Umowa na czas określony, Umowy

Państwowa Inspekcja Pracy przypomina, że pracownicy sezonowi mają takie samo prawo do uczciwych warunków pracy oraz takie same prawa pracownicze i socjalne jak pracownicy zatrudnieni na stałe i apeluje o ostrożność przy zawieraniu umów. "Umowa cywilnoprawna, czyli umowa-zlecenie, dla swojej ważności nie wymaga formy pisemnej, ale my zawsze doradzamy jednak zawieranie jej na piśmie" – mówi Aleksandra Zagajewska z PIP.

– Nowelizacja Kodeksu pracy będzie oznaczać dla pracodawców małą rewolucję. Firmy będą musiały się zastanowić nad nową organizacją pracy, ponieważ pracownikom zostaną wydłużone urlopy rodzicielskie i nadane nowe uprawnienia (np. dwa nowe rodzaje urlopów: urlop opiekuńczy i urlop z tytułu siły wyższej). Problem może się pojawić w dużych zakładach pracy, które muszą organizować pracę na wiele miesięcy z góry – mówi dr Katarzyna Kalata, wykładowczyni Wyższej Szkoły Bankowej w Łodzi. Jak ocenia, planowane zmiany, które muszą zostać wdrożone najpóźniej na początku sierpnia 2022 r., są jednak korzystne dla wszystkich pracowników, zwłaszcza tych, którzy mają dzieci.

Jak zabezpieczyć swoje relacje kontraktowe w obliczu wojny w Ukrainie i sankcji na Rosję? Jakie klauzule umowne mogą być przydatne w tej sytuacji? Czy można rozwiązać umowę z powodu wojny? Wyjaśniają eksperci z CRIDO Legal.

Zmiana umowy w czasie COVID-19. Kodeks cywilny zawiera instrument prawny (klauzulę) zwany z łac. rebus sic stantibus, który dopuszcza możliwość ingerencji sądu w treść zawartej umowy, gdy z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków wykonanie umowy (spełnienie świadczenia) byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami albo groziłoby jednej ze stron rażącą stratą, czego strony nie przewidywały przy zawarciu umowy. Jak zastosować klauzulę rebus sic stantibus z powodów wywołanych pandemią COVID-19?

Przyjęta pod koniec marca 2020 r. Tarcza Antykryzysowa wprowadziła do tzw. Specustawy, czyli ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, nowy przepis dotyczący umów zawartych w trybie zamówienia publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych. Mowa o art. 15r Specustawy, który reguluje obowiązki stron w razie wystąpienia okoliczności związanych z COVID-19 mogących mieć wpływ na należyte wykonanie umowy. Przepis ten wskazuje, jak szczegółowo powinna wyglądać procedura wzajemnego informowania się stron o ww. okolicznościach oraz w jaki sposób strony mogą dokonać niezbędnych zmian w umowie.

Podstawową regułą stosunków zobowiązaniowych, umów, jak i podstawowym obowiązkiem ich stron, jest spełnienie ciążących na nich zobowiązań. Potwierdza to Kodeks cywilny, który wskazuje, że w stosunkach tych wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Od reguły tej istnieją odstępstwa, a jedną z przesłanek takich odstępstw jest wystąpienie siły wyższej, czyli czynnika, który uniemożliwia dłużnikowi spełnienie świadczenia. Takim czynnikiem jest panująca obecnie pandemia koronawirusa. Czy firmy mogą się na nią powoływać i nie spłacać rat leasingowych oraz rat kredytowych?

22 listopada 2018 r. to bardzo istotna data, jeżeli chodzi o zmiany w prawie pracy. Tego dnia część umów o pracę zawartych na czas określony ulegnie automatycznemu przekształceniu w umowy stałe, czyli na czas nieokreślony.

Z dniem 1 stycznia 2018 roku wszedł w życie MSSF 15 „Przychody z umów z klientami”. Tym samym zmienia się standard stosowany do ujmowania strat z tytułu umów o budowę. Jak podkreśla ekspert Grant Thornton, standard ten zmienia podejście do ujmowania przychodów, wprowadzając nowe definicje i zasady rozpoznawania przychodów.

Kontynuując rozważania w przedmiocie umowy o roboty budowlane nie sposób pominąć zagadnień związanych z umową o podwykonawstwo. W treści niniejszego artykułu przedstawiona zostanie jej definicja, poszczególne elementy i zastosowanie. Artykuł ma w swym założeniu przybliżyć regulacje prawne dotyczące umowy o podwykonawstwo, w tym m.in. procedurę procesu akceptacji umowy o podwykonawstwo realizowanej w ramach zamówienia na roboty budowlane.

Gdy stopień ryzyka związany z niewykonaniem zobowiązania przez kontrahentów jest wysoki, a panująca obecnie dynamika stosunków gospodarczych związana jest ze wzmożonym wzrostem wymiany towarów i usług, wierzyciel powinien wykorzystywać wszelkie możliwe sposoby prawnego zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązania przez swoich dłużników. Z kolei dłużnik, w przypadku braku możliwości terminowego wykonania świadczenia, w celu uniknięcia powstania długu, którego nie będzie w stanie spłacić przy wykorzystaniu swoich aktywów, powinien podjąć wszelkie działania, które pozwolą mu na poprawę jego sytuacji.

Przepisem art. 77[2] kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadził do polskiego porządku prawnego od 8 września 2016 r. formę dokumentową jako nowy, ustawowy typ formy szczególnej czynności prawnych.

Od 21 sierpnia 2016 r. pracownicy zatrudnieni nieprzerwanie na podstawie umów na czas określony trwających 22 lutego 2016 r., czyli w dniu wejścia w życie nowelizacji w zakresie umów terminowych, uzyskali prawo do 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia. W tym dniu bowiem pracownicy osiągnęli 6 miesięcy zatrudnienia licząc od dnia wejścia w życie nowelizacji, a taki okres zatrudnienia daje prawo do 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami podmiotem zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest dłużnik lub inna osoba określona zgodnie z treścią umowy bądź właściwością zobowiązania. Przy czym, spełnienie świadczenia nie zawsze musi oznaczać właściwe i pełne wykonanie zobowiązania. Jakie są warunki prawidłowo wykonanego zobowiązania?

Kiedy rozważamy ponowne zatrudnienie pracownika interpretacja przepisów dotyczących limitów umów terminowych okazuje się być problematyczna. Jak prawidłowo w świetle nowych regulacji Kodeksu pracy ponownie zatrudnić pracownika?

W prowadzeniu działalności gospodarczej istotne jest odpowiednie zabezpieczenie dokonywanych transakcji. Przedsiębiorca, który chce uniknąć przypadków niewypłacalności kontrahentów, powinien zadbać o właściwe zabezpieczanie umów pod względem prawnym, w celu ograniczenia ryzyka nie wykonania przedmiotu umowy.

W przypadku zawarcia umowy terminowej przed 22 lutego 2016 r., konieczne będzie jej uzupełnienie. Pracodawca ma obowiązek do 21 maja 2016 r. uzupełnić umowę poprzez zamieszczenie informacji o obiektywnych przyczynach uzasadniających zawarcie takiej umowy oraz okolicznościach przekroczenia limitów.

Znowelizowane przepisy Kodeksu pracy, które obowiązują od 22 lutego 2016 r., wprowadziły ograniczenia w rodzajach umów o pracę. Obecnie mogą być zawierane trzy umowy o pracę - na okres próbny, na czas określony i na czas nieokreślony. W wyniku zmian zrezygnowano z wyodrębniania wśród rodzajów umów o pracę umowy na czas wykonywania określonej pracy oraz umowy na zastępstwo.

Związki zawodowe i organizacje pracodawców porozumiały się w sprawie minimalnej stawki godzinowej w wysokości 12 zł. Mimo to projekt opóźni się i wejdzie w życie najwcześniej w listopadzie br.

Dokładnie miesiąc temu zmieniły się zasady zatrudniania na podstawie umów terminowych, a dziś, czyli dokładnie miesiąc później, mija ostateczny termin na zmianę informacji o warunkach zatrudnienia pracowników, których zatrudniliśmy na czas określony, jeśli w informacji takiej bezpośrednio odwołaliśmy się do Kodeksu pracy.

22 lutego 2016 r. zmieniły się zasady rozwiązywania umów o pracę zawartych na czas określony. W związku z tym pracodawcy zatrudniający pracowników na podstawie umów na czas określony zawartych przed zmianą przepisów powinni zaktualizować informacje o warunkach zatrudniania tych pracowników.

Moja firma zawarła umowę, w której zobowiązała się opracować projekt zagospodarowania przestrzeni miejskiej. Nie dotrzymaliśmy niestety postanowień kontraktu i nie oddaliśmy dokumentacji w ustalonym terminie – pisze pan Michał. – Powodem było wystąpienie wielu nieprzewidzianych i niezależnych od nas okoliczności. Kontrahent naliczył nam karę umowną, którą zapłaciliśmy, ale zastanawiamy się, czy możemy o tę kwotę pomniejszyć swój przychód

Nowelizacja Kodeksu pracy, która zaczyna obowiązywać od 22 lutego 2016 roku, wprowadza daleko idące zmiany w zakresie umów terminowych. Nowe przepisy wprowadzają limit ilościowy – pracodawca będzie mógł zawrzeć jedną umowę na okres próbny oraz trzy umowy na czas określony, ponadto będzie obowiązywał także limit terminowy, czyli zawarte umowy nie będą mogły przekroczyć łącznie 33 miesięcy.

Od 22 lutego 2016 r. wchodzą w życie nowe zasady zawierania umów terminowych o pracę - możliwość przedłużania ich została ograniczona do 33 miesięcy. Ogłoszona pół roku temu nowelizacja Kodeksu pracy zmieniła też długość okresu wypowiedzenia dla umów na czas określony – ujednoliciła je z umowami stałymi.

Zgodnie z przepisem art. 47943 k.p.c. wyrok prawomocny ma skutek wobec osób trzecich od chwili wpisania uznanego za niedozwolone postanowienia wzorca umowy do rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone prowadzony przez Prezesa UOKiK.

W dniu 22 lutego 2016 roku wchodzi w życie nowelizacja Kodeksu pracy przynosząca zmiany w okresach wypowiedzenia umów o pracę. Okresy te nie będą jak dotąd uzależnione od rodzaju umowy, ale od czasu trwania danej umowy. Zatem okresy wypowiedzenia będą takie same dla umów na czas określony i nieokreślony: dwa tygodnie, miesiąc lub trzy miesiące w zależności od długości stażu pracy u danego pracodawcy. Podwyższone zostały ponadto kwoty odszkodowań za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę.