Tak wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 sierpnia 2010 r. (IPPB3/423-395/10-4/GJ).
Charakter prawny skapitalizowanych odsetek
Podatnik zawarł roku umowę kredytu bankowego. Zgodnie z umową kredyt ten przeznaczony został na spłatę (refinansowanie) uprzednio zaciągniętego kredytu bankowego oraz uprzednio zaciągniętej pożyczki na zapłatę prowizji bankowych i odsetek związanych z udzielonym kredytem oraz na ogólne cele firmy.
W związku z powyższym, spółka zwróciła się z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy w myśl przepisów ustawy o CIT, kapitalizowane odsetki od kredytu bankowego stały się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji (dopisania do kwoty zadłużenia z tytułu kredytu)?
Spółka przedstawiła własne stanowisko w sprawie. Jej zdaniem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a ustawy o CIT w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy skapitalizowane odsetki od kredytu są kosztem uzyskania przychodów w momencie kapitalizacji.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Podniósł, że kapitalizacja jest formą zapłaty zobowiązania z tytułu odsetek, co uzasadnia zaliczenie kwoty skapitalizowanych odsetek w koszty podatkowe już w momencie ich kapitalizacji.
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy i przyjmując, że kredyt i pożyczka zaciągnięte pierwotnie na działalność gospodarczą – w tym przypadku na finansowanie budowy obiektu stanowiącego składnik majątkowy spółki spełniały kryterium celowości określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, należy uznać, że zaciągnięcie kredytu na refinansowanie uprzedniego kredytu i pożyczki, uprawnia spółkę do zaliczania do kosztów podatkowych odsetek od tego kredytu w dacie ich kapitalizacji.
Skapitalizowane odsetki są kosztem w momencie kapitalizacji
Komentowana interpretacja stanowi potwierdzenie ugruntowanego poglądu, wyrażanego zarówno w praktyce podatkowej jak i doktrynie prawa podatkowego, iż kapitalizacja powinna prowadzić do rozpoznania przez pożyczkobiorcę skapitalizowanych odsetek jako kosztów uzyskania przychodów.
Polecamy: Kontrola podatkowa
Organ podatkowy słusznie przyjął, że operacja kapitalizacji, tj. doliczenie naliczonych, ale niezapłaconych odsetek do kwoty głównej pożyczki, stanowi formę zapłaty. Kapitalizacja w praktyce prowadzi do przekształcenia się zobowiązania z tytułu spłaty odsetek w zobowiązanie z tytułu spłaty, ale części kapitałowej pożyczki (tj. odsetki są pozostawione do dyspozycji pożyczkodawcy – to pożyczkodawca rozporządza nimi poprzez doliczenie ich do kwoty kapitałowej pożyczki).
Pomimo faktu, iż kapitalizacja nie skutkuje faktycznym przepływem środków w celu uregulowania zobowiązania z tytułu odsetek, to de facto wywołuje skutki również dla celów podatkowych jak zapłata odsetek na rzecz pożyczkodawcy.
Polecamy: Podatek od spadków i darowizn
Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt. 10 lit. a ustawy o CIT, do kosztów podatkowych nie zalicza się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek. Czytając cytowany przepis należy zatem dojść do wniosku, iż skapitalizowane odsetki stanowią koszty podatkowe.
Odnośnie momentu rozpoznania skapitalizowanych odsetek jako kosztów podatkowych, wypada uznać, iż przedmiotowe koszty powstają na chwilę każdorazowej kapitalizacji należnych odsetek (nie dotyczy to jednak odsetek naliczanych od pożyczek / kredytów zaciągniętych na cele inwestycyjne – wówczas bowiem odsetki powinny zwiększać wartość początkową nabytych / wybudowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych).
Na marginesie, należy zwrócić jeszcze uwagę na dwie dodatkowe kwestie.
Po pierwsze, skapitalizowane odsetki będzie można zaliczyć do kosztów podatkowych pożyczkobiorcy pod warunkiem kwalifikacji samej pożyczki jako zaciągniętej w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów.
Po drugie, kapitalizacja odsetek ma charakter dwustronny, tj. jest to czynność, która powinna znaleźć odzwierciedlenie nie tylko po stronie pożyczkobiorcy, ale również po stronie pożyczkodawcy. Efektem kapitalizacji po stronie tego ostatniego powinno być zatem rozpoznanie przychodów podatkowych.
Wybór przepisów:
Art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
10) wydatków:
a) na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
- pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
- pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,
11) naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
Źródło: taxonline.pl