Otrzymywanie jedynie elektronicznego obrazu faktury, tzw. ekofaktury (udostępnianej na stronie operatora lub przesyłanej e-mailem), oznacza, że możemy skorzystać z ulgi na internet. Tym samym ekofaktura otrzymana od operatora jest sposobem udokumentowanie wydatków na internet. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów, które jeszcze do niedawna było innego zdania. To dobra wiadomość dla podatników odliczających ulgę na internet w zeznaniu rocznym, którzy skorzystali z tej formy otrzymywania faktur w umowie z operatorem.
Podatnicy, którzy posiadali ekofaktury i nie skorzystali z ulgi internetowej w obawie przed ewentualnymi karami ze strony fiskusa, teraz mogą to zrobić składając korektę deklaracji rocznej PIT. W korekcie zeznania powinna być uwzględniona ulga na internet, do którego należy dołączyć pismo wyjaśniające przyczynę korekty.
Obecnie bardzo popularne jest proponowanie przez operatorów telekomunikacyjnych (np. TP, operatorzy komórkowi) swoim abonentom rezygnacji z „papierowej faktury" i otrzymywanie jej elektronicznego obrazu (tzw. EOF - elektroniczny obraz faktury w formacie PDF) na podany przez klienta adres e-mail lub udostępnianie obrazu faktury na stronie internetowej operatora. Należy podkreślić, że ta forma informowania klienta o wysokości jego zobowiązań za wykonane na jego rzecz usługi telekomunikacyjne również wymaga wyrażenia przez niego zgody pisemnej lub w formie elektronicznej. Należy pamiętać, że operator ma jednak obowiązek wystawienia na żądanie podatnika faktur w formie papierowej.
Ministerstwo Finansów w swojej broszurze dotyczącej rozliczenia ulgi internetowej za 2010 r., informuje, iż odbiorca faktur przesyłanych w formie elektronicznej zobowiązany jest do przechowywania tych faktur w tej formie i w formacie, w którym zostały mu przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści, jak również czytelność przez cały okres przechowywania.
Autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane w przypadku wykorzystania:
1) bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.) weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu,
lub
2) elektronicznego systemu wymiany danych EDI (zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych), jeśli zawarta umowa dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu oraz organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661), które zliberalizowało zasady przesyłania e-faktur, odstępując od obowiązku ich przesyłania tylko i wyłącznie przy wykorzystaniu bezpiecznego podpisu elektronicznego albo transmisji danych EDI. Nadal jednak każda faktura przesyłana w formie elektronicznej powinna cechować się autentycznością pochodzenia (niemożnością dokonania w fakturze zmian) oraz integralnością jej treści (chodzi o pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury).
Zobacz orzeczenia sądów dotyczące faktur elektronicznych:
Wyrok NSA z 20 maja 2010 r. (sygn. akt I FSK 1444/09)
Wyrok NSA z 3 listopada 2009 r. (sygn. akt I FSK 1169/08)