W obowiązujących krajowych przepisach podatkowych w podatkach dochodowych kosztem jest każdy wydatek, który jest bezpośrednio związany z uzyskanym przychodem lub ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu (wydatki pośrednie), a nie został wyłączony przez ustawodawcę jako koszt na mocy odrębnych przepisów. Przepisy ustaw podatkowych nie wprowadzają odrębnej kategorii kosztów związanych z rozpoczynaniem działalności gospodarczej. Dotyczy to również wyłączenia takich wydatków z kosztów podatkowych. Dlatego też jakakolwiek kwalifikacja ponoszonych wydatków tego typu powinna być powiązana z przychodem w sposób bezpośredni lub pośredni.
Polski ustawodawca nie wprowadził definicji bezpośredniego lub pośredniego powiązania kosztu z przychodem. Bez wątpienia analizowane wydatki nie będą miały bezpośredniego związku, gdyż ich poniesienie nie przekłada się automatycznie na uzyskiwany przez podatnika przychód.
Można jednak przyjąć, że ich poniesienie ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu, jakim jest przyszły przychód z prowadzonej działalności gospodarczej. Bez takich kosztów przedsiębiorca nie mógłby tej działalności prowadzić, a zatem są one niezbędnym elementem wydatków związanych z działalnością w sposób pośredni. W związku z powyższym powinny one zostać uznane jako koszty uzyskania przychodu.
Jeżeli sam fakt traktowania wydatków związanych z rozpoczęciem działalności gospodarczej jako kosztów pośrednich nie powinien budzić problemów, to pewne trudności mogą się pojawić przy kwalifikacji okresu, w którym wydatki te powinny być zaewidencjonowane jako koszt.
Polskie podatki dochodowe ze swojej istoty obejmują okres jednego roku. Oznacza to, że konkretny wydatek powinien zostać przyporządkowany do tego roku podatkowego, z którego przychodem wiąże się w sposób bezpośredni lub pośredni. Wątpliwości mogą się jednak pojawić przy wydatkach poniesionych przed rozpoczęciem działalności. Co prawda wszelkie wydatki poniesione w celu rozpoczęcia takiej działalności są kosztem podatkowym nawet wówczas, gdy faktycznie zostały poniesione przed dniem rejestracji, ale pojawia się pytanie, czy wartość nakładów poczyniona w roku poprzednim na działalność uruchomioną w roku bieżącym będzie stanowiła jej koszty podatkowe.
Jak już wyżej zostało powiedziane, przepisy wprowadzają podział na koszty bezpośrednio i pośrednio związane z okresem, w którym uzyskano przychód. Zgodnie z zasadą, wydatki bezpośrednio związane z przychodem są kosztem okresu, w którym odpowiadający im przychód został zaewidencjonowany. Natomiast koszty pośrednie powinny być rozliczane w momencie ich poniesienia, chyba że możliwe jest przyporządkowanie ich do kilku okresów, których przychody odpowiadają poniesionym wydatkom. Wówczas takie koszty rozlicza się proporcjonalnie.
Odnosząc się do kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą nie jest możliwe określenie z góry, przez jaki czas będzie ona prowadzona. Można to uzasadnić rozliczeniem wydatków w okresie, w którym zostały poniesione. Należy tutaj podkreślić i to, że musi być to okres, w którym zaewidencjonowano przychód. Brak takiego przychodu będzie prowadził do powstania straty, która rozliczana jest w sposób szczególny.
Wracając natomiast do postawionego pytania, organy podatkowe mogą kwestionować koszty poniesione w latach poprzednich przed zarejestrowaniem działalności gospodarczej, nawet wówczas gdy podatnik wykaże ich funkcjonalny związek z tą działalnością. W związku z powyższym w tym przypadku radziłbym wystąpić o stosowną interpretację do Ministra Finansów.