Bilans 2015, Rachunkowość 2015

Spółka z o.o. produkuje wyroby gotowe. W 2014 r. utworzyła rezerwę na naprawy gwarancyjne. Na dzień bilansowy 31 grudnia 2015 r. okazało się, że wartość wszystkich napraw była mniejsza niż utworzona rezerwa. Czy niewykorzystaną rezerwę należy odpisać w ciężar pozostałych przychodów operacyjnych?

Jesteśmy hurtownią, która część zakupionych towarów musi długo magazynować przed sprzedażą. W związku z tym ponosimy koszty takiego magazynowania. W 2015 r. musieliśmy zaciągnąć kredyt bankowy na pokrycie kosztów zakupu i magazynowania. W jaki sposób powinniśmy wycenić towary na dzień bilansowy?

Firma posiada w magazynie materiały, których ewidencja prowadzona jest według cen zakupu. Podczas przeprowadzonej inwentaryzacji okazało się, że niektóre z nich są uszkodzone. Co należy zrobić i jak prawidłowo zaewidencjonować to zdarzenie w księgach rachunkowych?

Na dzień bilansowy wszystkie tytuły czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów powinny zostać zinwentaryzowane w drodze weryfikacji. W bilansie czynne rozliczenia kosztów ujmiemy w pozycji B.IV. aktywów jako Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe. Jeśli dany koszt przekracza okres 12 miesięcy liczony od dnia bilansowego, to koszty podlegające aktywowaniu po dniu bilansowym należy ująć w pozycji A.V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe.

Spółka sprzedała w grudniu wyroby gotowe dostawcy z Francji. Do końca roku nie otrzyma jednak zapłaty, bo termin przypada dopiero w styczniu 2016 r. Również w grudniu zakupiła towary od kontrahenta z Niemiec. Zapłata za towary nastąpi w styczniu. W jaki sposób spółka ma wycenić rozrachunki z zagranicznym kontrahentem na dzień bilansowy?

W związku ze zmianami w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych Komitet Standardów Rachunkowości podjął uchwałę przyjmującą zmiany w zakresie księgowego ujęcia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych. Komitet zaleca zastosowanie zmienionego stanowiska przy sporządzaniu sprawozdań finansowych już za 2015 r.

Zabezpieczenie pieniężne dla najmu w postaci kaucji gwarancyjnej może być wykazywane u kontrahentów jako „Pozostałe rozrachunki”. Jeśli zaś dotyczy robót budowlanych, to ujmuje się je jako „Rozrachunki z tytułu dostaw towarów i usług”.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub wspólnicy spółek cywilnych sporządzający sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (obowiązkowo lub dobrowolnie) powinni je złożyć w urzędzie skarbowym. Obowiązek ten należy wypełnić najpóźniej w terminie złożenia zeznania za rok ubiegły, czyli do 30 kwietnia. Roczne sprawozdanie finansowe stanowi bowiem załącznik do zeznania o wysokości dochodu składanego przez te osoby we właściwym urzędzie skarbowym.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych.

Grudzień to czas, w którym zwalniamy tempo codziennych spraw, to czas podsumowań, porządków - nie tylko domowych, ale również jest to czas przeprowadzania inwentaryzacji należności w przedsiębiorstwach. Potwierdzając salda możemy wykryć nieprawidłowości i nadużycia w gospodarce finansowej.

Jak prawidłowo wyceniać należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w prawie bilansowym i podatkowym?

Jedną z czynności związanych z przygotowaniem inwentaryzacji jest również opracowanie odpowiednich zarządzeń wewnętrznych, do których należy też instrukcja inwentaryzacyjna. Do kierownika jednostki należy zatwierdzenie przepisów wewnętrznych w zakresie organizacji inwentaryzacji. Przepisy te są wydawane w formie dokumentu.

W zasadach (polityce) rachunkowości mamy zapisane, że środki trwałe powyżej 1500 zł do 3500 zł są wprowadzane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Czy całkowicie zamortyzowane niskocenne środki trwałe należy inwentaryzować drogą spisu z natury?

W przypadku odwrotnego obciążenia obowiązek zapłaty/rozliczenia podatku należnego z tytułu transakcji zostaje przeniesiony na nabywcę. Wywołuje to stosowne skutki ewidencyjne w księgach rachunkowych zarówno u sprzedawcy, jak i u nabywcy.

Bilans jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia. Jakie są zasady dotyczące sporządzania bilansu uproszczonego?

Ponieważ wkraczamy już w ostatni miesiąc tego roku, wiele firm jest na etapie planowania – a niektóre przeprowadzania – inwentaryzacji, która polega na uzgodnieniu zapisów księgowych ze stwierdzonym stanem faktycznym, wyjaśnieniu i rozliczeniu ewentualnych różnic. Jakie są rodzaje inwentaryzacji? Kiedy należy ją przeprowadzić? I co najważniejsze – jak zinwentaryzować np. znaczną ilość materiałów sypkich lub jakie są alternatywne metody zliczenia samochodów w Twojej firmie?

Jedną z najpopularniejszych form inwentaryzacji jest spis z natury, niejednokrotnie określany w języku potocznym jako remanent. Jakie składniki majątku mogą być zinwentaryzowane tą drogą? Jakie są zasady przeprowadzenia spisu z natury?

Trwają uzgodnienia międzyresortowe i konsultacje publiczne projektu ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja ta ma wprowadzić do polskiego prawa zapisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, innych niż jednostki mikro.

Spis z natury umożliwia dokonanie fizycznego pomiaru ilości składników majątkowych za pomocą ich przeliczenia/zważenia/zmierzenia. Jeśli nie istnieje możliwość przeliczenia/zważenia/zmierzenia składników majątku, bo są one trudno mierzalne czy niedostępne, ponieważ występują w dużych partiach – sypkich (zboże), przestrzennych, czy są przechowywane w zwałach, zbiornikach, zasobnikach (paliwo, węgiel koks), to można ustalić ich ilość opierając się na obliczeniach technicznych za pomocą drogi tzw. szacunku.

Zdaniem resortu gospodarki należy dokonać zmian w Ordynacji podatkowej, które umożliwią przeprowadzanie kontroli , za obopólną zgodą kontrolowanego i biura rachunkowego, również w miejscu przechowywania dokumentów lub w miejscu prowadzenia ksiąg przedsiębiorcy, bez konieczności zapewniania dostępu do nich w swojej siedzibie.

Zmiany w ustawie o rachunkowości, które obowiązują od 5 września br., wprowadzają do ustawy definicję pojęcia jednostek mikro oraz dają możliwość sporządzania uproszczonych sprawozdań finansowych przez te podmioty.

Inwentaryzacja ma na celu wykazanie w księgach rachunkowych najbardziej realnego stanu aktywów i pasywów. Amortyzacja natomiast odzwierciedla utratę wartości aktywów w czasie. Przyjrzyjmy się jakie zależności występują pomiędzy tymi dwoma procesami.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

W ostatnich latach instytucje unijne podjęły wysiłki w celu uproszczenia zasad dotyczących prowadzenia rachunkowości. Dnia 18 grudnia 2008 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie wymogów rachunkowości dotyczących małych i średnich przedsiębiorstw, w szczególności mikroprzedsiębiorstw, w której uznał, że dotychczasowe przepisy unijne dotyczące zasad rachunkowości „są często bardzo uciążliwe dla małych i średnich przedsiębiorstw, a w szczególności dla mikroprzedsiębiorstw”. W efekcie kilkuletnich prac w dniu 26 czerwca 2013 r. została przyjęta Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2013/34/UE implementowana w polskim porządku prawnym ustawą z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości. Nowe przepisy weszły w życie dnia 5 września 2014 r.