Izba Skarbowa w Poznaniu, rozpatrując skargę przedsiębiorcy na decyzję urzędu skarbowego dotyczącą wysokości podatku od osób fizycznych, skontrolowała księgi przychodów i rozchodów firmy. Izba uchyliła decyzję organu niższej instancji, bo uznała, że wysokość zobowiązania określono bez wyszczególnienia dokumentów na podstawie których określono wysokość zobowiązania. Jako błąd uznano też brak dokładnej informacji, z jakiego okresu były kontrolowane dokumenty.
Izba skarbowa uwzględniła skargę, ale zakwestionowała na niekorzyść podatnika wysokość naliczonego podatku. Podatnik odwołał się od decyzji, zarzucając organom, że rozpatrując sprawę nie uwzględniły wszystkich argumentów przemawiających za skorygowaniem na jego korzyść wysokości podatku dochodowego.
Sprawa trafiła do WSA w Poznaniu. Sąd oddalił skargę. W uzasadnieniu podkreślił, że organy podatkowe zgodnie z życzeniem skarżącego przeprowadziły kontrolę jego zeznania podatkowego. Sąd uznał, że argumentacja izby skarbowej jest zgodna z zasadami Ordynacji podatkowej.
Sygn. akt I SA/Po 509/06
Tomasz Lisiecki