Tak uznał WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 27 lipca 2010 roku (sygn. I SA/Gl 359/10).
Sprawa dotyczyła spółki organizującej zakłady bukmacherskie na wyniki wydarzeń sportowych, społecznych i politycznych. Działalność ta, zgodnie z art. 6 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. nie podlegała jej przepisom.
Poboczną część działalności spółki stanowiła sprzedaż materiałów promocyjnych, podlegająca opodatkowaniu. Tym samym spółka dokonywała zarówno sprzedaży nieopodatkowanej, jak i opodatkowanej VAT.
W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania swoich punktów handlowych spółka ponosiła szereg kosztów związanych z ich utrzymaniem. Były to zwłaszcza wydatki związane z administracją, księgowością, kosztami mediów, najmem pomieszczeń, a także nakłady na remonty i wyposażenie lokali.
Spółka nie była w stanie dokonać rozdziału wydatków w sposób, który umożliwiałby przyporządkowanie poszczególnych kosztów odpowiednio do działalności opodatkowanej i nieopodatkowanej. Udział dochodów z działalności podlegającej opodatkowaniu nie przekraczał przy tym 2% całkowitych przychodów spółki.
W związku z powyższym podjęto decyzję o nie odliczaniu podatku naliczonego od dokonywanych zakupów związanych z działalnością spółki. Kwoty nieodliczonego przez podatnika VAT naliczonego zostały wykazane jako koszty uzyskania przychodu w CIT.
Następnie jednak spółka zmieniła strategię, postanawiając dokonać korekt składanych deklaracji VAT-7. Skutkowało to zwiększeniem kwot podatku naliczonego. Zamierzeniem spółki było otrzymanie zwrotu podatku VAT oraz dokonanie stosownych rozliczeń w podatku dochodowym.
Czy zwrot VAT zaliczonego uprzednio do kosztów podatkowych skutkuje koniecznością dokonania korekt w podatku dochodowym?
Spółka zwróciła się do organów podatkowych z wnioskiem o wydanie interpretacji. Powołała się przy tym na przepis art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT.
Spółka chciała potwierdzić słuszność swego postępowania w zakresie rozpoznania kwot zwróconego podatku VAT jako przychodu podatkowego bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze.
Polecamy: serwis Urząd skarbowy
Zgodnie bowiem z powołanym wyżej przepisem, w przypadku obniżenia bądź zwrotu VAT uprzednio zaliczonego do kosztów podatkowych w podatku dochodowym, podatnik zobowiązany jest do uznania za przychód tę właśnie część VAT.
Dyrektor izby skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika. Zdaniem organu, spółka zobowiązana jest do dokonania wstecznej korekty kosztów uzyskania przychodów w CIT oraz uznania zwrotu VAT za przychód podatkowy.
Organ argumentował, iż sytuacji, gdy podatnik nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego w terminach przewidzianych w przepisach ustawy o VAT, nie może on zaliczyć tego podatku do kosztów podatkowych. Spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Polecamy: Limity ulg i odliczeń w PIT
WSA: nie ma obowiązku korekty w podatku dochodowym
Sąd uznał skargę za zasadną i uchylił zaskarżoną interpretację. Formalnie nastąpiło to z przyczyn proceduralnych, ponieważ organ niedostatecznie umotywował swoją decyzję.
Sąd w pisemnym uzasadnieniu wyroku podzielił jednak interpretację podatnika w kwestii merytorycznej. Słuszność tego stanowiska wynikała, zdaniem sądu, z treści art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT.
Jeżeli zatem spółka obniży podatek należny o podatek naliczony, który uprzednio zaliczony został do kosztów podatkowych, to ciąży na niej obowiązek uznania tej części podatku VAT za przychód w podatku dochodowym. Wyłącza to obowiązek dokonania wstecznej korekty w CIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
Źródło:taxonline.pl