Marcin KozŁowski
asystent biegłego rewidenta Europejskie Centrum Audytu
Aby odpowiedzieć na postawione pytanie, należy przyjąć założenie, że koszty poniesione na remont dotyczą roku 2006 i wtedy były wprowadzone do ksiąg oraz w tym roku odbyła się kontrola skarbowa.
W przypadku ustawy o rachunkowości ustawodawca nie określił limitu kwotowego, dzięki któremu możemy odróżniać remont od zwiększenia użyteczności rozumianej jako zwiększenie korzyści powstałych przy użytkowaniu ulepszonego środka trwałego. Taki limit jednostka może ustalić sama w polityce (zasadach) rachunkowości pamiętając o zasadzie istotności. Wracając do omawianego problemu, w art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości czytamy, że wartość początkową środka trwałego stanowi cena nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego powiększona o koszty jego ulepszenia, polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami.
Rozpatrując zatem sytuację, czy jest to remont czy ulepszenie, należy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy korekta kosztów i umorzenia/amortyzacji istotnie wpłynie na sytuację majątkową i finansową jednostki oraz na jej wynik finansowy. Jeśli nie, nie musimy korygować umorzenia w księgach rachunkowych roku 2006 i odnosimy je na wynik roku bieżącego. Inaczej sprawa wygląda, gdy kwota korekty jest z punktu widzenia jednostki istotna i może mieć wpływ na ocenę finansową jednostki w roku 2006. W takim przypadku należy skorygować sprawozdanie finansowe za 2006 rok. W takiej sytuacji w myśl art. 54 ust. 3 o rachunkowości, kwotę korekty spowodowanej usunięciem błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako - zysk (strata) z lat ubiegłych.
Z kolei ustawa o CIT definiuje remont/ulepszenie następująco. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Do takich kosztów zaliczamy wydatki na remonty. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1c CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 tej ustawy powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. W myśl art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3,5 tys. zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
W sytuacji czytelnika, który złożył już zeznanie podatkowe CIT-8 za 2006 rok, należy skorygować tę deklarację z podaniem szczegółowych wyjaśnień dotyczących tej korekty na mocy art. 81 par. 2 Ordynacji podatkowej.
(AP)