 zł. Przy rozliczeniu jako osoba samotnie wychowująca dziecko podatek rodzica wyniesie po zaokrągleniu 11 488 zł = [(35 000 x 18%) – 556,02] x 2.


Zmiany dla wspólników spółek osobowych

Z funkcjonowaniem spółek osobowych (tj. spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej czy komandytowej) wiąże się wiele nierozstrzygniętych jednoznacznie problemów w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto spółki osobowe w dotychczasowym stanie prawnym często były wykorzystywane jako element optymalizacji podatkowej zobowiązań podatkowych ich wspólników. Chcąc ograniczyć skalę występowania tych problemów oraz działań optymalizacji podatkowej, ustawodawca wprowadził kilka nowych rozwiązań podatkowych dla tych spółek.

Wkłady wnoszone do spółek osobowych

Do momentu wejścia w życie nowelizacji z 25 listopada 2010 r. organy podatkowe powszechnie twierdziły, że wniesienie aportu do spółki osobowej powoduje powstanie przychodu dla podmiotu wnoszącego ten aport. Przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 sierpnia 2010 r. (nr ITPB1/415-437b/10/TK): „Wniesienie do spółki osobowej wkładu w postaci nieruchomości stanowiącej środek trwały, wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności wnoszącego wkład (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w formie spółki komandytowo-akcyjnej) w zamian za udział kapitałowy spółki, stanowi odpłatne zbycie tej nieruchomości. Wartość nieruchomości określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału kapitałowego) stanowi przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki. Brak jest zatem podstaw do uznania za zasadne stwierdzenia, że w tej sytuacji nie powstaje przychód”.

Innego zdania były natomiast sądy administracyjne. Przykładem jest wyrok WSA w Warszawie z 17 grudnia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1383/09): „Istota sprawy w niniejszym postępowaniu sprowadzała się do oceny tego, czy wniesienie wkładu do spółki osobowej, w postaci nieruchomości, spowoduje powstanie przychodu (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych) po stronie osoby wnoszącej aport. Punktem wyjścia do powyższych rozważań było więc ustalenie, czy powyższa czynność nosi znamiona czynności odpłatnej. W ocenie tut. sądu wniesienie aportu do spółki osobowej nie spowoduje otrzymania przez osobę go wnoszącą – odpłatności. Konkluzja ta wynika z charakteru spółki osobowej. Wniesienie do niej wkładu niepieniężnego nie powoduje otrzymania zwrotnego świadczenia o wartości odpowiadającej wysokości wniesionego wkładu. (...) Osoba wnosząca aport nie otrzymuje w zamian za niego zapłaty, gdyż przekształca go we wkład. Dzięki temu wkładowi natomiast uczestniczy w stratach i zyskach spółki osobowej odpowiednio do wartości wniesionego wkładu”.

Nowelizacja z 25 listopada 2010 r. stanowi, że wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonego do spółki osobowej, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki osobowej bądź wystąpienia z takiej spółki (art. 21 ust. 1 pkt 50b u.p.d.o.f.). Wprowadzone zwolnienie ma zakończyć rozbieżności występujące w kwestii opodatkowania wkładów wnoszonych do spółek osobowych. Skutek w postaci zwolnienia od podatku wystąpi jednak wyłącznie w przypadku wkładów wnoszonych do spółek osobowych od 1 stycznia 2011 r., ponieważ od tego momentu obowiązuje zwolnienie. W stosunku do wkładów wniesionych przed 1 stycznia 2011 r. problem opodatkowania przychodu z tego tytułu pozostaje aktualny.


Koszty uzyskania przychodu przy sprzedaży wkładu

Zmiany nastąpiły również w sposobie ustalania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia przedmiotu wkładu wniesionego do spółki osobowej. Od 1 stycznia 2011 r.

za koszt uzyskania przychodu uważa się w takim przypadku:

1) wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki;

2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki (art. 22 ust. 8a u.p.d.o.f.).

Przed nowelizacją koszty uzyskania przychodu ze zbycia praw i rzeczy wniesionych aportem do spółki osobowej określane były na podstawie art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Przy czym docelowo należało sięgnąć do art. 23 u.p.d.o.f., do którego odwołuje się art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. W praktyce oznaczało to, że podatnik za koszt zbycia przedmiotu aportu miał prawo przyjąć wartość początkową przedmiotu wkładu (czyli wartość rynkową przedmiotu z dnia wniesienia wkładu), pomniejszoną o dokonane odpisy amortyzacyjne. Stanowisko takie akceptowały również organy podatkowe, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 24 sierpnia 2010 r., nr IPPB1/415-576/10-3/EC: „Reasumując w przypadku zbycia przez spółkę komandytową nieruchomości wniesionej do tego podmiotu tytułem wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa wnioskodawcy – koszt uzyskania przychodu winna stanowić wartość początkowa przedmiotu wkładu wynikająca z ksiąg spółki komandytowej pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne”.

Te rozwiązania były często wykorzystywane przy optymalizacji zobowiązań podatkowych.


PRZYKŁAD

Osoba fizyczna prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Amortyzuje w niej budynek użytkowy, który nabyła za 200 000 zł. Odpisy amortyzacyjne od budynku wynoszą 40 000 zł. Osoba chce sprzedać ten budynek za cenę rynkową, która wynosi 1 200 000 zł. Gdyby zrobiła to wprost, poprzez indywidualną działalność gospodarczą, jej dochód do opodatkowania ze sprzedaży budynku wyniósłby 1 040 000 zł = (1 200 000 zł – 200 000 zł) + 40 000 zł. Dochód ze sprzedaży budynku powiększyłby dochód z jej indywidualnej działalności gospodarczej. Przy opodatkowaniu podatkiem liniowym podatek wyniósłby 197 600 zł (1 040 000 zł x 19%). Osoba ta wnosi jednak ten budynek aportem do spółki osobowej, w której staje się wspólnikiem. Na podstawie orzecznictwa sądów administracyjnych (m.in. przywołany wyżej wyrok WSA w Warszawie z 17 grudnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1383/09) przyjmuje, że wniesienie tego wkładu nie stanowi dla niej przychodu. Wartość początkowa budynku wynosi 1 200 000 zł. Spółka taką wartość przyjmuje do amortyzacji budynku. Spółka nie amortyzuje jednak budynku, tylko od razu sprzedaje go za kwotę 1 200 000 zł. Dochód do opodatkowania wynosi przy takim rozwiązaniu 0 zł (1 200 000 zł – 1 200 000 zł), ponieważ przychód ze sprzedaży budynku spółka ma prawo pomniejszyć o wartość rynkową tej nieruchomości. Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2011 r. nie pozwalają już na takie rozwiązania. Spółka przy aporcie wniesionym od 1 stycznia 2011 r. za wartość początkową musi przyjąć wartość 200 000 zł, czyli wartość początkową budynku w indywidualnej działalności wspólnika wnoszącego wkład (art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a u.p.d.o.f., o którym piszemy dalej).


Ważne

Nowe przepisy dotyczące ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży rzeczy i praw wniesionych do spółek osobowych aportem mają zastosowanie do wkładów wniesionych od 1 stycznia 2011 r. Przy sprzedaży praw i rzeczy wniesionych aportem do spółek osobowych do 31 grudnia 2010 r. stosuje się przepisy obowiązujące na 31 grudnia 2010 r. (art. 9 nowelizacji z 25 listopada 2010 r.). Oznacza to, że prawa i rzeczy wniesione aportem do 31 grudnia 2010 r. mogą być sprzedane po tej dacie na starych, korzystnych podatkowo zasadach.


Wartość początkowa składników wniesionych aportem do spółki osobowej

W wyniku nowelizacji za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki osobowej przyjąć należy:

1) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,

2) wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów – jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,

3) wartość rynkową określoną zgodnie z art. 19 u.p.d.o.f. – jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie (art. 22g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.).

Również w przypadku składników otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej czy wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej przy wnoszeniu ich aportem do kolejnej spółki osobowej za wartość początkową tych składników należy przyjąć:

1) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,

2) wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów – jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany (art. 22g ust. 1a u.p.d.o.f.).

Do końca 2010 r. wartość początkową składników wniesionych aportem do spółki osobowej określało się według wartości ustalonej przez wspólnika, która nie mogła być wyższa niż wartość rynkowa składnika z dnia wniesienia wkładu (art. 22g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.). Dotyczyło to również składników majątku, które wcześniej były amortyzowane przez wspólnika wnoszącego wkład. Takie stanowisko potwierdzały również organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 3 grudnia 2009 r., nr ILPB1/415-998/09-2/IM. Zmiany w tym zakresie są więc niekorzystne dla podatników, w tych przypadkach, w których przedmiotem aportu są składniki, które w ostatnich latach zwiększały wartość rynkową. Przede wszystkim dotyczy to nieruchomości.


PRZYKŁAD

Załóżmy, że osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W listopadzie 2010 r. osoba wystąpiła z tej spółki. Występując ze spółki osoba, w ramach rozliczeń, otrzymała budynek użytkowy. Jego wartość rynkowa wynosi obecnie 1 200 000 zł. Budynek został kupiony przez spółkę cywilną w grudniu 1999 r. za 200 000 zł. Taka wartość został też przyjęta do amortyzacji w spółce cywilnej. Osoba chce wnieść ten budynek do nowej spółki osobowej. Jeżeli aport ma miejsce przed 1 stycznia 2011 r., to za wartość początkową budynku w nowej spółce osobowej można było przyjąć jego wartość rynkową, czyli 1 200 000 zł. Jeżeli aport ma miejsce w 2011 r., za wartość początkową należy przyjąć wartość początkową w spółce cywilnej, czyli kwotę 200 000 zł. Mniejsza wartość początkowa oznacza niższe odpisy amortyzacyjne, a dalej niższe koszty uzyskania przychodu i wyższy podatek. W takich przypadkach nowe przepisy są dla podatników niekorzystne.


Kontynuacja amortyzacji

Mocą nowelizacji określono, że w przypadku:

1) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki osobowej,

2) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej lub w związku z wystąpieniem wspólnika ze spółki osobowej

– nowy podmiot, wprowadzając te składniki do swojej ewidencji środków trwałych, ma obowiązek kontynuować amortyzację, z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez poprzedni podmiot (art. 22h ust. 3c, ust. 3d u.p.d.o.f.).


PRZYKŁAD

Indywidualny przedsiębiorca wnosi do spółki osobowej aportem środek trwały, który amortyzował w indywidualnej działalności gospodarczej. Wartość początkowa tego środka wynosiła 65 000 zł. Środek w indywidualnej działalności był amortyzowany metodą liniową według stawki indywidualnej. Dokonane odpisy wyniosły 15 000 zł. Spółka osobowa, nabywająca ten środek w formie aportu, za jego wartość początkową musi również przyjąć wartość 65 000 zł. Spółka musi przy tym kontynuować amortyzację metodą liniową za pomocą stawki indywidualnej. Odpisy amortyzacyjne dokonane przez spółkę muszą uwzględnić odpisy dokonane w indywidualnej działalności wspólnika (15 000 zł).


Uwaga

Do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych przez spółkę osobową do ewidencji do 31 grudnia 2010 r. stosuje się zasady amortyzacji obowiązujące na dzień ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 8 nowelizacji z 25 listopada 2010 r.)


Wystąpienie i likwidacja spółki osobowej

W poprzednim stanie prawnym istniały wątpliwości interpretacyjne dotyczące podatkowych skutków likwidacji spółki osobowej czy wystąpienia wspólnika z takiej spółki. W wyroku z 7 października 2004 r. (sygn. akt FSK 594/04) NSA podkreślał: „(...) zyski osiągane przez spółkę niebędącą osobą prawną, w czasie jej trwania, były na bieżąco uwzględniane u wspólników zgodnie z art. 8 PIT. Zdaniem sądu prowadzi to do wniosku, że zyski wypłacone przy likwidacji spółki lub przy wystąpieniu wspólnika ze spółki nie podlegają już opodatkowaniu”.

Jednak w orzecznictwie spotykane było również stanowisko, że środki uzyskane przez wspólnika przy wystąpieniu ze spółki osobowej stanowią dla wspólnika przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu, jeżeli wypłacona nadwyżka majątkowa obejmowałaby dochód, który w okresie prowadzenia działalności w formie spółki osobowej nie był opodatkowany podatkiem dochodowym (tak m.in. wyrok WSA w Bydgoszczy z 14 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 257/09). Sądy nie wskazywały jednak na sposób ustalenia takiego dochodu. W efekcie tych rozbieżności mocą nowelizacji wprowadzono przepisy, które w sposób wyraźny określają sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki osobowej lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Zgodnie z nimi przychodem z działalności gospodarczej są:

1) środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu wystąpienia z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 16 u.p.d.o.f.) –  dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce (art. 24 ust. 3c u.p.d.o.f.);

2) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b u.p.d.o.f.) – dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki osobowej z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę (art. 24 ust. 3d u.p.d.o.f.).

Do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się natomiast:

1) środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki osobowej z tytułu likwidacji takiej spółki,

2) środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki osobowej z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce,

3) przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki osobowej lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z wprowadzeniem ww. rozwiązań zostało uchylone zwolnienie od podatku, które dotyczyło przychodów otrzymanych w związku ze zwrotem wkładu w spółce osobowej do wysokości wkładu wniesionego do spółki (art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f.). Już w tym momencie można powiedzieć, że stopień skomplikowania tych przepisów będzie w praktyce powodował wiele problemów z prawidłowym rozliczeniem wspólnika występującego ze spółki osobowej.


PRZYKŁAD

Wspólnik spółki jawnej występuje ze spółki 30 czerwca 2011 r. Na dzień wystąpienia wspólnik otrzymał tytułem spłaty kwotę 400 000 zł. Środki pieniężne otrzymane przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej są przychodem z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 16 u.p.d.o.f.). Do przychodów z tego tytułu nie zalicza się jednak środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce (art. 14 ust. 3 pkt 11 u.p.d.o.f.). Co to oznacza w praktyce? Załóżmy, że wspólnik był wspólnikiem spółki w okresie od 1 stycznia 2000 r. do 30 czerwca 2011 r. W tym czasie jego dochód z działalności gospodarczej (nadwyżka przychodów nad kosztami) wynosił 700 000 zł. Wspólnik nie dokonywał w tym czasie wypłat z tytułu udziału kapitałowego w spółce jawnej, o którym mowa w art. 50 k.s.h. Dokonywał natomiast wypłat z tytułu udziału w zysku spółki, o którym mowa w art. 51 i 52 k.s.h. Wartość wypłat tytułu udziału w zysku wyniosła przez wszystkie lata udziału w spółce 500 000 zł. Jak w takim przypadku ustalić przychód występującego wspólnika. Istnieją dwa warianty interpretacji:

1. Jeżeli uznać, że w przepisie art. 14 ust. 3 pkt 11 u.p.d.o.f.mowa jest o udziale w kapitale spółki, to w takim przypadku przychód wspólnika z tytułu otrzymania spłaty ze spółki nie powstałby, ponieważ wartość otrzymanej spłaty (400 000 zł) jest mniejsza od wartości jego dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w formie spółki (700 000 zł);

2. Jeżeli uznać, że w przepisie art. 14 ust. 3 pkt 11 u.p.d.o.f. mowa jest o udziale w zysku spółki, to przychód wspólnika wyniósłby 200 000 zł = 400 000 zł – (700 000 zł – 500 000 zł). Należy przy tym pamiętać, że nie jest to jeszcze dochód wspólnika. Dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest bowiem różnica między przychodem z tego tytułu, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce (art. 24 ust. 3c u.p.d.o.f.). Załóżmy, że wspólnik swój udział w spółce objął w 2000 r. za kwotę 50 000 zł. W takim przypadku dochód wspólnika wyniósłby 150 000 zł = 200 000 zł – 50 000 zł. Dochód ten należy opodatkować w ramach dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej


W praktyce jednak prawidłowe ustalenie takiego dochodu będzie trudne jeszcze z innego powodu, mianowicie z powodu dowodów. Trudno się spodziewać, żeby przy spółkach funkcjonujących przez wiele lat skompletowano całą dokumentację, która pozwoli na precyzyjne określenie takich wartości jak dochód z działalności za wszystkie te lata, a szczególnie wartości wypłat z udziału w spółce. Przypomnijmy, że przedawnienie zobowiązań podatkowych następuje w terminie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zapłaty podatku (art. 70 § 1 ordynacji podatkowej). Należy się więc liczyć, że trudno będzie skompletować dokumenty spółki sprzed tego okresu.


Zniesienie podatku od remanentu likwidacyjnego

Nowelizacja określiła również, że przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie (art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a u.p.d.o.f.) – dochodem z odpłatnego zbycia tych składników jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonymi do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie (art. 24 ust. 3b u.p.d.o.f.). Przy czym przychód ten nie powstanie, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Dodanie tych przepisów oraz przepisów dotyczących opodatkowania wspólników występujących ze spółek osobowych i likwidowanych spółek osobowych spowodowało, że zbędne stały się przepisy o opodatkowaniu remanentu likwidacyjnego. Ich utrzymanie w obecnym stanie prawnym powodowałoby podwójne opodatkowanie zakończenia działalności gospodarczej.


Przypomnijmy: Remanent likwidacyjny, oprócz składników objętych normalnym remanentem, takich jak towary handlowe, materiały,
surowce, półprodukty, musiał obejmować również wyposażenie. Wyposażeniem są rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone do środków trwałych. Remanent likwidacyjny dla celów p.d.o.f. nie obejmował natomiast środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wyceniony według cen zakupu remanent likwidacyjny był podstawą wyliczenia dochodu, który stanowił podstawę opodatkowania 10-proc. zryczałtowanym podatkiem. Podatek ten płatny był w terminie odprowadzenia zaliczki za ostatni miesiąc (kwartał) prowadzenia działalności W terminie wpłaty tego podatku do urzędu skarbowego należało również złożyć remanent sporządzony na dzień likwidacji. Jeżeli likwidacja miała miejsce w grudniu, to podatek płatny był w terminie przewidzianym dla podatku rocznego (do 30 kwietnia następnego roku). Podatnik do zeznania rocznego nie załączał remanentu likwidacyjnego, natomiast sam zryczałtowany podatek rozliczał w zeznaniu rocznym.

Remanent likwidacyjny, oprócz składników objętych normalnym remanentem, takich jak towary handlowe, materiały, surowce, półprodukty, musiał obejmować również wyposażenie. Wyposażeniem są rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone do środków trwałych. Remanent likwidacyjny dla celów p.d.o.f. nie obejmował natomiast środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wyceniony według cen zakupu remanent likwidacyjny był podstawą wyliczenia dochodu, który stanowił podstawę opodatkowania 10-proc. zryczałtowanym podatkiem. Podatek ten płatny był w terminie odprowadzenia zaliczki za ostatni miesiąc (kwartał) prowadzenia działalności W terminie wpłaty tego podatku do urzędu skarbowego należało również złożyć remanent sporządzony na dzień likwidacji. Jeżeli likwidacja miała miejsce w grudniu, to podatek płatny był w terminie przewidzianym dla podatku rocznego (do 30 kwietnia następnego roku). Podatnik do zeznania rocznego nie załączał remanentu likwidacyjnego, natomiast sam zryczałtowany podatek rozliczał w zeznaniu rocznym.


Uwaga

Podatnicy dokonujący likwidacji działalności gospodarczej na 31 grudnia 2010 r. muszą jeszcze rozliczyć podatek od remanentu likwidacyjnego w zeznaniu rocznym składanym za 2010 r.

Sposób wyliczenia dochodu z remanentu likwidacyjnego najlepiej przedstawić na przykładzie.


PRZYKŁAD

Pan Nowak dokonał likwidacji działalności gospodarczej na 31 grudnia 2010 r. W 2010 r. opodatkowany był podatkiem liniowym. Wartość remanentu na dzień likwidacji działalności wynosi 24 000 zł. Do obliczenia dochodu należy zastosować wskaźnik rentowności działalności gospodarczej. Wynika on z udziału dochodu w przychodach w okresie trzech ostatnich miesięcy poprzedzających miesiąc likwidacji działalności. Jeżeli w tym okresie podatnik nie uzyskał dochodu, pod uwagę bierze taką proporcję z roku poprzedzającego rok likwidacji. Załóżmy, że dochód Pana Nowaka w miesiącach wrzesień – listopad 2010 r. wynosił 30 000 zł, a przychód 300 000 zł. Wtedy wskaźnik rentowności wynosi 10% (30 000 zł : 300 000 zł). Podstawa opodatkowania z remanentu likwidacyjnego wyniesie w takim przypadku 2400 zł (24 000 zł x 10%). Podatek od remanentu likwidacyjnego wynosi 10 proc. Oznacza to, że Pan Nowak jest obowiązany zapłacić podatek w kwocie 240 zł (2400 zł x 10%). Podatek zapłaci w terminie do 2 maja 2011 r. (30 kwietnia 2011 r. przypada w sobotę) Wykaże go również w poz. 54 zeznania PIT-36L za 2010 r.


Mimo że nowelizacja uchyliła podatek od remanentu likwidacyjnego, to wprowadziła obowiązek sporządzenia wykazu składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej, w tym na dzień likwidacji spółki osobowej czy na dzień wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej. Wykaz ten powinien zawierać co najmniej następujące dane:

1) liczbę porządkową,

2) określenie (nazwę) składnika majątku,

3) datę nabycia składnika majątku,

4) kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów,

5) wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz

6) wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji (art. 24 ust. 3a u.p.d.o.f.).

Wykaz ten pozwoli na podatkowe rozliczenie składników uzyskanych w dniu likwidacji działalności gospodarczej.


Przeliczanie przychodów i kosztów w walutach obcych

Nowelizacja ujednolica zasady przeliczania przychodów, kosztów, podatku oraz kwot odliczeń wyrażonych w walutach obcych. Zgodnie z wprowadzonymi zmianami:

1) przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu,

2) koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu,

3) kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych, przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Opisane zasady przeliczania przychodów i kosztów były dotychczas stosowane wyłącznie do przychodów z działalności gospodarczej i niektórych przychodów z kapitałów pieniężnych. Dla przedsiębiorców nowelizacja nie wprowadza więc faktycznie zmian w tym zakresie.

Zwolnienia od podatku

Nowelizacja wprowadza również kilka zmian w katalogu zwolnień od podatku dochodowego od osób fizycznych. Niniejszym omówimy te istotniejsze.

Dodatek za rozłąkę

W dotychczasowym stanie prawnym wolny od podatku był dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym – do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju (art. 21 ust. 1 pkt 18 u.p.d.o.f.). Dodatek za rozłąkę wypłacany jest m.in.:

1) funkcjonariuszom Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego,

2) żołnierzom zawodowym,

3) funkcjonariuszom celnym,

4) sędziom Sądu Najwyższego,

5) urzędnikom państwowym

– na podstawie ustaw dotyczących tych zawodów.

Zmiana ma na celu wyraźne sprecyzowanie, że zwolniony od podatku jest dodatek za rozłąkę wypłacony na podstawie tych odrębnych przepisów, a nie każde świadczenie za czasowe przeniesienie pracownika, które pracodawca przyznaje takiemu pracownikowi. Dodatek nadal jest zwolniony do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju.

Zakwaterowanie pracowników

Nowelizacja zmienia zwolnienie dotyczące zakwaterowania pracowników (art. 21 ust. 1 pkt 19 u.p.d.o.f.).

Ważne

Obecnie świadczenia ponoszone przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, niezależnie od rodzaju zakwaterowania, są zwolnione do wysokości 500 zł miesięcznie.

Wcześniej świadczenia dotyczące zakwaterowania w hotelach pracowniczych były zwolnione bez limitu. Limitem w kwocie 500 zł było objęte natomiast zakwaterowanie na kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zakwaterowania zbiorowego. Obecnie rodzaj zakwaterowania nie ma znaczenia, bo zwolnienie jest jedno i jest ograniczone limitem miesięcznym 500 zł.

Niezależnie od tych zmian zwolnienie ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a pracownik nie korzysta z kosztów dla dojeżdżającego (art. 21 ust. 14 u.p.d.o.f.).


Świadczenia dla emerytów i rencistów

Nowelizacja wprowadza zmianę w art. 21 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., tak żeby nie budził już wątpliwości, że zwolnione od podatku są wszelkie świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych (zwolnienie ograniczone jest limitem rocznym 2280 zł). Poprzednie brzmienie przepisu budziło wątpliwości, czy na jego podstawie zwolnione były wszelkie świadczenia niepieniężne, czy tylko świadczenia, których przedmiotem były rzeczy (świadczenia rzeczowe). Z tych samych powodów zmieniony został również art. 21 ust. 1 pkt 92 u.p.d.o.f., który obecnie przewiduje zwolnienie dla świadczeń otrzymanych na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Stypendia dla uczniów i studentów

Poprzednio zwolnienie dla stypendiów uczniowskich i studenckich na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40b u.p.d.o.f. stosowane było, jeżeli stypendysta złożył płatnikowi przed pierwszą wypłatą stypendium oświadczenie PIT-2C. Stypendysta oświadczał w nim, że nie uzyskuje równocześnie innych dochodów, z wyjątkiem renty rodzinnej i dochodów opodatkowanych w sposób zryczałtowany, o których mowa w art. 29–30b i 30e u.p.d.o.f. Nowelizacja znosi obowiązek składania oświadczenia PIT-2C. Zastępuje również limit miesięczny dla tego zwolnienia w kwocie 380 zł limitem rocznym w kwocie 3800 zł.

Krwiodawcy

Zgodnie z nowelizacją zwolnione od podatku są przychody ze sprzedaży pobranych od krwiodawców: krwi lub jej innych składników, tj. osocza, płytek. Wcześniej zwolnione od podatku były przychody tylko ze sprzedaży krwi lub osocza. Sprzedaż innych składników krwi była opodatkowana.

Sprzedaż akcji w celu ich umorzenia

Nowelizacja uchyla art. 24 ust. 5 pkt 2 u.p.d.o.f., który za dochód z udziału w zyskach osób prawnych uważał dochód uzyskany ze sprzedaży udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu ich umorzenia. Przepis ten powodował, że podmiot kupujący udziały (akcje) był obowiązany do pobierania 19-proc. podatku od takiej sprzedaży. Problemem było jednak to, że podmioty sprzedające akcje na giełdzie nie wiedzą, kto i w jakim celu kupuje akcje. Nabywca tych akcji nie jest zaś w stanie określić sprzedającego. Uchylenie tego przepisu powoduje, że dochód ze sprzedaży udziałów (akcji) sprzedający powinien rozliczyć samodzielnie w zeznaniu PIT-38. Sprzedający nie musi przy tym ustalać, kto i w jakim celu kupił te udziały (akcje).

Ryczałt od „małych zleceń”

Nowelizacja wprowadza regułę, że podatek zryczałtowany od tzw. małych zleceń ma być pobierany, jeżeli wartość określona w umowie-zleceniu czy o dzieło, zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, nie przekracza 200 zł. Po zmianie jasne jest, że ryczałt dotyczy pojedynczej umowy i nie ma potrzeby sumowania wszystkich umów zawartych w danym miesiącu.


PRZYKŁAD

Jan Kowalski w styczniu 2011 r. zawarł dwie umowy-zlecenia z firmą, która nie jest jego pracodawcą. Wartość tych umów wynosi 150 i 100 zł. Od obu umów firma musi odprowadzić 18-proc. zryczałtowany podatek, który wynosi:

– 27 zł przy umowie o wartości 150 zł;

– 18 zł przy umowie o wartości 100 zł.


Ulga internetowa

Nowelizacja rozszerza ulgę internetową na wydatki dotyczące korzystania z internetu za pośrednictwem urządzeń mobilnych i telefonów komórkowych. Rozszerzenie ulgi internetowej dotyczy również wydatków za korzystanie z internetu w kawiarenkach internetowych. Przy czym ulgę internetową można obecnie udokumentować nie tylko fakturą VAT, ale również każdym dokumentem stwierdzającym poniesienie wydatków na internet. Niezmieniony został natomiast limit ulgi internetowej, z tytułu której odliczyć można od dochodu 760 zł w roku.

Ulga dla niepełnosprawnych

Wydatki, takie jak:

1) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

2) utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa powyżej, psa przewodnika,

3) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne

– podlegają odliczeniu od dochodu w ramach limitu rocznego 2280 zł, a podatnik nie musi posiadać dowodów dokumentujących ich poniesienie.

Nowelizacja zakłada, że podatnik nadal nie musi posiadać dowodów dokumentujących poniesienie tych wydatków, musi jednak na żądanie organów podatkowych:

1) wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono z racji funkcji przewodnika,

2) okazać certyfikat psa asystującego (instytucja psa asystującego została wprowadzona od 19 czerwca 2008 r. w ustawie o rehabilitacji oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych; obejmuje ona również psa przewodnika osoby niewidomej),

3) przedstawić dokumenty świadczące o odbyciu zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych, do dojazdu na które wykorzystywano samochód, np. skierowanie na zabiegi.

Nowelizacja weszła w życie 1 stycznia 2011 r. z drobnym wyjątkiem dotyczącym ochrony informacji niejawnych przy przekazywaniu 1 proc. podatku przez upoważnione organy (art. 14 nowelizacji z 25 listopada 2010 r.). Z wyjątkiem przepisów dotyczących wspólnego rozliczenia małżonków (była o tym mowa wyżej) nowe przepisy mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2011 r. Należy jednak brać pod uwagę przepisy przejściowe nowelizacji, które również omówiono w publikacji.

Podstawa prawna:

ustawa z 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478).

 

Źródło: Prawo Przedsiębiorcy

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR
Czy ten artykuł był przydatny?
tak
nie
Dziękujemy za powiadomienie - zapraszamy do subskrybcji naszego newslettera
Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić.
UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł.
Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Składka zdrowotna przedsiębiorców - czy wróci ryczałt? Czy jeszcze w 2024 roku nastąpią zmiany?

O przywrócenie ryczałtowej składki zdrowotnej dla przedsiębiorców (wg zasad sprzed Polskiego Ładu) apelują zarówno sami przedsiębiorcy, ich stowarzyszenia, a także Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców. Rzecznik MŚP proponuje, by koszty związane z przywróceniem poprzednich zasad rozliczania składki zdrowotnej przez przedsiębiorców częściowo pokryć przez ograniczenie beneficjentów tzw. wakacji od ZUS.

Czy 13 i 14 emerytura wlicza się do dochodu osoby niepełnosprawnej?

Czy 13 i 14 emerytura wlicza się do dochodu osoby niepełnosprawnej, ustalanego na potrzeby skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej?

Będzie nowelizacja Ordynacji podatkowej. Ministerstwo pracuje nad projektem. Podatnicy zyskają.

Oprocentowanie nadpłaty, powstałej w wyniku orzeczenia TSUE będzie przysługiwać za cały okres, aż do jej zwrotu. Podobnie będzie z nadpłatami powstałymi wskutek wyroków TK.

Stawki VAT 2024 - zmiany w stawkach obniżonych od 1 kwietnia

Stawki VAT od 1 kwietnia 2024 roku ulegną zmianie. Pojawi się nowa lista towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8 proc. Stawka obniżona obejmie m.in. usługi kosmetyczne, manicure i pedicure.

Fundacja rodzinna - podatkowe konsekwencje zbycia udziałów

Otaczające nas środowisko prawno-ekonomiczne dynamiczne oddziałuje na wszystkich, dlatego wśród pojawiających się pytań coraz częstszymi są te odnoszące się do fundacji rodzinnej, która zapewnia kuszące preferencje podatkowe.

Składka zdrowotna 2024. Min. Leszczyna: będą zmiany ale powrót do zasad sprzed Polskiego Ładu zbyt kosztowny

Jeszcze w bieżącym tygodniu minister zdrowia razem z ministrem finansów przedstawią premierowi Tuskowi propozycje zmian w składce zdrowotnej dla przedsiębiorców. Taką informację przekazała 18 marca 2024 r. minister zdrowia Izabela Leszczyna.

Zmiany w akcyzie od 2025 roku - opodatkowanie saszetek nikotynowych

Ministerstwo Finansów chce zmienić od 2025 roku przepisy ustawy o podatku akcyzowym w zakresie saszetek nikotynowych. W komunikacie z 18 marca 2024 r. MF przedstawiło propozycje zmian. Resort zaprasza zainteresowanych tymi zmianami na spotkanie w celu uzgodnienia treści tej nowelizacji.

"Nie stać nas na cztery dni pracy". Jednak skrócenie czasu pracy może ograniczyć zwolnienia

"Skrócenie czasu pracy, np. do czterech dni w tygodniu nie zostanie zrównoważone przez wzrost zatrudnienia. Produkcja krajowa zmniejszy się, a wraz z nią zmniejszą się dochody ludności" – mówi Jeremi Mordasewicz, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan.

Wymiana walut w firmie. Jak to robić z korzyścią dla biznesu?

Wymiana walut? Pierwsze skojarzenia to zagraniczne wakacje czy kredyt we frankach. Patrząc jednak na oficjalne statystyki wymiany handlowej to firmy operują dziś w wielu walutach. Tym bardziej, że coraz więcej firm prowadzi ekspansję zagraniczną, wychodząc na nowe rynki.

Zmiany w rachunkowości od 2025 roku. Oprócz JPK KR (księgi rachunkowe) będzie JPK ST (środki trwałe)

Od 1 stycznia 2025 roku podatnicy objęci podatkiem CIT (osoby prawne) będą mieli obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej i wysyłania ich w tej formie do urzędu skarbowego (tzw. JPK CIT). Aktualnie Ministerstwo Finansów konsultuje struktury logiczne pliku JPK_KR_PD oraz pliku  JPK_ST, a także przygotowuje zmianę projektu rozporządzenia wykonawczego w sprawie dodatkowych danych dołączanych do przekazywanych ksiąg.

REKLAMA