rada
Sprowadzenie towaru spoza Wspólnoty Europejskiej do innego państwa członkowskiego niż Polska oraz dopuszczenie go do obrotu w tym państwie stanowi import towarów dokonany w tym państwie, co rodzi obowiązek zapłaty cła i VAT od importu (w tym przypadku w Niemczech). W sytuacji gdy towar transportowany jest następnie do Polski w celu dalszej odsprzedaży, ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Podatnik powinien więc dokonać rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie faktury wewnętrznej w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jednocześnie ma w tym przypadku zastosowanie zwolnienie od VAT w Niemczech. Ewidencję księgową tych zdarzeń gospodarczych przedstawiamy w uzasadnieniu.
uzasadnienie
Polska funkcjonuje w ramach Wspólnotowego Obszaru Celnego. Dlatego zarówno cło, jak i VAT należny związany z importem towarów powstają w wyniku wprowadzenia towaru na obszar celny Wspólnoty. Oczywiście w zależności od tego, w którym kraju Wspólnoty to nastąpi, inne będzie miejsce spełniania obowiązków związanych z rozliczeniem się z cła oraz z VAT.
Gdy towar importowany z Chin zostaje „ostatecznie” odprawiony w Niemczech, to tam powstaje obowiązek zapłacenia cła oraz VAT od importu. W takiej sytuacji jest to oczywiście niemiecki podatek od wartości dodanej (MwSt), ponieważ import uznawany jest w tym przypadku za dokonany na terytorium Niemiec (w miejscu wprowadzenia towarów na wspólnotowy obszar celny). Jeżeli importowane towary są następnie przeznaczone do przewozu na terytorium Polski, należy uznać, że ma miejsce wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie, które zrównane jest z wewnątrzwspólnotowym nabyciem. Oznacza to, że powstaje VAT należny w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (przemieszczonych do Polski z Niemiec po zakończeniu odprawy celnej w Niemczech).
W takiej sytuacji jednak wcześniejszy import tych towarów jest zwolniony od niemieckiego VAT. Zasadą we wspólnotowym zharmonizowanym systemie VAT jest bowiem to, że zwolniony od podatku jest import towarów, które mają być następnie wywiezione do innego państwa członkowskiego w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej (art. 143 Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Zasada ta ma odzwierciedlenie w § 5 ust. 1 pkt 3 niemieckiej ustawy o podatku od wartości dodanej. W Polsce taka regulacja zawarta jest w przepisach § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
W opisanej w pytaniu sytuacji należałoby zatem zapłacić cło w Niemczech. Import mający miejsce w Niemczech byłby tam zwolniony od niemieckiego VAT, a następnie w Polsce powstałby VAT należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia (przemieszczenia) towarów.
WAŻNE!
Sprowadzenie towaru spoza Wspólnoty Europejskiej do innego państwa członkowskiego niż Polska oraz dopuszczenie go do obrotu w tym państwie stanowi import towarów dokonany w tym państwie, co rodzi obowiązek zapłaty cła i podatku VAT od importu w tym państwie. Przemieszczenie tego towaru do Polski oznacza wewnątrzwspólnotowe nabycie, które powinno być rozliczone na podstawie faktury wewnętrznej w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy od WNT.
Taki sposób postępowania potwierdzają organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach, czego przykładem może być postanowienie Naczelnika II Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z 21 kwietnia 2006 r. (sygn. III-2/443-14.1/16369/06/PJ), w którym czytamy:
(...) przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od towarów i usług (uprzednio zaimportowanych przez niego z Chin i odprawionych w Niemczech) z Niemiec do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a zatem na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną i rozliczyć podatek VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce (...)
W terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, należy rozliczyć VAT z zastosowaniem stawki krajowej dla danego towaru, wystawiając fakturę wewnętrzną. Wystawiona z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów faktura wewnętrzna powinna być ujęta zarówno po stronie podatku należnego, jak i naliczonego.
Podstawą opodatkowania w przypadku przemieszczenia do Polski wcześniej zaimportowanego na teren innego państwa członkowskiego UE towaru jest cena nabycia (art. 31 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług). Wspomniana cena nabycia obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów, wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia.
PRZYKŁAD
Jednostka dokonała zakupu towarów w Chinach. Towary zostały dostarczone do Hamburga i tam dokonano odprawy celnej. Jednostka zgłosiła zamiar przemieszczenia towarów na terytorium Polski, w związku z czym zastosowane zostało zwolnienie z niemieckiego VAT.
Założenia:
a) wartość transakcji zgodnie z fakturą 5000 USD
b) cło naliczone w Niemczech 500 EUR
c) koszty manipulacyjne pobrane przez niemiecki urząd celny 50 EUR
Ponieważ jest to przemieszczenie towaru, fakturę wewnętrzną wystawia się w dniu powstania obowiązku podatkowego. Dzień powstania obowiązku podatkowego w przypadku przemieszczenia towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.
Wystawiając fakturę wewnętrzną, przeliczamy kwoty w walutach obcych składające się na cenę nabycia według średniego kursu walut z dnia powstania obowiązku podatkowego dla tego typu transakcji.
Przepisy ustaw o podatku dochodowym nakazują natomiast koszty wyrażone w walucie obcej przeliczyć według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Taki sposób wyceny wynika z przepisów art. 15 ust. 1 updop i art. 22 ust. 1 updof.
Z kolei ustawa o rachunkowości nakazuje operacje gospodarcze wyrażone w walucie obcej przeliczać według kursu średniego NBP ustalonego na dzień przeprowadzenia operacji gospodarczej (art. 30 ust. 2 pkt 2), a więc w omawianym przypadku będzie to kurs z dnia wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego. Należy jednak zauważyć, że w ustawie o rachunkowości została określona między innymi zasada istotności (art. 4 ust. 4). Zgodnie z tą zasadą jednostka może w ramach przyjętej polityki rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na jasne i rzetelne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego. W ramach przyjętych uproszczeń jednostki mogą przyjąć do przeliczeń operacji wyrażonych w walutach obcych zasady określone dla celów podatkowych. Jednostka może więc przyjąć w ZPK zasadę, że do wyceny będzie stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu - analogicznie jak dla celów podatkowych.
Dla celów przykładu:
1. Średni kurs NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT wynosił: 2,7685 PLN/USD
2. Średni kurs NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT wynosił: 3,7587 PLN/EUR
3. Średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu wynosił: 2,8400 PLN/USD
4. Średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień odprawy celnej w Niemczech: 3,7800 PLN/EUR
5. Kurs sprzedaży banku, z którego usług korzysta jednostka, z dnia zapłaty kontrahentowi chińskiemu: 2,8641 PLN/USD
Zgodnie z polityką rachunkowości jednostka do wyceny operacji gospodarczych wyrażonych w walucie obcej stosuje kurs waluty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
1. Ustalenie kwoty zobowiązania wobec dostawcy zagranicznego:
5000 USD (zgodnie z fakturą) × 2,8400 PLN/USD = 14 200 zł
(średni kurs NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury)
Wn konto 300„Rozliczenie zakupu” 14 200,00 zł
Ma konto 202„Rozrachunki z dostawcami” 14 200,00 zł
2. Naliczone cło 500 euro × 3,7800 PLN/EUR = 1890,00 zł
(średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień odprawy celnej)
Wn konto 300„Rozliczenie zakupu” 1 890,00 zł
Ma konto 241„Pozostałe rozrachunki” - w analityce: „Rozrachunki z zagranicznymi urzędami celnymi” 1 890,00 zł
3. Naliczone koszty manipulacyjne 50 euro × 3,7800 PLN/EUR = 189 zł (średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień odprawy celnej)
Wn konto 403„Podatki i opłaty” 189,00 zł
Ma konto 241„Pozostałe rozrachunki” - w analityce: „Rozrachunki z zagranicznymi urzędami celnymi” 189,00 zł
4. Koszty transportu zwiększające wartość celną towaru (300 EUR × 3,7800 zł) 1134 zł
Wn konto 300„Rozliczenie zakupu” 1 134,00 zł
Ma konto 202„Rozrachunki z dostawcami” 1 134,00 zł
5. Przyjęcie towarów do magazynu w kwocie 17 224 zł
Wn konto 330„Towary” 17 224,00 zł
Ma konto 300„Rozliczenie zakupu” 17 224,00 zł
6. Faktura wewnętrzna VAT według wartości uwzględniającej dodatkowo poniesione koszty 17 131,85 zł
a) faktura zakupu towarów przeliczona według kursu z dnia powstania obowiązku podatkowego w VAT (5000,00 × 2,7685) 13 842,50 zł
b) cło obliczone według kursu średniego z dnia powstania obowiązku podatkowego 500 EUR × 3,7587 = 1879,35 zł
c) transport 1134,00 zł
Podatek VAT 16 855,85 × 22% = 3708,29 zł (po zaokrągleniu do pełnych złotych - 3708,00 zł)
Wn konto 223„Rozliczenie podatku VAT naliczonego” 3 708,00 zł
Ma konto 222„Rozliczenie podatku VAT należnego” 3 708,00 zł
7. Zapłata zobowiązania za zakupiony towar (według kursu z dnia zapłaty - 2,8641) 14 320,50 zł
Wn konto 202„Rozrachunki z dostawcami” 14 320,50 zł
Ma konto 131„Bieżący rachunek bankowy” 14 320,50 zł
8. Zarachowanie ujemnej różnicy kursowej:
Wn konto 755„Koszty finansowe” 120,50 zł
Ma konto 202„Rozrachunki z dostawcami” 120,50 zł
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• art. 143 Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dyrektywa 2006/112/WE, Dz.U.UE.L.06.347.1
• art. 4 ust. 4, art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540
• art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
• art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1243
• § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 97, poz. 970; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 245, poz. 1784
• art. 31 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 143, poz. 1029
Anna Kędziora
księgowa, konsultant podatkowy