Jednocześnie Dyrektor IAS potwierdził, że podatnicy, którzy zawrą w danym roku umowę pożyczki, a w następnych latach będą dokonywali m.in. zapłaty odsetek, nie są zobowiązani do przygotowywania dokumentacji za kolejne lata podatkowe.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora KIS również w interpretacjach indywidualnych z dnia 12 października 2017 r., w których organ przyznał rację podatnikowi, wskazując tym samym, że:
- w odniesieniu do transakcji pożyczek i poręczenia, które zostały zawarte przed 1 stycznia 2017 roku (zostały „dokonane” przed 1 stycznia 2017 roku), konsekwentnie należy uznać, że nie są „dokonywane” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy CIT, w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 roku). Tak więc, w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy CIT, spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji również w kolejnych latach, począwszy od 2017 roku (sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.283.2017.1.APO);
- w sytuacji przedłużenia terminu spłaty pożyczek i/lub odsetek w transakcjach zawartych do 31 grudnia 2016 roku, należy uznać, że transakcje te nie są „dokonywane” w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT – począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki. Tym samym, w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy CIT, podatnik nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji w kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek) (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.337.2017.1.APO).
Polecamy: CIT 2018. Komentarz
Stanowisko aktualnie prezentowane przez Dyrektora KIS jest bardzo korzystne dla podatników, gdyż oznacza brak obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych dla pożyczek (jak również dla m.in. gwarancji lub poręczeń), zaciągniętych / udzielonych przed 1 stycznia 2017 roku.
Jednocześnie mając na uwadze, że ww. stanowisko Organu wynika z interpretacji indywidualnych, a nie z interpretacji ogólnej, w celu uniknięcia ewentualnego sporu z organami, podatnicy powinni rozważyć wystąpienie z wnioskiem o wydanie indywidualnych interpretacji w kontekście realizowanych przez siebie transakcji z podmiotami powiązanymi.