A jednak taka sytuacja miała miejsce. Co więcej organy podatkowe nie uznały jej za naruszenie przepisów. Dopiero sąd administracyjny zajął stanowisko korzystne dla podatnika (zob. wyrok WSA w Warszawie z 10 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 253/10).
W interpretacji indywidualnej z 15 lipca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (nr IP-PB3-423-634/08-3/JG) zgodził się z podatnikiem prowadzącym drużynę piłkarską (Legia Warszawa), który zakupił projekt stadionu piłkarskiego od biura architektonicznego.
Następnie prawa do projektu przeniósł nieodpłatnie na rzecz miasta, które na jego podstawie zmodernizuje stadion na własny koszt. Podatnik poniósł ogół kosztów związanych z zakupem projektu.
Po przygotowaniu ostatecznego projektu, stadion zostanie w oparciu o ten projekt zmodernizowany, a następnie na tak zmodernizowanym stadionie będą rozgrywane mecze z udziałem drużyny piłkarskiej prowadzonej przez podatnika.
Dlatego przekazanie miastu za darmo zakupionego przez podatnika projektu stadionu nie jest darowizną, gdyż podatnik odniesie korzyść w postaci możliwości korzystania ze zmodernizowanego stadionu.
Polecamy: serwis Podatki osobiste
Polecamy: serwis Urząd skarbowy
Spółka uważała, iż wydatki poniesione na nabycie projektu architektoniczno-budowlanego powinny być traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym, podlegająca zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, amortyzacji w okresie co najmniej 10 lat, ponieważ spełnia kryteria tj.:
- środek trwały jest kompletny i zdatny do użytku;
- posiada tytuł prawny do użytkowania środka trwałego;
a wydatki ponoszone przez podatnika wiążą się z ulepszeniem, czyli przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją środka trwałego, nie stanowiącego własności podatnika.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgodził się z tym poglądem. Jednak kilka dni później ten sam organ podatkowy wydał opartą o odmienne założenia interpretację co do tego samego zdarzenia przyszłego i dla tego samego podatnika.
W interpretacji z 17 lipca 2008 r. (nr IP-PP2-443-672/08-2/MS) przekazanie miastu projektu fiskus uznał za nieodpłatne świadczenie usług, zgodnie bowiem z zawartą "Umową o nieodpłatnym przeniesieniu majątkowych praw autorskich” dojdzie do nieodpłatnego przeniesienia praw do projektu na rzecz miasta:
„Omawiana forma współpracy z właścicielem stadionu (Miastem), zakłada przeniesienie praw majątkowych na inny podmiot (Miasto). O takich działaniach, wynikających z zawartej umowy z Miastem nie można twierdzić, iż są one związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, bowiem są to działania (zachowanie prowadzące do nieodpłatnego przekazania) wynikające z zawartej umowy a nie z samego faktu prowadzenia przedsiębiorstwa.
W opinii tutejszego organu argumentacja wnioskującego o tym że poniesione wydatki umożliwiają realizację postawionych przez X zadań związanych z funkcjonowaniem obiektu sportowego na żądanym przez organizacje międzynarodowym poziomie pozostają bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie (w aspekcie praw do podatku naliczonego).
W opinii tutejszego organu racjonalne skądinąd intencje Wnioskującego w zakresie współpracy z Miastem przy modernizacji obiektu sportowego i w konsekwencji nieodpłatne przeniesienie praw do projektu architektonicznego stadionu na rzecz Miasta, nie mogą wpływać na prawa i obowiązki w zakresie podatku od towarów i usług.
Unormowania w zakresie tego podatku nie przewidują odstępstw dla tego typu przedsięwzięć, jak również w złożonym wniosku nie powołano iż ten rodzaj finansowania rzeczonego przedsięwzięcia wynikał z innych norm prawnych (nie koniecznie podatkowych).”