Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przygotowało projekt z 19 sierpnia 2016 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT). Projekt zakłada dodanie ust. 9b w art. 22 ustawy o PIT, który wyłączałby stosowanie ograniczenia wykazywania kosztów uzyskania przychodów, zawartego w ust. 9a tego artykułu dla grupy szeroko pojętych „twórców”.
Polecamy: Komplet żółtych książek – Podatki 2017
Kogo obejmie projektowana zmiana
Limit kosztów uzyskania przychodów ma zostać wyłączony w odniesieniu do podatników uzyskujących przychody:
1) z działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii i lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej,
2) z działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej, dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii, produkcji audiowizualnej (reżyserzy, montażyści, scenarzyści, operatorzy obrazu i dźwięku, kaskaderzy),
3) z działalności publicystycznej,
4) z tytułu udziału w konkursach z dziedziny kultury i sztuki oraz dziennikarstwa.
Nowelizacja ma dotyczyć przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2017 roku.
Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
Nowelizacja ustawy o PIT z 2012 r.
Ustawa z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o PIT ograniczyła próg wysokości potencjalnego odliczenia. Zakłada, że w roku podatkowym łączne 50-procentowe koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, tj. 42 764 zł. Ustawa dotyczy kosztów z tytułu:
1) zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego;
2) opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną;
3) korzystania, a także rozporządzania przez twórców prawami autorskimi
Projekt MKiDN ma na celu przywrócenie w części stanu prawnego sprzed ww. nowelizacji. Zdaniem wnioskodawców, zmiana ustawy ułatwi określenie najwłaściwszego i społecznie sprawiedliwego sposobu obliczania kosztów uzyskania przychodu biorąc pod uwagę specyfikę działalności twórczej, artystycznej i publicystycznej.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Specyfika pracy „twórczej”
W uzasadnieniu powołano się na rolę państwa występującego w roli mecenasa kultury, poprzez wspieranie artystów. Jedną z metod udzielania takiego wsparcia są instrumenty fiskalne polegające na wprowadzeniu mechanizmu liczenia dla potrzeb podatkowych w sposób zryczałtowany kosztów uzyskania przychodów.
Podkreślono również, że prawo twórców do odrębnej formy opodatkowania przychodów z osobiście wykonywanej działalności twórczej i artystycznej wynika ze szczególnej specyfiki i trybu ich pracy, w szczególności dot. uzyskiwania przychodów i ponoszenia nakładów. W obecnym stanie prawnym brakuje praktycznej możliwości ich prawidłowego jednostkowego wymiarowania, ewidencjonowania księgowego, naliczania i rozliczania, bez odpowiedniego zaplecza organizacyjnego.
Zyski z obrotu prawami majątkowymi z rezultatów pracy twórczej są zwykle rozłożone w czasie, co wynika z samego charakteru działalności twórczej. Sukcesy w tej branży często nie przekładają się bezpośrednio na zysk, a wymagają od twórcy poniesienia znacznych nakładów osobistych, a także specjalistycznego przygotowania oraz indywidualnych umiejętności niż inne rodzaje pracy.
Założenia projektu nowelizacji
Według projektu 50-procentowe koszty uzyskania przychodów będą przysługiwać w stosunku do przychodów uzyskanych przez twórców z tytułu korzystania z praw autorskich oraz z praw pokrewnych przez artystów wykonawców, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami. Koszty te obliczane będą od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, bez ograniczenia w postaci 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej.
Projektowana ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., tj. z początkiem roku podatkowego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, a zatem będzie miał zastosowanie do dochodów uzyskanych (oraz poniesionych strat) od 1 stycznia 2017 r.
Projekt został skierowany do konsultacji publicznych dnia 7 września 2016 r.
Opracowała Iga Kucharska