PIT-11 ma być zapisem operacji wykonanych przez płatnika w minionym roku podatkowym. Nawet, gdy były wadliwe. Płatnik nie koryguje deklaracji PIT-11 po odkryciu np. kilka lat po jego złożeniu w US, że zaliczka powinna być pobrana. Korekta PIT-11 ma miejsce wtedy, gdy w pierwotnym PIT-11 płatnik popełnił błąd co do opisu czynności dokonanych w danym roku podatkowym.
Odkrycie przez płatnika, że popełnił błąd w zakończonym już roku podatkowym powoduje wątpliwości co do obowiązku wpłacania niepobranych za miniony rok podatkowy.
W 2009 r. płatnik wypłacił 10 000 zł z tytułu umowy zlecenia i nie pobrał zaliczki. Płatnik w marcu 2010 r. wykrył swój błąd. Podatnik jeszcze nie złożył zeznania rocznego. Płatnik przelał na konto urzędu skarbowego tylko odsetki od zaległości powstałe na wskutek nieziszczenia zaliczki na PIT od wypłaconych 10 000 zł. Płatnik nie wpłacił na konto urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy. Uznał, że jest to zbędne, gdyż podatek wpłaci podatnik przy okazji składania zeznania rocznego za 2010 r. Postępowania płatnika jest zdaniem organów podatkowych błędne. Powinien wpłacić zarówno zaliczkę jak i odsetki.
Sytuacja opisana w przykładzie została 25 czerwca 2009 r. poddana interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygnatura IPPB2/415-234/09-4/MG). Organ podatkowy wskazał na art. 30 Ordynacji podatkowej. Przepis ten stanowi, że płatnik, który nie wykonał swoich obowiązków odpowiada za podatek niedobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. „Nawet w sytuacji, gdy podatnik zapłaci należny podatek od uzyskanych dochodów po złożeniu zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, nie wygasa prawo właściwego organu podatkowego do wydania decyzji o odpowiedzialności płatnika na podstawie art. 30 § 6 ustawy, zgodnie z brzmieniem którego decyzję, o której mowa w § 4 i 5, organ podatkowy może wydać również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego. Zatem, pomimo, że podatnik rozliczy się z osiągniętego przychodu nadal może zostać wydana decyzja o odpowiedzialności płatnika. W związku z powyższym Spółka, jako płatnik podatku dochodowego w sytuacji nie wywiązania się z ciążących na niej obowiązków powinna dokonać prawidłowego naliczenia i odprowadzenia podatku od przedmiotowego przychodu wraz z naliczonymi odsetkami za zwłokę a po ich odprowadzeniu sporządzić korektę informacji PIT-11, która będzie m. in. podstawą do złożenia korekty zeznania podatkowego przez podatnika.”
Przepis art. 30 Ordynacji podatkowej jest podstawą wydania decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, w której określa się wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku. Decyzję tą organ podatkowy może wydać również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego. Art. 30 § 6 podatkowej Ordynacji w tym przypadku zezwala organom podatkowym na niewydajnie takiej decyzji.
Wykrycie faktu niepobrania zaliczki ma miejsce często kilka lat później, gdy sam podatek został przez podatnika samodzielnie wpłacony. Nie ma wtedy powodu domagać się od płatnika wpłaty pełnej kwoty niepobranej zaliczki. Niemniej warto pamiętać o uprawnieniach, jakie przyznaje art. 30 Ordynacji podatkowej organom podatkowym.