rada
Wydatki na infrastrukturę (czyli na drogę i przyłącza) poniesione przez Państwa spółkę są dla niej kosztem uzyskania przychodu. Dostarczenie wody, gazu i kanalizacji jest w sposób oczywisty niezbędne dla uruchomienia zakładu produkcyjnego. Bez znaczenia pozostaje fakt, że infrastruktura ta przeszła na własność przedsiębiorstw dostarczających media. Wybudowana droga dojazdowa nie stanowi dla Państwa inwestycji w obcym środku trwałym, może być zatem bezpośrednio zaliczona do kosztów podatkowych. Szczegóły przedstawiamy w uzasadnieniu.
uzasadnienie
Zasady ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i przyłączy ciepłowniczych, gazowych oraz elektrycznych wynikają z ustawy - Prawo energetyczne.
Sieci ciepłownicze, gazowe i energetyczne
Przedsiębiorstwa energetyczne mają, co do zasady, obowiązek zapewnienia realizacji i finansowania budowy oraz rozbudowy sieci na potrzeby podmiotów ubiegających się o przyłączenie. Przepisy pozwalają jednak przedsiębiorstwom energetycznym odmówić rozbudowy sieci, jeżeli warunki ekonomiczne nie są korzystne - np. brak jest innych odbiorców, wysokie koszty budowy danego odcinka. Wtedy koszty budowy odcinka sieci pokrywa podmiot, który do tej sieci chce się przyłączyć.
Ponoszone przez Państwa opłaty za przyłączenie powinny być zaliczone w całej wysokości do kosztów podatkowych w momencie poniesienia. Należy też uznać, że jeżeli z umowy o przyłączenie będą wynikać także inne koszty (np. koszty budowy odcinka sieci), obciążające bezpośrednio odbiorców energii - te koszty również będą Państwa kosztami podatkowymi.
WAŻNE!
Opłaty za przyłączenie do sieci mediów są zaliczane w pełnej wysokości do kosztów podatkowych w momencie poniesienia.
Sieci wodociągowe i kanalizacyjne
Podobnie należy dokonać rozliczeń w przypadku wodociągów i kanalizacji. Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne są obowiązane zapewnić realizację budowy oraz rozbudowy sieci urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych (art. 5 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków).
Z ustawy tej wynika jednak, że budowę przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie do sieci (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).
Jako przedsiębiorstwo, które wybudowało na własny koszt urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne, także inne niż wyżej wymienione, mogą Państwo te urządzenia przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu. Warunki przekazania powinny zostać uzgodnione w umowie, uwzględniającej zasady ekwiwalentności wzajemnych świadczeń.
Również w przypadku przekazania infrastruktury przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu wydatki poniesione na jej budowę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Warto podkreślić, że nieodpłatne zbycie infrastruktury technicznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego czy wodno-kanalizacyjnego nie jest darowizną. Dominuje tu bowiem interes odbiorcy, który przekazuje wybudowaną własnym kosztem infrastrukturę. Bez takiego działania odbiorcy nie uzyskałby on dostępu do potrzebnych mu mediów.
Stanowisko organów podatkowych
Tak samo interpretują tę kwestię organy podatkowe. Przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 stycznia 2008 r. (nr IBPB3/423-201/07/AK/KAN-1397/07). Organ podatkowy całkowicie zgodził się w tej interpretacji ze stanowiskiem podatnika, że wydatki podatnika na wytworzenie przyłącza gazowego i wodno-kanalizacyjnego są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 updop.
Tego typu koszty należy traktować jako koszty uzyskania dostawy gazu, wody i odprowadzania ścieków niezbędne do prowadzonej przez podatnika działalności, podobnie jak wydatki na podłączenie telefonu do sieci telekomunikacyjnej.
Również Ministerstwo Finansów w piśmie z 18 września 2006 r., nr DD6-8213-302/HS/ /06/634 (a wcześniej w piśmie z 6 listopada 2002 r., nr PB3-93-MD-8214-10/02) stwierdziło, że wydatki ponoszone przez odbiorców mediów (np. wody, gazu, energii elektrycznej i cieplnej) na budowę infrastruktury technicznej przekazanej przedsiębiorstwom energetycznym albo wodociągowo-kanalizacyjnym stanowią koszty uzyskania przychodów.
Podobnie sądy administracyjne zgadzają się z organami podatkowymi w tej korzystnej dla podatników linii interpretacyjnej. Przykładami są wyroki NSA z 15 kwietnia 1998 r., sygn. SA/Sz 1205/97, oraz z 7 kwietnia 2000 r., sygn. I SA/Ka 1836/98.
Infrastruktura drogowa
Powyższe rozważania dotyczą również wybudowanej przez Państwa drogi przekazanej gminie. Według stanowiska Ministra Finansów tego rodzaju wydatek może stanowić bezpośrednio koszt podatkowy. Zdaniem Ministra nie jest inwestycją w obcym środku trwałym. Tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.
Stanowisko takie zawarto w piśmie Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych z 14 lipca 2006 r. (nr DD6-8213-43/WK/06/249), skierowanym do wiadomości wszystkich izb skarbowych.
Minister Finansów zauważył, że w świetle orzecznictwa NSA (np. wyrok z 19 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Wr 825/98) wydatki pośrednio związane z przychodem również mogą być uznawane za koszty podatkowe. Do takich wydatków należy zaliczać m.in. wydatki mające na celu utrzymanie w należytym stanie drogi publicznej, w sytuacji gdy korzystanie z niej jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa podatnika. Jest to oczywiste, gdy drogą tą następuje transport materiałów do produkcji oraz wytworzonych produktów lub gdy drogą tą dojeżdżają do podatnika jego pracownicy, klienci i kontrahenci.
WAŻNE!
Wydatki związane z nakładami podatnika na utrzymanie lub przebudowę drogi publicznej, z której korzysta przedsiębiorca, mogą być bezpośrednio kosztem podatkowym.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, podobnie zresztą jak i ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia „inwestycja w obcym środku trwałym”. Jednak zdaniem MF, w praktyce taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika. Umowa o partycypację w kosztach budowy drogi publicznej, zawarta pomiędzy Państwem a jej właścicielem (np. samorządem gminy), nie jest umową, na podstawie której droga ta została przyjęta przez Państwa do używania.
Tak samo zinterpretował kwestię budowy infrastruktury kolejowej (bocznica) Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w interpretacji z 29 czerwca 2007 r., nr DP/423-0063/07/AK.
Warto też w omawianym kontekście wspomnieć, że również wydatki związane z bieżącym utrzymaniem i konserwacją drogi (np. usuwanie nierówności, ubytków, odśnieżanie) - będą stanowić dla Państwa koszty uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia. Tak stwierdziło Ministerstwo Finansów w nadal aktualnym piśmie z 22 grudnia 1998 r., nr PB3-6035/772-645/WK/98.
• art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 157, poz. 1119
• ustawa z 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne - j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 21, poz. 124
• art. 5 i następne ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 147, poz. 1033
Paweł Huczko
konsultant podatkowy