Podstawową zasadą podatków dochodowych (zarówno PIT jak i CIT) jest, że dany wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W obu podatkach dochodowych istnieje ustawowy katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Jeśli dany wydatek znajduje się w tym katalogu, nie ma możliwości zaliczenia go do kosztów podatkowych.
Polecamy: Czy wręczane klientom drobne upominki reklamowe są kosztem podatkowym?
Polecamy: Jak rozliczyć przekazywanie prezentów o małej wartości?
Pomiędzy wydatkami na zakup drobnych upominków, kalendarzy i kart świątecznych wręczanych klientom lub kontrahentom, a uzyskiwanym albo spodziewanym przychodem można spostrzec związek, chociażby dlatego, że takie sympatyczne gesty służą podtrzymywaniu pozytywnych relacji, a także stanowią formę reklamy.
O reklamie firmy możemy mówić z jeszcze większym przekonaniem, jeżeli kartki są opatrzone logo firmy. Podobna zasada dotyczy kalendarzy, ale również drobnych upominków.
Uznanie, że opisane wydatki są reklamą jest istotne o tyle, że wydatków na reklamę nie znajdziemy pośród kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, a więc każdy wydatek na reklamę firma uzna za koszt podatkowy, o ile reklama jest związana z prowadzoną działalnością, służy uzyskaniu przychodów, a wydatek został właściwie udokumentowany.
Umieszczenie na kartkach, kalendarzach upominkach logo firmy albo innych znaków identyfikujących przedsiębiorstwo zminimalizuje możliwość zakwestionowania przez organy skarbowe poniesionych wydatków jako kosztów podatkowych.
Należy jeszcze pamiętać o jednej, istotnej kwestii.
Często sporna pomiędzy organami skarbowymi i podatnikami pozostaje klasyfikacja wydatków – czy są to wydatki reklamowe, czy zaliczane do reprezentacji. Ma to duże znaczenie, bo co do zasady wydatki na reklamę są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, a wydatki na reprezentację nie.
Problemy spowodowane są faktem, że ustawy o podatkach dochodowych nie zawierają definicji pojęcia „reklamy” ani „reprezentacji”. Zgodnie z definicją słownikową reprezentacja oznacza "okazałość, wytworność, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Reprezentacja to więc występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia.
Pamiętajmy więc, że przygotowując świąteczne upominki dla klientów i kontrahentów, wysyłając im kalendarze albo karty świąteczne, wskazana jest rozwaga, ale i oszczędność, by nie zostały uznane za wydatki na reprezentację.
Przede wszystkim wydatki nie powinny być okazałe i wystawne. O ile w przypadku kartek i kalendarzy, tych szczególnie z logo firmy, granice pomiędzy reklamą i reprezentacją dość łatwo dostrzec, to w przypadku prezentów świątecznych może okazać się to bardziej skomplikowane.
Również w przypadku upominków skuteczna może okazać się metoda umieszczenia na nich logo firmy. Poza tym należy zwracać uwagę, ażeby nie były to prezenty wartościowe, wystawne. Przekazywanie ekskluzywnych podarunków wybranym kontrahentom z pewnością zostanie zakwalifikowana jako działalność o charakterze reprezentacyjnym.
W konsekwencji kosztów tych upominków nie zaliczymy do kosztów podatkowych niezależnie, czy te wyselekcjonowane prezenty mają logo firmy, czy też nie. Do kosztów w żadnym wypadku nie zaliczymy kosza z alkoholem i ekskluzywną żywnością.
Polecamy: Firmy dają prezenty na święta
Polecamy: Świąteczne zakupy - ile wydamy w dobie kryzysu?
Źródła:
- interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2008 r,. nr IBPB1/415-152/08/AB);
- wyrok Wojewódzkiego Sąd Administracyjny w Warszawie z 7 grudnia 2005 r. (sygn. akt: III SA/Wa 2865/05).
- wyrok WSA we Wrocławiu z 7 października 2005 r. (I SA/Wr 2838/03).
Podstawa prawna:
- art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
- art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.