RADA
Jeżeli rusztowanie spełni warunki definicji środków trwałych, należy je zaliczyć do tej kategorii aktywów. Dodatkowe elementy kupione do tego środka trwałego można odpisać bezpośrednio w koszty.
UZASADNIENIE
W branży budowlanej mamy do czynienia z zapleczem budowy, na które składają się m.in.: rusztowania, szalunki przestawne i inne urządzenia wielokrotnego lub jednorazowego użytku, ponadto pomieszczenia biurowe, sanitarne, socjalne, magazynowe, barakowozy, drogi dojazdowe, instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna, wiaty, ogrodzenie placu budowy. Jeżeli zaplecze budowy jest związane z realizacją tylko jednego obiektu i nie nadaje się do obsługi innych budów, koszty wykonania lub utrzymania tego zaplecza zalicza się bezpośrednio do kosztu wytworzenia danego obiektu.
Jeśli zaplecze budowy w postaci obiektów lub urządzeń służy do wielokrotnego użytkowania, oznacza to, że jest ono wykorzystywane na potrzeby jednostki. Jeżeli obiekty te i urządzenia spełniają wszystkie inne warunki definicji środków trwałych, które w zasadzie są identyczne dla celów podatkowych, należy je wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Stawkę amortyzacyjną dla zaplecza budowy, z uwzględnieniem intensywnego używania i zużycia tego zaplecza, ustala się z reguły na okres nieprzekraczający 60 miesięcy (pięć lat). Dla tych grup środków trwałych można też stosować indywidualne stawki amortyzacyjne, obliczone według formuły:
So = (100 : Es) lub Sa = (Wp : Po)
gdzie:
So - roczna stawka amortyzacyjna,
Sa - miesięczna stawka amortyzacyjna,
Es - przewidywany okres używania w latach,
Wp - wartość początkowa zaplecza budowy,
Po - przewidywany okres (w miesiącach) używania zaplecza, mieszczący się w normatywnych cyklach budowy lub w okresie trwania budowy, jeśli jest on krótszy od normatywnego.
Kupione dodatkowe elementy nie zwiększają wartości środka trwałego. Możliwość ulepszenia i modernizacji przewidują zarówno przepisy rachunkowe, jak i przepisy podatkowe. Warunki, które muszą być spełnione, aby wydatki uznać za ulepszenie, sformułowano tylko w przepisach podatkowych.
Wydatki na środek trwały można uznać za ulepszenie, gdy:
• jednostkowa cena nabycia części składowych przekracza wartość 3500 zł,
• w wyniku wymiany części składowej zwiększa się wartość użytkowa środka trwałego w porównaniu z jego wartością z dnia przyjęcia do używania,
• wydatki na środki trwałe zostały poniesione przy przebudowie, adaptacji, rozbudowie, rekonstrukcji lub modernizacji tych środków.
W omawianej sytuacji dokupione elementy rusztowania nie spełniają warunków powodujących wzrost wartości środka trwałego. Można więc przyjąć je na magazyn, a w momencie wydania do użytku odpisać w koszty albo odpisać je bezpośrednio w koszty w momencie zakupu.
Jeżeli jednak firma budowlana jeszcze nie oddała rusztowania do użytku, wtedy elementy dodatkowe będą mogły być doliczone do jego wartości początkowej.
Przykład 1
Spółka budowlana kupiła rusztowanie o wartości netto 11 000 zł. Okres ekonomicznego użytkowania rusztowania ustalono na pięć lat. Dwa lata później spółka dokupiła dodatkowe elementy o wartości 1000 zł netto.
Ewidencja księgowa
1. Zakup rusztowania:
Wn „Środki trwałe w budowie” 11 000
Wn „VAT naliczony” 2 420
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 13 420
2. Przyjęcie środka trwałego do użytkowania:
Wn „Środki trwałe” 11 000
Ma „Środki trwałe w budowie” 11 000
3. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przez dwa lata: 2 × 2200 zł = 4400 zł
Wn „Amortyzacja środków trwałych” 4 400
Ma „Umorzenie środków trwałych” 4 400
4. Zakup dodatkowych elementów:
Wn „Zużycie materiałów” 1 000
Wn „VAT naliczony” 220
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 1 220
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Przykład 2
W lutym spółka budowlana kupiła rusztowanie o wartości netto 11 000 zł.
Okres ekonomicznego użytkowania rusztowania ustalono na pięć lat.
W marcu spółka dokupiła dodatkowe elementy umożliwiające wykorzystanie rusztowania do większej powierzchni o wartości netto 1000 zł. W momencie zakupu dodatkowych elementów rusztowanie jeszcze nie było oddane do użytku.
Ewidencja księgowa
1. Zakup rusztowania:
Wn „Środki trwałe w budowie” 11 000
Wn „VAT naliczony” 2 420
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 13 420
2. Zakup dodatkowych elementów:
Wn „Środki trwałe w budowie” 1 000
Wn „VAT naliczony” 220
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 1 220
3. Przyjęcie środka trwałego do użytkowania:
Wn „Środki trwałe” 12 000
Ma „Środki trwałe w budowie” 12 000
4. Dokonanie rocznych odpisów amortyzacyjnych:
Wn „Amortyzacja środków trwałych” 2 400
Ma „Umorzenie środków trwałych” 2 400
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• art. 13 i art. 16j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
• art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 63, poz. 393
Bożena Zdunek
księgowa