Mieszkańcy dużych miast coraz częściej sięgają po alternatywne środki transportu, za pomocą których znacznie szybciej i taniej mogą dostać się do miejsca, w którym wykonują swoją działalność. Najbardziej utrudnione zadanie mają osoby, które pracują w ścisłym centrum każdego większego miasta w Polsce. Zakorkowane ulice oraz płatne strefy parkowania powodują, iż codzienny dojazd do centrum miasta jest drogi oraz wydłużony w czasie.
W celu zredukowania kosztów swojej działalności, przedsiębiorcy coraz chętniej wykorzystują znacznie tańsze od samochodów osobowych pojazdy, dzięki którym sprawniej mogą poruszać się po mieście. W ostatnim czasie wśród najchętniej wybieranych alternatywnych środków transportu są hulajnogi elektryczne, które możemy zaliczać do kosztów tak, jak każdy inny pojazd ułatwiający pracę.
30 czerwca 2019 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Z wnioskiem tym wystąpił agent ubezpieczeniowy, który twierdzi, iż klienci prawie nigdy nie przychodzą do jego biura ubezpieczeniowego, tylko to on musi dojeżdżać do nich, dostarczając im polisy. Wnioskodawca w tym celu najczęściej wykorzystywał samochód osobowy. Zaznacza przy tym także, iż znaczna część jego klientów oczekuje spotkania w centrum miasta, gdzie dojazd samochodem jest utrudniony, lub wręcz niemożliwy, a dodatkowo postój jest płatny. W takich przypadkach wnioskodawca zostawiał samochód w dalszej okolicy i szedł na piechotę lub dojeżdżał do klienta komunikacją, tracąc wiele cennego czasu, który mógłby przeznaczyć na spotkanie z innym klientem.
W związku z powyższym podatnik zastanawia się nad kupnem elektrycznej hulajnogi jako środka transportu, który może schować w samochodzie i w razie potrzeby użyć go do dojazdów do klientów w centrum. Hulajnoga pozwoli mu na sprawniejszą obsługę większej liczby klientów, co jest kluczowe w zawodzie agenta ubezpieczeniowego. Pozwoli także na utrzymanie stałych klientów, a nie odsyłanie ich do innego agenta, ze względu na brak czasu. Według wnioskodawcy hulajnoga miałaby być używana jedynie do celów prowadzonej działalności, gdyż nie przewiduje on korzystania z niej do celów prywatnych. Wnioskodawca przedstawił, iż cena hulajnogi wynosiłaby 2 199 zł, więc nie przekraczałaby kwoty 10 000 zł.
Dyrektor KIS stwierdził, iż biorąc pod uwagę przedstawione przez wnioskodawcę fakty, należy stwierdzić, że wydatek na zakup hulajnogi, która będzie używana przez wnioskodawcę tylko dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Z interpretacji dowiadujemy się również, że ze względu na wartość hulajnogi elektrycznej czyli około 2 tys. zł – możliwe jest zaliczenie tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym dokonano jej zakupu. Według Dyrektora KIS w odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku zakupionego towaru z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do zwiększenia przychodów, a tak właśnie jest w tym przypadku .
Polecamy: Elektroniczna dokumentacja podatkowa
Podsumowując, według Dyrektora KIS hulajnoga elektryczna powinna być traktowana tak samo jak inne środki transportu w działalności gospodarczej, ponieważ to przedsiębiorca ma prawo wybrać czym jest mu najwygodniej dojeżdżać do swoich klientów.
Na podstawie interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2019 r., o sygn. 0112-KDIL3-3.4011.242.2019.2.TW.
Russell Bedford
Artykuł pochodzi z RB Magazine wydawanego przez Russell Bedford