Kodeks cywilny przewiduje możliwość odwołania darowizny w dwóch przypadkach. Po pierwsze, jeśli darowizna nie została jeszcze wykonana (przedmioty określone w umowie darowizny nie zostały przekazane obdarowanemu), darczyńca może ją odwołać, jeśli po zawarciu umowy jego stan majątkowy uległ zmianie powodującej, że wykonanie darowizny nie może nastąpić bez uszczerbku dla jego własnego utrzymania odpowiednio do jego usprawiedliwionych potrzeb albo bez uszczerbku dla ciążących na nim ustawowych obowiązków alimentacyjnych.
Należy zaznaczyć, że pogorszenie stanu majątkowego darczyńcy musi być istotne, co jednak nie oznacza, że chodzi tu o możliwość zaspokojenia minimalnych potrzeb, ale o utrzymanie na średnim poziomie, odpowiednio do normalnych potrzeb bytowych. Ponadto trudna sytuacja materialna nie może istnieć przed zawarciem umowy darowizny ani nie może pogorszyć się jedynie w wyniku nierozważnego rozporządzenia majątkiem przez darczyńcę.
Po drugie darczyńca (bądź w pewnych okolicznościach jego spadkobiercy) może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Nie może to jednak nastąpić później niż po upływie roku od momentu, gdy dowiedział się o niewdzięczności obdarowanego.
Ocena, czy w konkretnym wypadku miała miejsce rażąca niewdzięczność, należy do sądu. Nie można jako taką traktować zwykłych życiowych konfliktów i sprzeczek. Musi mieć miejsce znaczne nasilenie złej woli przeciw darczyńcy (także w formie zaniechania), w postaci np. naruszenia nietykalności, dobrego imienia darczyńcy czy nieudzielenia pomocy w czasie choroby. Nie musi ono jednak nosić znamion przestępstwa, choć zachowanie musi być zawinione. Nie jest możliwe odwołanie darowizny w sytuacji, gdy darczyńca obdarowanemu przebaczył.
Odwołanie darowizny powinno nastąpić na piśmie w postaci oświadczenia złożonego obdarowanemu. Dotyczy to także umów, które, ze względu na swój przedmiot (np. nieruchomości), wymagały dla swojej ważności formy notarialnej. Istotne jest bowiem to, że samo odwołanie darowizny już wykonanej nie powoduje automatycznie skutku w postaci zmiany właściciela z powrotem na darczyńcę. Na obdarowanym będzie ciążył obowiązek zwrotu przedmiotu odwołanej darowizny stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu (art. 898 § 2 k.c.). Konieczne zatem będzie dodatkowo złożenie oświadczenia przez obdarowanego o przeniesieniu własności, które będzie musiało mieć formę odpowiednią ze względu na przedmiot darowizny. W razie gdy obdarowany nie będzie chciał zwrócić przedmiotu darowizny, oświadczenie takie będzie mogło zostać zastąpione przez prawomocne orzeczenie sądu (art. 64 k.c.).
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wspomina o możliwości odwołania darowizny. Wynikają z tego dwie konsekwencje: po pierwsze, ponieważ nie można uznać czynności przeniesienia własności w wyniku odwołania darowizny za darowiznę, nie będzie ona opodatkowana tym podatkiem. To jest skutek pozytywny. Z drugiej jednak strony wyłączona zostaje możliwość unicestwienia skutków podatkowych odwołanej darowizny w postaci umorzenia obowiązku podatkowego bądź zwrotu zapłaconego już podatku. Stanowisko to potwierdzone zostało przez orzecznictwo NSA (m.in. w wyroku z 11 maja 1993 r., sygn. akt III SA 209/93), w którym sąd ten orzekł, że z chwilą przyjęcia darowizny powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, którego nie unicestwia późniejsze odwołanie darowizny.
Według części doktryny, odwołanie darowizny może jednak wpłynąć na umorzenie obowiązku podatkowego, o którym decyduje - ze względu na to, że podatek ten stanowi dochód gminy - przewodniczący jednostki samorządu terytorialnego w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Nie jest to jednak powszechny pogląd.
Innym skutkiem odwołania darowizny w przypadku nieruchomości jest to, że wskutek jego dokonania wyłączone zostaje zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Chodzi tu o sytuację, w której darczyńca odzyskujący własność nieruchomości w wyniku odwołania darowizny będzie chciał dokonać jej sprzedaży przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło to zdarzenie. Zgodnie z przeważającym poglądem, będzie on musiał zapłacić podatek dochodowy, ponieważ dochodzi tu do ponownego nabycia nieruchomości, a nie samego zniweczenia skutków darowizny.
Podstawa prawna:
- art. 64 i 898 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.),
- art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
Marta Marciniak