Środkiem trwałym jest rzeczowy składnik aktywów przedsiębiorstwa, np. nieruchomości, grunty, budynki, maszyny, urządzenia, środki transportu, inwentarz żywy, charakteryzujący się:
a) czasem, przez który może być użytkowany - dłuższym niż 1 rok,
b) tym, że ma postać rzeczy,
c) zdatnością do użytku i używaniem na potrzeby przedsiębiorstwa.
Spółka jawna
Regulacje dotyczące organizacji spółki jawnej znajdują się w ustawie z dnia 15 września 2000 roku kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), zwanej dalej kodeksem.
Spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (i nie jest inną spółką handlową). Może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (art.8 § 1 i § 2 oraz art. 22 § 1 kodeksu).
Majątkiem spółki jest to, co wnieśli do niej jej wspólnicy lub nabyli w czasie jej działalności. Oznacza to, że majątek jest prawnie wydzielony. W związku z tym, aby dany składnik majątku mógł być do niej wniesiony lub z niej wycofany, należy dokonać czynności zbycia lub nabycia.
Podstawowa zasada dotycząca opodatkowania spółki jawnej znajduje się w art. 8 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zwanej dalej ustawą o PIT.
Stanowi ona, że przychody oraz koszty osiągane przez spółki osobowe (w tym spółki jawne) są rozliczane u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Oznaczone są jako uzyskane z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Polecamy: Kiedy prowadzenie ewidencji środków trwałych jest obowiązkowe?
Polecamy: Kontrola podatkowa
Wycofanie środka trwałego ze spółki
Wspólnicy mogą wycofać środek trwały ze spółki jawnej i następnie przekazać go nieodpłatnie na ich cele prywatne.
Przepis art. 14 ust.2 pkt 1) lit. a) ustawy o PIT stanowi, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia (wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą) środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych, jest przychodem z działalności gospodarczej spółki.
Przychodem są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane.
Dla powstania przychodu z działalności gospodarczej konieczne jest, aby składniki majątku były wykorzystywane w działalności gospodarczej (lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej).
A Bartosiewicz i R. Kubacki w komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyd. LEX a Wolters kluwer business) podkreślają, że art. 14 ust. 2 ustawy o PIT:
Nie ogranicza się zatem w żadnym razie tylko do składników majątku obecnie używanych w działalności gospodarczej. Reguły gramatyczne języka polskiego nakazują przyjąć, iż chodzi tu o składniki majątku, które są albo były używane, użytkowane w prowadzonej działalności gospodarczej. Przepis będzie dotyczył zatem zarówno składników majątkowych, które w chwili zbycia są używane w działalności, jak i składników majątkowych, które były, lecz już nie są, używane w działalności w chwili ich zbycia.
W związku z tym, żeby zakwalifikować przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej do przychodów z tej działalności, musi istnieć związek przedmiotowy i funkcjonalny przychodu ze źródłem jego uzyskania. Natomiast związek czasowy nie ma takiego znaczenia.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 kwietnia 2011 roku (II FSK 2252/10) Przymiotnik "odpłatny", którym posłużył się ustawodawca w celu określenia opodatkowanego zbycia, należy rozumieć tak, jak w języku polskim, w którym oznacza on taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Ponadto w wyroku z dnia 22 czerwca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (I Sa/Gd 340/10) uznał, że Do objęcia składników majątku dyspozycją art. 14 ust. 2 u.p.d.o.f. nie jest konieczne, aby w chwili zbycia działalność gospodarcza była jeszcze prowadzona.
Przychodem spółki, który podlega opodatkowaniu, jest odpłatne zbycie środka trwałego ujętego w ewidencji środków trwałych.
W opisywanej sytuacji wspólnicy chcąc dokonać nieodpłatnego zbycia środka trwałego na ich cele prywatne.
Nieodpłatne zbycie nie będzie stanowić przychodu, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Warto również wskazać na regulację (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT), która nakazuje do odpłatnego zbycia m.in. środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nie stosować art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.
Regulacja stanowi, że przychód z odpłatnego zbycia wykorzystywanych m.in. na potrzeby związane z działalnością gospodarczą:
1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
4. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz
5. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie
- powstaje tylko w przypadku, gdy powyższe przedmioty zostały zbyte przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (w przypadku nieruchomości budynkowych).
Tekst powstał na podstawie indywidualnej interpretacji podatkowej z 12 grudnia 2011 roku, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (nr IPTPB1/415-151/11-4/AG).