Podatek od towarów i usług może być odliczony od inwestycji w obcym środku trwałym. Do celów podatkowych inwestycję taką traktuje się jak środek trwały i w ten sposób rozlicza VAT.
W podatku dochodowym amortyzacji podlegają nie tylko środki trwałe będące własnością lub współwłasnością podatnika, ale również niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Inwestycje w obcych środkach trwałych zwane są także środkami trwałymi. Najczęściej są to ulepszenie lub modernizacja wynajmowanego lokalu. Podstawą odliczenia VAT od zakupów jest ich związek z czynnościami opodatkowanymi. Dotyczy to również środków trwałych, jak i inwestycji w obce środki trwałe.
Do celów VAT nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym (z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego). Trzeba pamiętać, że zakup środków trwałych (jak również inwestycji w obce środki trwałe) nie jest zaliczany do kosztów uzyskania przychodów, tylko kosztami takimi są odpisy amortyzacyjne od nich.
Jednak ograniczenie w odliczaniu VAT nie dotyczy wydatków na zakup towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy o VAT, czyli środków trwałych wprowadzonych do ewidencji i podlegających amortyzacji oraz analogicznie inwestycji w obce środki trwałe. Skoro w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych rozliczanie inwestycji w obcych środkach trwałych traktowane jest tak samo jak rozliczanie środków trwałych, to przepisy ustawy o VAT powinny również w ten sam sposób traktować te inwestycje.
Bogdan Świąder