Pytanie zadała spółka zajmująca się wydobyciem węgla i innych kopalin. Szukając złóż wierci otwory, znaczną ich część likwiduje bezpośrednio po zakończeniu wiercenia.
Spółka nie miała pewności, w którym momencie wydatki ponoszone na wiercenia może wrzucić w koszty. Jej zdaniem, nie może ich amortyzować, bo nie są to wartości niematerialne i prawne. Nie są to też koszty bezpośrednie, bo nie są związane z obecnie osiąganymi przez nią konkretnymi przychodami.
Zdaniem spółki, wydatki na wiercenia i poszukiwanie złóż są kosztami pośrednimi, co pozwala odliczyć je w momencie, w którym zostają poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
W interpretacji z 24 października 2011 r. (nr IPTPB3/423-159/11-3/GG) Izba Skarbowa w Łodzi całkowicie zgodziła się z wnioskami spółki i dlatego odstąpiła od uzasadnienia prawnego swojej opinii.
Interpretacja ta jest zgodna z wcześniejszymi wydawanymi przez organy podatkowe. 28 kwietnia 2009 r. (nr ILPB3/423-129/09-2/DS) Izba Skarbowa w Poznaniu stwierdziła, że kosztami pośrednimi, a więc odliczanymi od razu w momencie ich poniesienia, są wydatki na opłaty za koncesję na poszukiwanie złóż, koszty dokumentacji geologicznej, aktualizację map i prac wiertniczych.
Opinię tę poznańska Izba Skarbowa w Poznaniu podtrzymała w interpretacji z 16 listopada 2010 r. (nr ILPB3/423-693/10-2/KS).
Z wyjaśnień organów podatkowych wynika, że kosztami pośrednimi, odliczanymi w momencie poniesienia, są również wydatki na koncesję i uzyskanie dostępu do informacji geologicznej. "Koncesja jest decyzją administracyjną i nie jest wymieniona w art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określającym zakres wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji" - przypomniała Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 20 września 2011 r. (nr IPTPB3/423-106/11-3/IR).
To oznacza, że firma nie może amortyzować wydatków poniesionych na uzyskanie koncesji. Odlicza je, podobnie jak wydatki na wiercenia otworów, od razu w momencie ich poniesienia.