Dla kogo faktoring?
Faktoring jest usługą dedykowaną dla firm udzielających kredytu kupieckiego, czyli oferujących odroczone terminy zapłaty za faktury i jednocześnie nie stosujących kompensat i potrąceń w relacjach handlowych z kontrahentami. Usługa ta pozwala odblokować środki zamrożone w fakturach i zapewnia szybki dopływ gotówki do firmy, chroniąc jednocześnie przed zatorami płatniczymi.
Faktoring jest szczególnie korzystny dla firm realizujących cykliczne transakcje ze stałymi odbiorcami. Usługa stanowi alternatywę także dla tych przedsiębiorstw, które wykorzystały już swoje limity kredytowe lub których zdolność kredytowa jest niewystarczająca w ocenie banku. Dzięki faktoringowi uzyskują one finansowanie bieżącego obrotu.
„Korzystanie z faktoringu pomaga zdyscyplinować kontrahentów do terminowego wywiązywania się z płatności. Jest polecane przedsiębiorcom, którym zależy na dokładnym planowaniu wpływów i wydatków” – rekomenduje Katarzyna Sokoła, członek zarządu INDOS SA.
Na czym polega faktoring?
Firma korzystająca z faktoringu może zaoferować swoim klientom kredyt kupiecki, jednocześnie utrzymując płynność finansową i terminowo regulując własne zobowiązania. Dzięki temu zwiększa swoją konkurencyjność oraz buduje pozytywny wizerunek.
W transakcji faktoringowej uczestniczą trzy podmioty: faktor (bank lub firma faktoringowa), płatnik faktoringowy (odbiorca produktów i/lub usług) i faktorant (dostawca produktów i/lub usług, który korzysta z usługi faktoringu).
„Po wystawieniu faktury dostawca przesyła nam ją do wykupu, a my w ciągu 24 godzin wypłacamy 80% jej wartości. Dzięki korzystaniu z faktoringu faktorant może zaoferować odbiorcy swoich produktów długi termin płatności, jednocześnie nie czekając przez ten czas na zapłatę” – mówi Katarzyna Sokoła, Członek Zarządu INDOS SA.
Pełen zalet faktoring niepełny
Ze statystyk Polskiego Związku Windykacji wynika, że faktoring niepełny jest najpopularniejszą formą tej usługi (w ramach faktoringu niepełnego w 2014 roku zrealizowano obroty o wartość 42 527 mld zł, co stanowi 52 proc. rynku). Ten rodzaj finansowania jest najbardziej odpowiedni dla podmiotów gospodarczych posiadających stałych i godnych zaufania odbiorców, ponieważ ryzyko niewypłacalności płatników faktoringowych pozostaje po stronie faktoranta. Ponoszenie ryzyka przez faktoranta jest jednak rekompensowane przez niższy koszt usługi w porównaniu z faktoringiem pełnym. Faktorant może także w tym przypadku liczyć na mniejszą, w stosunku do faktoringu pełnego, liczbę formalności związanych z oceną sytuacji finansowej i przyznawaniem limitów odbiorcom, co skraca proces decyzyjny podmiotów udzielających finansowania. Także wymogi co do zabezpieczeń transakcji są zminimalizowane.
W przypadku braku zapłaty przez płatnika, faktor może zwrócić się do faktoranta o zwrot otrzymanej zaliczki. Aby zabezpieczyć dostawcę przed regresem przed zawarciem umowy sprawdzana jest wiarygodność finansową płatników faktoringowych. Do wad faktoringu niepełnego można zaliczyć to, że należności objęte faktoringiem niepełnym zostają wykazane w bilansie faktoranta. Niedogodnością jest także to, że usługa może być stosunkowo trudna do uzyskania, jeśli sytuacja finansowa faktoranta jest słaba.
Monitor Księgowego – prenumerata
50 Ściąg Księgowego z aktualizacją online
Jakie parametry decydują o kosztach faktoringu?
Do przygotowania wstępnej oferty faktor potrzebuje zwykle takich informacji, jak: liczba kontrahentów, wysokość limitu finansowania, ilość i terminy płatności faktur. Na koszty faktoringu wpływ ma także wiarygodności płatnika faktoringowego i faktoranta (im bardziej stabilna kondycja finansowa tych podmiotów tym niższa prowizja), jakość zabezpieczeń transakcji (nieruchomości i ruchomości obniżają wysokość prowizji) oraz wysokość wypłacanej zaliczki (im wyższa tym wyższa prowizja).
Podmioty udzielające finansowania stosują różne sposoby obliczania kosztu faktoringu, a ich struktura różni się w zależności od wybranego faktora. Prowizja podstawowa od wykorzystanego kapitału to nie jedyny koszt, z jakimi może spotkać się faktorant. Wśród opłat mogą pojawić się także odsetki za przekroczenie terminu płatności, opłata przygotowawcza – wynikająca z konieczności wykonania analizy dłużników, opłata za obsługę prawną. Banki pobierają także opłatę za niewykorzystany limit w sytuacji, gdy faktorant nie wykorzysta określonego w umowie limitu lub nie będzie cyklicznie przekazywał nowych faktur. Czasami lista opłat dodatkowych może być bardzo długa, włączając w to opłatę za przelew, wykup każdej faktury, korzystanie z serwisu on-line, dojazdy doradców, tworzenie raportów czy opłaty związane z windykacją. Wyliczając całkowity koszt faktoringu należy wszystkie te koszty wziąć pod uwagę.
Faktoring niepełny w praktyce - case study
Firma budowlana ze Śląska potrzebowała środków finansowych w wysokości 1,2 mln zł na zakup materiałów budowlanych. Przedsiębiorstwo w ostatnim czasie wygrało cztery przetargi ogłoszone przez gminy na realizację m.in: ścieżki rowerowej i remontu przedszkola. Ogólna wartość kontraktów opiewała na ponad 5 mln zł. Firma wystawiała faktury za realizację kolejnych etapów inwestycji z terminami płatności 60 dni, dlatego zaczynało jej brakować środków na spłacanie własnych zobowiązań wobec dostawców. W związku z realizacją intratnych kontraktów w bieżącym roku firma mogła się pochwalić bardzo dobrymi wynikami finansowymi, w odróżnieniu od roku ubiegłego, w którym odnotowała stratę. Firma złożyła wniosek u udzielenie faktoringu w banku, który po dwóch miesiącach weryfikacji odrzucił jej aplikację. Przyczyną odmowy były złe wyniki finansowe firmy w przeszłości.
W tej sytuacji przedsiębiorstwo zaczęło szukać alternatywy wśród firm faktoringowych i zgłosiło się z wnioskiem o udzielenie faktoringu do INDOS SA. W ciągu trzech dni wniosek został pozytywnie rozpatrzony i została zawarta umowa faktoringu niepełnego. Faktorant weryfikując wniosek wziął pod uwagę aktualny portfel zamówień firmy budowlanej oraz jej bieżący stan finansowy. Ponieważ płatnikami w transakcji były jednostki budżetowe, czyli podmioty o bardzo dużej wiarygodności finansowej, INDOS SA nie wymagał zabezpieczenia materialnego transakcji. Zabezpieczenie stanowiła cesja z kontraktów oraz weksle własne in blanco. Umowa zapewniła faktorantowi możliwość wyboru faktur przedstawionych do finansowania.
Firma budowlana otrzymała do dyspozycji limit finansowania w wysokości 1 mln zł, jednocześnie faktor nie naliczył żadnej opłaty za niewykorzystanie tego limitu. Opłata przygotowawcza pobierana raz w roku od przyznanego limitu finansowania wyniosła 1% czyli 10 000 zł. Koszty wynikające z oddania do finansowania pierwszej faktury o wartości 50.000 zł z sześćdziesięciodniowym terminem płatności i wypłatą 90% kwoty faktury w dniu jej wystawienia, wyniosły 0,06% dziennie, czyli 1.800 zł. Kolejne faktury firma będzie przedstawiała do finansowania w miarę potrzeb.