Do końca 2012 r. przepis art. 17a pkt 2 updop stanowił, że przez podstawowy okres umowy leasingu rozumie się czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Od 1 stycznia 2013 r. do przepisu tego dodano, iż w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.
Po tej zmianie powstał spór o to, czy ma ona charakter doprecyzowujący, czy też jest nową normą prawną. Jeżeli uznamy jak fiskus, że jest to nowa norma prawna, oznaczałoby to, iż w przypadku umów leasingu zawartych przed 1 stycznia 2013 r. zmiana strony lub stron umowy oznacza konieczność ponownego sprawdzania, czy zachowany jest podstawowy okres umowy leasingu. Jeśli nie – umowa nie mogłaby być uznana za leasing dla celów podatkowych i tym samym jej strony nie mogłyby podatkowo skorzystać na leasingu.
Omawiana uchwała NSA powinna zakończyć ten spór. Rozstrzyga ona jednoznacznie, że zmiany stron w umowach leasingu zawartych przed 1 stycznia 2013 r. nie zmieniają ich kwalifikacji podatkowej.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Co ważne, skład orzekający podkreślił, że treść uchwały powinna mieć zastosowanie również do umów, w których zmienia się strona finansującego czy korzystającego. Uchwała ma także zastosowanie niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z leasingiem operacyjnym czy leasingiem finansowym. Uchwała ma znaczenie dla wszystkich przedsiębiorców, którzy przed 1 stycznia 2013 zawarli jako finansujący lub korzystający długoterminową umowę leasingu i są zainteresowani dokonaniem w niej zmian podmiotowych lub zmian tych dokonali.
Czytaj więcej na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych w artykule: "Zmiana jednej ze stron umowy leasingu nie ma wpływu na jej kwalifikację podatkową – uchwała NSA" >>