Nie mamy w tym przypadku również do czynienia ze świadczeniem usług. Dlatego u wnoszącego aport nie powstaje obowiązek podatkowy z tego tytułu. Obowiązek podatkowy powstanie natomiast w spółce, do której wniesiono aport, gdyż zdaniem organu podatkowego nabywanie wierzytelności jest odpłatnym świadczeniem usług, objętym ustawą o VAT. Ma to również zastosowanie do spółek, do których wniesiono aport w postaci wierzytelności. W takim przypadku nabywca wierzytelności, którą nabył w celu jej odsprzedaży lub wyegzekwowania, świadczy na rzecz zbywcy usługę, której celem jest uwolnienie go od ciężaru jej egzekwowania. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2012 r. (nr IPTPP2/443-461/12-2/JN), której fragment prezentujemy na następnej stronie.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, utworzonym z zamiarem prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług pośrednictwa finansowego. Spółka została zasadniczo utworzona w celu przyjęcia określonej wierzytelności od banku na własny rachunek i za własne środki finansowe, a następnie obsługi tej wierzytelności we własnym zakresie. Po przejęciu przedmiotowej wierzytelności od banku Spółka zawarła stosowne porozumienie z dłużnikiem, na mocy którego wierzytelność została rozłożona na raty i jest przez dłużnika spłacana.
Obecnie, Wnioskodawca rozważa wniesienie aportem do innego podmiotu posiadanej wierzytelności (nabytej wcześniej od banku).
Wątpliwości Spółki dotyczą konsekwencji na gruncie VAT planowanej transakcji wniesienia aportem wierzytelności nabytej wcześniej od banku w ramach prowadzonej działalności finansowej (obrotu wierzytelnościami).
Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wierzytelności nie są towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. W zakresie obrotu wierzytelnościami należy przyjąć, że sama sprzedaż wierzytelności własnej nie jest świadczeniem usług przez jej zbywcę, a więc po jego stronie nie powstaje z tego tytułu obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług. Nabywanie wierzytelności jest natomiast odpłatnym świadczeniem usług objętym zakresem ustawy o podatku VAT. Jeżeli dany podmiot dokonuje zakupu wierzytelności w celu jej odsprzedaży lub wyegzekwowania lub dalszej sprzedaży, świadczy na rzecz sprzedawcy wierzytelności własnej usługę, której podstawowym celem jest uwolnienie sprzedawcy wierzytelności od ciężaru jej egzekwowania.
W ocenie tut. Organu podobnie należy potraktować wniesienie wierzytelności jako aportu do spółki, gdyż także w przypadku tej czynności w istocie dochodzi do zbycia tej wierzytelności i uwolnienia wnoszącego aport od ciężaru jej egzekwowania. Zatem kwestię opodatkowania tej czynności, w tym powstania obowiązku podatkowego, stawki podatku czy zwolnienia z opodatkowania należy rozpatrywać z punktu widzenia świadczącego usługę, czyli podmiotu, do którego aport jest wnoszony.
W świetle powyższego, wniesienie aportem wierzytelności uprzednio nabytej przez Wnioskodawcę na własny rachunek i za własne środki finansowe, nie będzie podlegać u Niego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Od redakcji: Mimo korzystnych wyroków TSUE (pisaliśmy o tym w numerze 8/2012 „Biuletynu VAT”) oraz polskich sądów organy podatkowe nadal zasadniczo uznają, że nabywca wierzytelności świadczy usługę na rzecz zbywcy.
Magdalena Miklewska
VAT 2013
Projekt ustawy nie przewiduje nowych regulacji dotyczących rozliczenia VAT od obrotu wierzytelnościami. Wniesienie aportem wierzytelności nabytej przez podatnika na własny rachunek i za własne środki nadal nie będzie podlegać u niego opodatkowaniu VAT.
(M.M.)
Więcej na temat VAT przeczytacie Państwo w Biuletynie VAT
Zamów prenumeratę Biuletynu VAT >>