Zwolnienia od podatku są wyjątkiem od ogólnych zasad opodatkowania, zatem nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Często celem zastosowania zwolnienia jest chęć ochrony konsumentów niebędących zarejestrowanymi podatnikami przed wzrostem cen, bądź też – w przypadku zwolnienia podmiotowego – wsparcie dla drobnych przedsiębiorców. Warto jednak pamiętać, iż konsekwencją zwolnienia z podatku jest co do zasady brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z transakcją zwolnioną, wobec czego nie zawsze zwolnienie z podatku może być korzystne dla podatników. Zwolnienia z VAT można podzielić na dwa rodzaje: zwolnienia przedmiotowe i zwolnienia podmiotowe. Zwolnienia przedmiotowe w VAT mają głównie charakter obligatoryjny i nie można z nich zrezygnować. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby podatnicy spełniający kryteria zwolnienia podmiotowego w VAT, byli podatnikami niekorzystającymi z tego zwolnienia.
Niektórzy podatnicy mają wątpliwości, jak powinni rozliczyć w VAT transakcję z odwrotnym obciążeniem, skoro przepisy dotyczące mechanizmu odwrotnego obciążenia w VAT przestały obowiązywać 1 listopada 2019 r. Obecnie może się zdarzyć, że podatnik otrzymał od kontrahenta fakturę z dopiskiem "odwrotne obciążenie" po 1 listopada 2019 r., podczas gdy przedmiotowa transakcja, do której odnosi się faktura miała miejsce przed 1 listopada 2019 r. Jak w takiej sytuacji podatnik powinien rozliczyć daną transakcję?
Jak ustalać składki ZUS po Brexicie? Do 31 grudnia 2020 r. (tj. do końca okresu przejściowego) obowiązywały zawarte pomiędzy Wielką Brytanią a krajami UE dotychczasowe zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 oraz przepisy wykonawcze do niego. Zgodnie z przepisami Umowy o wystąpieniu, powyższe regulacje będą nadal miały zastosowanie po 1 stycznia 2021 r. do sytuacji, które nie ulegną zmianie lub przerwaniu po zakończeniu okresu przejściowego. Nowe sytuacje, np. oddelegowania pracowników, które rozpoczną się dopiero po 1 stycznia 2021 r. nie będą podlegały zasadom koordynacji, co będzie generować ryzyka w zakresie ochrony ubezpieczeniowej lub zwiększonych kosztów płacowych. Będzie to miało miejsce, o ile nie dojdzie do innych uzgodnień między Wielką Brytanią a UE w tym zakresie, ani do zawarcia umowy bilateralnej między Polską a Wielką Brytanią.