Jak ewidencjonować księgowo transakcje pomiędzy jednostkami powiązanymi? Czy transakcje te wymagają szczególnej ewidencji? Czy wymagane są osobne konta, w szczególności dla przychodów, kosztów itp.?
RADA
Ustawa o rachunkowości narzuca we wzorach sprawozdań finansowych wykazywanie informacji dotyczących wzajemnych relacji między jednostkami powiązanymi. Powoduje to konieczność, by jednostka przyjęła (w polityce rachunkowości) rozwiązania zapewniające sprawne wydobycie z ewidencji księgowej tych informacji. Warto w tym celu prowadzić osobne konta księgowe grupujące informacje dla możliwie szerokiego zastosowania (tj. w celu sporządzenia zarówno sprawozdania finansowego, jak i innej dokumentacji transakcji z jednostkami powiązanymi).
UZASADNIENIE
Prowadzona w jednostkach powiązanych ewidencja księgowa powinna zapewnić dostarczenie informacji:
• wymaganych przez ustawę o rachunkowości, a zamieszczanych w jednostkowych sprawozdaniach finansowych,
• wymaganych przez ustawy podatkowe,
• potrzebnych do skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeśli grupa kapitałowa je sporządza.
Ustawa o rachunkowości, narzucając wzór bilansu, rachunku wyników, informacji dodatkowej, rachunku przepływów pieniężnych, zobowiązuje wszystkie jednostki do wykazywania w sprawozdaniu finansowym w oddzielnych pozycjach:
• należności, długoterminowych i krótkoterminowych, z tytułu dostaw i usług, i innych, od jednostek powiązanych,
• zobowiązań, długoterminowych i krótkoterminowych, z tytułu dostaw i usług, i innych, wobec jednostek powiązanych,
• aktywów finansowych, długoterminowych i krótkoterminowych, w jednostkach powiązanych (w bilansie), oraz wpływów i wydatków z nimi związanych (w rachunku przepływów pieniężnych),
• przychodów operacyjnych ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów od jednostek powiązanych,
• kosztu sprzedaży jednostkom powiązanym,
• przychodów finansowych – dywidend od jednostek powiązanych, odsetek od jednostek powiązanych,
• kosztów finansowych – odsetek dla jednostek powiązanych,
• poręczeń i gwarancji wzajemnych (w informacji dodatkowej).
Sprawne dostarczenie tych informacji do sprawozdania jest zadaniem postawionym przez ustawę do indywidualnego rozwiązania w jednostkowej polityce rachunkowości.
Należy ponadto zauważyć, że skonsolidowane sprawozdanie finansowe wymaga uzyskania jeszcze innych dodatkowych informacji, w tym między innymi na temat zakupów od jednostek powiązanych, przychodów, w tym sprzedaży pozaoperacyjnej, pozostałych kosztów operacyjnych poniesionych na rzecz jednostek powiązanych, danych na temat amortyzacji i wartości początkowej środków trwałych, będących przedmiotem wzajemnej sprzedaży, utworzonych rezerw itp. Informacje te tworzą tzw. dokumentację konsolidacyjną i najczęściej gromadzone są w formie tzw. pakietów konsolidacyjnych. Pakiety te (jednolicie opracowane dla wszystkich jednostek według ustalonego przez jednostkę dominującą wzoru – często w arkuszu kalkulacyjnym) dostarczają wyczerpującej prezentacji wszelkich informacji dotyczących tych transakcji. Pakiety konsolidacyjne pełnią rolę wewnętrznego sprawozdania jednostki powiązanej, kierowanego do jednostki dominującej. Sam sposób przygotowania informacji dla dokumentacji konsolidacyjnej powinien być przedmiotem polityki rachunkowości grupy, zarządzonej przez jednostkę dominującą i przekazanej do stosowania w jednostkach podporządkowanych w celu ujednolicenia zasad rachunkowości w grupie i spełnienia wymogów art. 63b ustawy o rachunkowości.
WAŻNE!
Sposób przygotowania informacji do dokumentacji konsolidacyjnej powinien być ustalony przez jednostkę dominującą i przekazany do stosowania w jednostkach podporządkowanych w celu ujednolicenia zasad rachunkowości w grupie.
Jednostki, których dane objęte są skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym, a w szczególności jednostki zależne i współzależne, powinny bowiem stosować jednakowe metody wyceny aktywów i pasywów oraz sporządzania sprawozdań finansowych, zgodne z przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości jednostki dominującej.
Sposób ewidencji transakcji z jednostkami powiązanymi wyróżniony w zakładowym planie kont wynika natomiast z indywidualnych postanowień polityki rachunkowości w danej jednostce oraz z możliwości i ograniczeń wykorzystywanej techniki prowadzenia ksiąg, choć również może (nie musi) być jednolity w całej grupie.
Przykładowa ewidencja podstawowych typów wzajemnych transakcji dla jednostek sporządzających i niesporządzających skonsolidowanych sprawozdań finansowych
Ewidencja powinna być zdefiniowana i prowadzona na osobnych kontach w komputerowym programie finansowo-księgowym w taki sposób, aby automatycznie dostarczane były potrzebne do bilansu i rachunku wyników informacje o saldach tych kont na koniec okresów sprawozdawczych, także miesięcznych.
• Rozrachunki z tytułu dostaw i usług z jednostkami powiązanymi ewidencjonuje się na wyróżnionych wg jednostek kontach zespołu 2, rozdzielnych dla należności i zobowiązań (np. na oddzielnym koncie syntetycznym, z oddzielną analityką dla należności i zobowiązań, z podziałem na długoterminowe i krótkoterminowe, w tym o okresie spłaty do 12 miesięcy i powyżej).
• Sprzedaż operacyjną jednostkom powiązanym księguje się na osobnym koncie syntetycznym zespołu 7 lub na kontach analitycznych konta sprzedaży 7.
• Koszt sprzedaży jednostkom powiązanym wg działalności operacyjnej ustala się i ewidencjonuje na osobnych kontach syntetycznych zespołu 7xx (lub 5xx i 7xx). Jeżeli z ważnych przyczyn ustalenie kosztu własnego sprzedanych wyrobów w ciągu roku nie jest możliwe, jego wielkość ustala się pozabilansowo, na dzień bilansowy, w proporcji do sprzedaży jednostkom powiązanym, w jakiej pozostaje koszt sprzedaży wyrobów ogółem do sprzedaży ogółem.
• Pożyczki udzielone jednostkom powiązanym ewidencjonuje się na osobnym koncie syntetycznym zespołu 2xx, z możliwością wydzielenia w analityce części krótkoterminowej i długoterminowej. Podobnie ewidencjonuje się zobowiązania lub należności pozostałe.
• Udziały lub akcje w jednostkach powiązanych ewidencjonuje się na oddzielnych kontach analitycznych zespołu 03x.
• Koszty finansowe i przychody finansowe poniesione na rzecz jednostek powiązanych ewidencjonuje się na oddzielnych kontach analitycznych zespołu 75x, z wyróżnieniem dywidend i odsetek.
• Jeśli jednostka uczestniczy w sporządzaniu sprawozdania skonsolidowanego, zakupy od jednostek powiązanych, sprzedaż pozaoperacyjną jednostkom powiązanym, koszty pozostałe operacyjne, poniesione na rzecz jednostek powiązanych, ewidencjonuje się razem z transakcjami z innymi jednostkami, ponadto dodatkowo, równolegle, zapisując ich wartość poleceniem księgowania pozabilansowo na kontach zespołu 9.
• Wzajemne poręczenia i udzielone gwarancje, tak jak w przypadku innych jednostek, ewidencjonuje się jedynie pozabilansowo aż do chwili, gdy konieczne będzie utworzenie wymaganych ustawowo rezerw.
Przykłady księgowań
1. Sprzedaż wyrobów lub usług jednostce powiązanej (wyróżniono konta należności i sprzedaży)
Wn konto 203-K „Należności od jednostek powiązanych”, z analityką wg kartoteki kontrahentów
Ma konto 701 „Sprzedaż”, w analityce – jednostkom powiązanym
Ma konto 222 „Rozliczenie podatku VAT należnego”
2. Zakup usług od jednostki powiązanej (wyróżniono konto zobowiązań)
Wn konto 404
„Usługi obce” – wartość netto
„Usługi obce” – wartość netto
Ma konto 204-K
„Zobowiązania wobec jednostek powiązanych”, z analityką wg kartoteki kontrahentów
„Zobowiązania wobec jednostek powiązanych”, z analityką wg kartoteki kontrahentów
3. Pożyczka otrzymana od jednostki powiązanej. W momencie jej otrzymania wyróżniono część krótkoterminową, o okresie spłaty do końca roku obrotowego, i pozostałą część – jako długoterminową
Wn konto 131 „Bieżący rachunek bankowy”
Ma konto 205
„Pozostałe zobowiązania wobec jednostek powiązanych”, w analityce część krótkoterminowa
„Pozostałe zobowiązania wobec jednostek powiązanych”, w analityce część krótkoterminowa
Ma konto 205
„Pozostałe zobowiązania wobec jednostek powiązanych”, w analityce część długoterminowa
„Pozostałe zobowiązania wobec jednostek powiązanych”, w analityce część długoterminowa
Na zakończenie należy zauważyć, że ustawy podatkowe inaczej (szerzej) definiują jednostki powiązane (art. 11 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jeśli jednostka zobowiązana jest do sporządzenia dokumentacji podatkowej o wzajemnych transakcjach pomiędzy jednostkami powiązanymi, treść zapisów księgowych, związanych z realizacją tych transakcji, może być przedmiotem kontroli.
• art. 9a, art. 11 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 107, poz. 723
• art. 9a, art. 11 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 107, poz. 723
• art. 25, art. 25a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 107, poz. 723
• art. 2 ust. 1 pkt 34–44, art. 63b ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości – j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 267, poz. 2252
Ewa Szczepankiewicz
główna księgowa w spółce z o.o.