Sprawa dotyczyła spółki, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw na stacjach benzynowych. Oprócz sprzedaży paliw spółka na stacjach sprzedaje różnego rodzaju produkty, m.in. niegazowaną, butelkowaną wodę źródlaną. Spółka do sprzedaży butelkowanej wody źródlanej w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2011 r. stosuje 23% stawkę VAT, natomiast w stanie prawnym przed dniem 1 stycznia 2011 r. stosowała 22% stawkę VAT.
W związku z powyższym spółka powzięła wątpliwość:
1) Czy sprzedaż wody źródlanej w stanie prawnym obowiązującym po dniu 1 stycznia 2011 r. podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT wynoszącą obecnie 8%?
2) Czy sprzedaż wody źródlanej w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r. podlegała opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT wynoszącą 7%?
Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że może zastosować w obu przypadkach obniżoną stawkę VAT. Skoro bowiem woda przeznaczona do spożycia przez ludzi mieści się w pojęciu wody w postaci naturalnej zdatnej do picia, natomiast woda źródlana nie różni się żadnymi właściwościami od wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, to w takiej sytuacji również niegazowana, butelkowana woda źródlana powinna być uznana za wodę w postaci naturalnej i podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT. Ponadto, zdaniem spółki, z perspektywy konsumenta nie jest możliwe wskazanie istotnych różnic pomiędzy wodą w postaci naturalnej zdatną do picia opodatkowaną 8% stawką VAT, do której zalicza się wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi dostarczaną za pośrednictwem wodociągów, a niegazowaną, butelkowaną ,wodą źródlaną opodatkowaną 23% stawką VAT.
Polecamy: Biuletyn VAT
Organ uznał to stanowisko za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu wskazał, że w ramach Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług (PKWiU) z 2008 r. z pozoru ten sam towar - woda przeznaczona do spożycia przez ludzi - jest inaczej klasyfikowana w zależności od tego, czy jest dostarczana w butelkach jako woda źródlana (PKWiU 11.07), czy też za pomocą innych środków, np. sieci wodociągowych (PKWiU 36.00.11.0). Organ podkreślił, ze perspektywy konsumenta nie jest możliwe wskazanie istotnych różnic pomiędzy wodą w postaci naturalnej zdatną do picia opodatkowaną 8% stawką VAT, do której zalicza się wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi. dostarczaną za pośrednictwem wodociągów, a niegazowaną, butelkowaną, wodą źródlaną opodatkowaną 23%.
Sprawa trafiła do WSA w Krakowie, który podzielił argumentację organu. W uzasadnieniu wskazał, że nie można zaakceptować, co do zasady, stawianej przez spółkę tezy, że sporne produkty – w przedstawionym do oceny stanie faktycznym i z perspektywy przeciętnego konsumenta – nie różnią się między sobą i są wobec siebie konkurencyjne. Kryterium tego podobieństwa nie mogą być bowiem – jak chciałaby tego spółka – tylko te same właściwości chemiczne, mikrobiologiczne, czy jakościowe wód oraz fakt, że zabezpieczają one tą samą potrzebę konsumenta, tj. gaszenie pragnienia.
Również NSA nie zgodził się z poglądami spółki. Sąd kasacyjny podkreślił, że gdyby te wody były rzeczywiście zamienne i porównywalne, to najprawdopodobniej konsument nie narażałby się na dodatkowe wydatki w zakresie inwestowania w produkty butelkowane, tylko skorzystałby z wody w kranie. Woda źródlana i woda mineralna wiążą się z pewnym standardem czystości i tak są postrzegane. Natomiast woda dostarczana za pomocą sieci wodociągowych, z założenia jest wodą uzdatnianą i oczyszczoną, a w związku z tym dla przeciętnego konsumenta, w zakresie tych parametrów, nie może spełniać takich samych standardów czystości.
NSA dodatkowo wskazał, że argumenty przytaczane przez sąd I instancji są zbieżne z uzasadnieniem wyroku 7 sędziów NSA z 16 listopada 2015 r., I FSK 759/14 i są w ocenie NSA zasadne.
Tożsame rozstrzygnięcie wydał NSA w wyroku z 6 marca 2017 r., I FSK 1622/15.
Patrycja Łukasiewicz
Źródło: taxonline.pl