Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku (interpretacja z 16 lipca 2007 r., nr BI/4117-0040/07) stwierdził, że jeżeli wydatki związane zakupem i montażem gazowego pieca centralnego ogrzewania zostały przez podatnika poniesione stosownie do potrzeb wynikających z jego niepełnosprawności, wówczas mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej
KOMENTARZ EKSPERTAZgodnie z ugruntowaną linią interpretacyjną organów podatkowych wydatkami rehabilitacyjnymi są takie wydatki, które bezpośrednio związane są z niepełnosprawnością orzeczoną przez właściwy organ.
Dla skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej istotne jest ustalenie, z jakiego tytułu została orzeczona niepełnosprawność. Daje to możliwość oceny, jakiego rodzaju wydatki poniesione przez taką osobę są wydatkami na cele rehabilitacyjne.
W związku z interpretowanym przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych takimi wydatkami może być np. adaptacja pomieszczeń - pokoi, kuchni, łazienki, likwidacja progów, poszerzenie drzwi, podjazdów, czy też montaż urządzeń ułatwiających czynności życiowe. Ważne, aby adaptacja i wyposażenie mieszkania podyktowana była indywidualnymi potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.
Słuszne jest zatem stanowisko organu II instancji stanowiące, iż zamontowanie gazowego pieca centralnego ogrzewania, który w sposób niezaprzeczalny ułatwia czynności życiowe 81-letniej, schorowanej osoby, jest wydatkiem poniesionym stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności.
Natomiast już wydatki na zakup automatycznie otwieranych wrót garażowych, montaż systemu alarmowego wraz z siecią intercom i domofonem, wymianę okien na plastikowe oraz zamontowanie drzwi szklanych przezroczystych w lokalu mieszkalnym osób z orzeczoną na stałe niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym nie są wydatkami mającymi bezpośredni związek ze stwierdzoną niepełnosprawnością na które przysługuje "ulga rehabilitacyjna”, co stwierdził Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty w postanowieniu z dnia 24 lutego 2005 r. Nr I/415-2-7/05/ZDB oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w decyzji z dnia 22.04.2005r. nr PB I 3/4114/IN-4/US/2005/MK.
Należy dodać, że wydatki rehabilitacyjne dotyczące prac adaptacyjnych i wyposażenia lokali (budynków) mieszkalnych nie podlegają żadnym limitom. Jedyną barierą dla odliczenia pełnej kwoty poniesionych wydatków jest wysokość osiągniętych dochodów w danym roku. W ustawie nie wskazano szczególnego trybu dokumentowania ww. wydatków, co oznacza, że odliczenie możliwe jest zarówno w przypadku zakupu materiałów i usług od podatnika podatku VAT, jak i od innej osoby. Istotne jest jedynie to, aby podatnik korzystający z ulgi rehabilitacynej posiadał dokument potwierdzający poniesienie wydatku.
Interpretację skomentowała
Agnieszka Dziekan-Arasimowiczpracownik jednego z urzędów skarbowych
STAN FAKTYCZNY I PYTANIE PODATNIKAPismem z dnia 19 marca 2007 r. Podatnik zwrócił się do organów podatkowych o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik będący osobą niepełnosprawną z drugą grupą inwalidztwa w 2006r. zamontował w swoim domu gazowy piec centralnego ogrzewania. W jego przekonaniu był to wydatek ułatwiający mu wykonywanie czynności życiowych, bowiem nie radził sobie z ogrzewaniem domu węglem.
Postanowieniem z dnia 14 maja 2007r. Nr DFP/415-9/07 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
Podatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, w którym wnosi o jego zmianę oraz twierdzi, że poniesione przez niego wydatki związane z zakupem i wymianą pieca podlegają odliczeniu od dochodu zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
INTERPRETACJA ORGANU PODATKOWEGO - ARGUMENTACJA
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańskuuznał, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie i zmienił postanowienie organu pierwszej instancji
W uzasadnieniu swej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku stwierdził co następuje.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - podstawę obliczenia podatku, z pewnymi zastrzeżeniami, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4 4a-4e, ust.6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje w/w wydatków uprawniających do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem określono w art. 26 ust. 7a updof. Stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 updof za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt.6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Ponadto w myśl art. 26 ust. 7b updof wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, PFRON lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 26 ust. 7c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.).
Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne do przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego stwierdzić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera katalogu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, które przesądzają o ich możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej. W każdym przypadku decydujące powinny być, więc potrzeby danego podatnika wynikające z jego niepełnosprawności.
W orzecznictwie przyjęto również, że ocena czy dany wydatek „mieszkaniowy” jest podyktowany tylko potrzebą remontu mieszkania lub jego modernizacją, czy też potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu i zmierza do zaspokojenia tych potrzeb, powinno się dokonać nie tylko przez ocenę charakteru zmian dokonanych w szeroko rozumianej substancji mieszkaniowej, ale przede wszystkim przez pryzmat potrzeb, którymi zmiany te zostały podyktowane (wyrok NSA z dnia 10.04.1997r. nr S.A./Sz 696/96).
Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego podatnik jest osobą niepełnosprawną, w podeszłym wieku (81 lat), inwalidą II grupy i inwalidą wojennym, zamieszkałym samotnie w domku jednorodzinnym. Z uwagi na fakt, że opalanie domu węglem było dla podatnika zbyt ciężkim zajęciem (zważywszy na jego stan zdrowia), w 2006r. zamontował gazowy piec centralnego ogrzewania. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że jeżeli wydatki związane zakupem i montażem gazowego pieca centralnego ogrzewania zostały przez podatnika poniesione stosownie do potrzeb wynikających z jego niepełnosprawności, wówczas mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Tym samym postanawia się jak w sentencji.
Źródło: Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 16 lipca 2007 r., nr BI/4117-0040/07