MICHAŁ DRAGAN
doradca podatkowy z Mazars & Guérard Audyt
Tak
Pobranie zaliczki jest zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego w VAT.
Zaliczka powinna być ujęta w rejestrach VAT oraz w deklaracji VAT za miesiąc, w którym została ona otrzymana, kontrahent zaś powinien otrzymać fakturę zaliczkową. Szczegółowe zasady wystawiania takich faktur reguluje par. 14 rozporządzenia ministra finansów z 25 maja 2005 r. o zwrocie podatku niektórym podatnikom, zaliczkowym zwrocie podatku, wystawianiu faktur, sposobie ich przechowywania. Zgodnie z tym przepisem fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy. Ta zasada dotyczy także każdej następnej częściowej płatności. Faktura taka powinna zawierać takie same elementy jak normalna faktura VAT. Ponieważ dotyczy ona zaliczki, to powinna ona wskazywać datę otrzymania zaliczki.
Należy pamiętać, że zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku pobrania zaliczki obrotem jest kwota tej zaliczki, ale pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Kwotę zadatku traktuje się zatem jako kwotę brutto, a nie netto. Kwotą podatku zgodnie z rozporządzeniem będzie tu iloczyn kwoty zaliczki i stawki podatku podzielony przez sumę liczby 100 i stawki podatku.
W przypadku więcej niż jednej zaliczki w związku z tą samą dostawą towarów lub świadczeniem usług na kolejnej fakturze należy umieścić daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej części należności brutto. Warto pamiętać, że jeżeli zaliczki w całości pokryją wartość towaru lub usługi, to tzw. ostatecznej faktury się nie wystawia.
Podatek, niezależnie od waluty, w jakiej wyrażona jest należność, powinien być wyrażony w złotych, a w przypadku stawki obniżonej wystawca faktury jest zobowiązany podać numer identyfikujący usługę lub towar zgodnie z klasyfikacją PKWiU.
AGNIESZKA POKOJSKA
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).