Jak do celów amortyzacji zakwalifikować stację demontażu pojazdów? Składa się ona z terenu utwardzonego betonem, z przegrodami sektora składowania odpadów samochodowych. Natomiast pod stacją demontażu jest separator substancji ropopochodnych. Czy należy oddzielnie ująć separator i sektor składowiska, czy traktować je jako całość?
RADA
Zbieżność rodzajowa wymienionych elementów i ich funkcjonalne powiązanie przemawiają za łącznym potraktowaniem ich jako środka trwałego. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Z opisu wynika, że funkcję stacji demontażu sektor składowiska i zbiornik spełniają razem, dlatego poprawna będzie decyzja o ich połączeniu w jeden środek trwały.
UZASADNIENIE
W zakresie klasyfikacji obowiązuje zasada, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.
W danym przypadku należy korzystać z Klasyfikacji Środków Trwałych.
Sektor składowiska i separator są oddzielnymi środkami trwałymi, które zgodnie z KŚT należą do tej samej grupy klasyfikacji.
Na podstawie opisu wydaje się, że sektor składowiska odpadów można zakwalifikować do powierzchni magazynowych z rodzaju 104 „Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe”. Z kolei zbiornik na ciecze ropopochodne jednoznacznie można sklasyfikować jako zbiornik na ciecze w tym samym rodzaju 104.
Wobec faktu zbieżności rodzajowej obu składników majątkowych w klasyfikacji KŚT jako rodzaj 104 ostateczna decyzja, czy traktować separator i zbiornik jako jeden obiekt inwentarzowy czy oddzielnie, należy do kierownika jednostki. Rodzajowa zbieżność wymienionych elementów, a także ich funkcjonalne powiązanie przemawiają za łącznym potraktowaniem ich jako jednego środka trwałego.
Każda jednostka określa samodzielnie w swojej polityce rachunkowości, jak ewidencjonować i klasyfikować środki trwałe, z zachowaniem przepisów ustawy o rachunkowości oraz przepisów podatkowych.
Zbiorniki i silosy oraz magazyny podziemne, zbiorniki i komory podziemne z rodzaju 104 KŚT podlegają 4,5-procentowej rocznej stawce amortyzacyjnej w podatku dochodowym od osób prawnych. Podobnie sklasyfikowano je w podatku od osób fizycznych.
UWAGA!
Ani do sektora składowiska, ani do zbiornika nie można zastosować degresywnej metody amortyzacji.
Warto wiedzieć, że zgodnie z komunikatem Prezesa GUS w sprawie wydawania informacji dotyczących standardów klasyfikacji, w przypadku wątpliwości można zwrócić się do służb statystycznych. Wyznaczony do tego celu został Urząd Statystyczny w Łodzi, ul. Suwalska 29, tel. 93-179.
Krzysztof Jan Majczyk
doradca podatkowy
•załącznik nr 1 – Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych do ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538
•część III rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych – Dz.U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1317; ost.zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 260, poz. 2589
•art. 16k i 16j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538