Składniki majątkowe posiadają cechy środków trwałych, jeżeli:
- stanowią własność lub współwłasność podatnika,
- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- podatnik przewiduje używać je ponad rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby działalności gospodarczej.
Jeżeli zakupione opakowania, palety, skrzynie spełniają wymagania pozwalające zaliczyć je do środków trwałych podlegających amortyzacji, ale ich jednostkowa wartość początkowa jest stosunkowo niska (nie przekracza 3 500 zł), spółka nie musi dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych. Ta grupa środków trwałych jest określana jako „niskocenne” środki trwałe.
Podatnik ma kilka możliwość działania
Na wstępie zaznaczmy jednak, że podatnik powinien pamiętać aby prawidłowo określić wartość początkową składnika majątkowego. W przypadku nabycia składników majątkowych, wartością początkową jest cena ich nabycia.
Stanowi ją kwota należna zbywcy, ale podatnik powinien ją powiększyć o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. W szczególności do ceny nabycia powinien doliczyć koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.
Cenę nabycia podatnik pomniejszy z kolei o podatek od towarów i usług (chyba że na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług). W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Określając wartość początkową nabywanego środka trwałego podatnik, musi pamiętać, aby zliczyć wszystkie elementy składające się na cenę nabycia i dopiero wtedy zastanowić się, co zrobić ze środkiem trwałym, którego wartość nieprzekracza 3 500zł.
Bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów
Wydatki poniesione na nabycie środka trwałego o wartości poniżej 3 500 zł podatnik może bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania. Nie musi go wprowadzić do ewidencji środków trwałych nawet, gdy zamierza używać środka trwałego dłużej niż rok.
Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych na ogólnych zasadach
Wybierając taką opcję podatnik wprowadza składnik majątku do ewidencji środków trwałych i dokonuje odpisów amortyzacyjnych na ogólnych zasadach stosowanych dla innych środków trwałych podlegających amortyzacji (o wartości powyżej 3 500 zł).
Podatnik może również jednorazowo zamortyzować środek trwały o niskiej wartości. Korzystając z takiej możliwości musi wprowadzić składnik majątku do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu oddania go do używania i dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym.
Jeżeli podatnik kupuje „niskocenne” środki trwałe w dużej liczbie, może też przyjąć wersję pośrednią, a więc część tych składników zaliczyć do kosztów podatkowych, część potraktować jako jednorodną grupę i amortyzować na zasadach ogólnych.
Podstawa prawna: art. 16a ust. 1, art. 16d, art. 16f ust. 3, art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.